Πορταριά – Μακρυνίτσα: Tα απόκρυφα διαμάντια του Πηλίου
14611 Επισκέψεις στο άρθρο
Κοντά στην Αθήνα αλλά μακριά από όσα σας κουράζουν απο την καθημερινότητα , τα δυο αυτά χωριά του βουνού των Κενταύρων, χαρακτηρίζονται από γραφικά τοπία και ποικιλόμορφη βλάστηση, αλλά και πολύ καλές τουριστικές υποδομές.
Η κοσμοπολίτικη Πορταριά
Ξεκινώντας από το κέντρο του Βόλου ο ασφάλτινος δρόμος φιδοσέρνεται στις δασωμένες πλαγιές περνά από τα χωριά Ανακασιά, Ανω Βόλος, Κατηχώρι και καταλήγει στην Πορταριά. Το διάσημο χωριό που αγναντεύει τον Παγασητικό από ύψος 650 μέτρων οφείλει το όνομά του στο εκκλησάκι της Παναγιάς Πορταρέας. Η πλατεία Ταξιαρχών με τις ολόδροσες βρύσες και τα θεόρατα πλατάνια είναι το πιο πολύκοσμο μέρος του Πηλίου. Εδώ σταματούν όλοι για να ξεμουδιάσουν, να πιούν ένα καφέ, να σεργιανίσουν για λίγο στα γραφικά καλντερίμια και να κάνουν αγορές παραδοσιακών προϊόντων. Στα μικρά, παραδοσιακά καταστήματα με τα παραδοσιακά προϊόντα, μπορείτε να αγοράσετε ένα όμορφο αναμνηστικό της εκδρομής σας ή ένα βαζάκι με γλυκό του κουταλιού, τα οποία προσφέρονται σε μια απίστευτη ποικιλία γεύσεων, χρωμάτων και αρωμάτων.
Τα εντυπωσιακά αρχοντικά στην Πορταριά μαρτυρούν τη μακρόχρονη ιστορία του χωριού και αποτελούν στο σύνολό τους αντιπροσωπευτικά δείγματα πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής. Τα πλέον χαρακτηριστικά είναι του Αθανασάκη, του Ζούλια, του Κανταρτζή, του Σπυρίδη. Οπωσδήποτε να επισκεφθείτε την τοποθεσία "Κάραβος" όπου ένας μικρός καταρράκτης που πηγάζει από την πηγή «Μάνα» σκορπά τα κρυστάλλινα νερά του.
Η κοντινή απόσταση της Πορταριάς, τόσο από το Βόλο, όσο και από το χιονοδρομικό κέντρο του Πηλίου και από τη θάλασσα, την καθιστούν ιδανικό προορισμό και ορμητήριο για εξορμήσεις σε όλο το Πήλιο.
Η γραφική Μακρυνίτσα
Μόλις 2,5 χιλιόμετρα χωρίζουν την Πορταριά από τη Μακρυνίτσα, το χωριό «κόσμημα» του Πηλίου. Οχήματα δεν μπαίνουν μέσα στον οικισμό, όμως στην είσοδό του υπάρχει χώρος στάθμευσης. Τους επισκέπτες καλωσορίζει μια από τις πιο όμορφες πλατείες της ορεινής Ελλάδας με τα πλατάνια και τις βρύσες της. Εκεί τρέχει το κρυστάλλινο «Αθάνατο νερό», όπως λένε οι ντόπιοι, προσφέροντας ταυτόχρονα πανοραμική θέα στον Παγασητικό και στην πόλη του Βόλου. Για το λόγο αυτό, η Μακρινίτσα χαρακτηρίζεται και «μπαλκόνι του Πηλίου».
Για να έχετε όμως μια αντιπροσωπευτική εικόνα της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, ψάξτε να βρείτε το κλασσικό παραδοσιακό αρχοντικό Χατζηκώστα, το αρχοντικό Καραβέργου με το πολυγωνικό σαχνισί και το ανακαινισμένο του Μουσλή που λειτούργησε σαν ξενώνας.
Αξίζει επίσης να κάνετε και μια επίσκεψη στο «Μουσείο λαϊκής τέχνης και ιστορίας Πηλίου», που στεγάζεται στο αρχοντικό Τοπάλη, με πλήθος λαογραφικών εκθεμάτων από ολόκληρο το Πήλιο, όπως π.χ. παραδοσιακά κουστούμια, βιβλία, παλιές φωτογραφίες, εργαλεία, κειμήλια, φιρμάνια, κοσμήματα, το λάβαρο του 1878, όπλα, εξαρτήματα παρασκευής τσίπουρου και μια εκπληκτική συλλογή από έργα του λαϊκού Πηλιορείτη ζωγράφου Ν. Χριστόπουλου.