Θέα στη Μικρή Βενετία / Φωτογραφία του Δημήτρη Πατεράκη από το facebook group «Φωτογραφίζοντας την Ελλάδα - autotriti touring»

Το μικρό λιμανάκι της Μυκόνου σε μια σπάνια στιγμή ησυχίας / Φωτογραφία του Δημήτρη Πατεράκη από το facebook group «Φωτογραφίζοντας την Ελλάδα - autotriti touring»

Βγαλμένη από ζωγραφιά η Μικρή Βενετία / Φωτογραφία του Δημήτρη Πατεράκη από το facebook group «Φωτογραφίζοντας την Ελλάδα - autotriti touring»

Το διπρόσωπο νησί

3123 Επισκέψεις στο άρθρο

Όλα είναι θέμα σωστής επιλογής τόπου και χρόνου! Αν αναζητάτε τη Μύκονο της θάλασσας και του ήλιου τότε δεν υπάρχει καλύτερη εποχή από τέλος της άνοιξης με αρχές καλοκαιριού. Για τους υπόλοιπους καλοκαιρινούς μήνες δε χρειάζονται περισσότερες συστάσεις, αφού το γνωστό κυκλαδονήσι είναι διάσημο για την έντονη νυχτερινή ζωή και τα κοσμοπολίτικα στέκια του.

 
Το τυποποιημένο πρόσωπο, που η τουριστική διαφημιστική καμπάνια εδώ και χρόνια επιβάλλει στη διάσημη Μύκονο σίγουρα έχει αδικήσει τα πολλαπλά της χαρίσματα. Το όμορφο κυκλαδονήσι αναμφίβολα έχει κοσμοπολίτικο στυλ και διαθέτει άριστη υποδομή, όμως, παρόλα αυτά, διατηρεί το δικό του χρώμα, ατμόσφαιρα και αυθεντική προσωπικότητα που δύσκολα κρύβεται πίσω από τις πλαστικές συσκευασίες και τα πολύχρωμα φώτα. Ο Ιούνιος και μετά πάλι ο Σεπτέμβριος θεωρούνται ιδανικοί μήνες για όσους θέλουν να γνωρίσουν το πραγματικό πρόσωπο του νησιού, να απολαύσουν τον καφέ τους στην Αλευκάντρα, να ρομαντζάρουν στη σκιά των ανεμόμυλων, να κολυμπήσουν πρώτοι από όλους στις καταπληκτικές αμμουδιές. Τα μελτέμια του Αιγαίου δεν έχουν αρχίσει ακόμα να σφυροκοπούν τις ακτές και τα καλοκαιρινά θέρετρα ανασαίνουν ακόμα ελεύθερα πριν την επέλαση των «μυρίων».

Πρέπει να ξέρετε
Μύκονος, το λιμάνι: Η καρδιά του νησιού χτυπάει στη Χώρα, που απέχει λίγα χιλιόμετρα από το λιμάνι. Εδώ, ακόμη και τον Οκτώβρη θα βρείτε κόσμο, κίνηση, φώτα, νυχτερινή ζωή. Αναμφισβήτητα η Μύκονος είναι ένα από τα πλέον πολυσύχναστα και τουριστικά μέρη της Μεσογείου. Όμως, πάντα μια βόλτα στα στενά ασπρισμένα δρομάκια της χώρας, με τις βουκαμβίλιες να ξεχειλίζουν , τα ξύλινα μπαλκόνια και τις μικρές ζωγραφιστές νησιώτικες γωνιές, γοητεύει και τον πιο απαιτητικό. Ακόμα και πίσω από τις νέες φωτεινές επιγραφές, η αυθεντική νησιωτική ψυχή υπάρχει ζωντανή και ανόθευτη. Θα επισκεφθείτε με τα πόδια την εκκλησία της Παναγιάς Παραπορτιανής , το ύψωμα με τους ανεμόμυλους, στη συνοικία του Κάστρου, τα Τρία πηγάδια, που μέχρι πριν λίγα χρόνια ξεδιψούσαν την πόλη και φυσικά θα αράξετε σε κάποιο από τα πολλά καφέ της Αλευκάντρας, της «Μικρής Βενετίας», όπως επικράτησε να λέγεται, που αποτελεί την πιο γνωστή και πολυφωτογραφημένη γωνιά του νησιού. Με το τέλος της μέρας κανονίστε να βρεθείτε στο «γιαλό», όπως λένε οι ντόπιοι το μικροσκοπικό λιμάνι, με τα δεκάδες παραδοσιακά πλεούμενα και να απολαύσετε το ουζάκι σας.

Θα ήταν άδικο, όμως, να μη σταθούμε για λίγο στο αξιόλογο αρχαιολογικό μουσείο, που φιλοξενεί ευρήματα από τις ανασκαφές στη Μύκονο και στη Ρήνεια. Ακόμη, ενδιαφέρον παρουσιάζουν το Ναυτικό Μουσείο (βρίσκεται στη θέση Τρία Πηγάδια), το Λαογραφικό, που βρίσκεται στο Κάστρο και το Αγροτικό Μουσείο, που φιλοξενείται στον ανεμόμυλο του Μπόνη, στην περιοχή Ανω Μύλοι.

Ανω Μεριά: Από το λιμάνι ακολουθήστε τον καλό ασφάλτινο δρόμο που διατρέχει το εσωτερικό του νησιού, με προορισμό την Ανω Μεριά, όπου και θα φτάσετε μετά από 9 χιλιόμετρα. Καθώς βρίσκεται στο κέντρο του νησιού, η Ανω Μεριά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως εφαλτήριο για τις περισσότερες παραλίες που στολίζουν την ανατολική και βόρεια ακτογραμμή της Μυκόνου.

Περιηγήσεις – Παραλίες
Η Μύκονος, παρά το μικρό της μέγεθος διαθέτει άφθονες παραλίες. Εξήντα τον αριθμό, υποστηρίζουν οι ντόπιοι, εκ των οποίων τουλάχιστον τριάντα προσεγγίζονται με αυτοκίνητο. Οι παραλίες Καλαμοπόδι και Πλιντρί ή –επί το ευρωπαϊκότερον- Paradise και Super Paradise, αλλά και ο Ορνός, η Ψαρού ή ο Πλατύς Γιαλός δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Πολύκοσμες μέχρι αργά τον Οκτώβρη και άριστα οργανωμένες, προσφέρουν όλες τις ανέσεις, αλλά και άφθονες δυνατότητες για θαλάσσια σπορ, σε τιμές φυσικά που θυμίζουν… κοσμηματοπωλείο!

Περίπου το ίδιο σκηνικό, αν και σε σαφώς ηπιότερους ρυθμούς, επαναλαμβάνεται στις ακρογιαλιές Καλαφάτη, Αγία Αννα, Καλό Λιβάδι, που ξεδιπλώνονται στα ανατολικά του νησιού. Στην αστραφτερή ξανθή ακτής της Φτελιάς, που απλώνεται στο μυχό του κόλπου του Πάνορμου, οι φίλοι του wind surf «αρμενίζουν» αδιάκοπα. Λίγο βορειότερα ξεχωρίζουν οι όμορφες αμμουδιές του Πάνορμου και του Αγιου Σώστη. Στο νότιο τμήμα του νησιού ξεχωρίζει ο καλογραμμένος αμμουδερός όρμος της Ελιάς. Η παραλία απέχει μόλις 4,5 χλμ. από την Ανω Μεριά και προσεγγίζεται με ασφάλτινο δρόμο. Για πιο ησυχία προτείνουμε την κοντινή παραλία Αγράρι, για πολλούς την καλύτερη παραλία της Μυκόνου. Όμως, όσοι νομίζουν ότι η Μύκονος τα έχει «δείξει» όλα και δε διαθέτει κρυφές γωνιές, αναμφίβολα πέφτουν έξω. Το κρυφό λιμανάκι της Μεριχιάς, που βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νησιού και απέχει 8 χλμ. από την Ανω Μεριά, είναι πανέμορφο. Για ακόμη μεγαλύτερες… ερημιές προτείνουμε τις παραλίες Βαθιά Λαγκάδα, Πάνω Τηγάνι και Κάτω Τηγάνι, όπου και τερματίζει ο δρόμος.

Κείμενο: Θοδωρής Αθανασιάδης/www.viewsofgreece.gr