Λουτρά Πόζαρ: Οι πισίνες των θεών

Περιπλανήσεις στη μεθόριο, εξερευνήσεις φαραγγιών, διαδρομές με 4x4 στα άγνωστα βουνά Τζένα και Πίνοβο, διαμονή σε πανέμορφους ξενώνες, μα και θερμά λουτρά για αναζωογόνηση και χαλάρωση σε μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες ορεινές περιοχές της Μακεδονίας.

Ξεκινάμε από το κέντρο της Έδεσσας. Ακολουθούμε το δρόμο που οδηγεί στη Φλώρινα. Στα 5 χιλιόμετρα θα δούμε το χωριό Αγρας και αμέσως μετά (2 χλμ.) θα στρίψουμε δεξιά για τα χωριά Κερασιές, Σαρακηνοί, Λουτράκι. Διασχίζουμε ήπια ορεινά τοπία, κατάφυτα από κερασιές –διαδρομή που αποκτά ιδιαίτερη αισθητική αξία την άνοιξη όταν τα δέντρα είναι φορτωμένα λουλούδια (μην ξεχνάμε ότι η περιοχή δίνει τα περίφημα κεράσια Βοδενών). Φτάνουμε στο χωριό Κερασιά που διατηρεί την παραδοσιακή του μορφή. Κατηφορίζουμε για την πεδιάδα της Αριδαίας και τα χωριά της όπου κυριαρχεί ως ιδιαίτερος προορισμός το Λουτράκι που με την πάροδο του χρόνου μετατράπηκε σε τουριστικό θέρετρο. Εδώ θα βρείτε καλά καταλύματα, αρκετές επιλογές στο φαγητό και φυσικά ολόγυρα έναν τόπο μαγικό, κατάστικτο από βουνά, φαράγγια και απέραντα δάση που σε προσκαλεί να τον γνωρίσεις.

Σε ελάχιστη απόσταση από το Λουτράκι (2,5 χιλιόμετρα) βρίσκεται η είσοδος των Λουτρών Λουτρακίου (Πόζαρ). Εδώ στην είσοδο του φαραγγιού μας υποδέχεται το Κέντρο Πληροφόρησης και αμέσως μετά ακολουθούν οι κτιριακές εγκαταστάσεις των λουτρών, η ανοικτή πισίνα, χώροι αναψυχής και θέσεις στάθμευσης.

Τι θα δείτε

Τα Λουτρά Πόζαρ απέχουν 35 χλμ. από την Έδεσσα. Η περιοχή είναι γνωστή από τα πανάρχαια χρόνια για την ιαματική δράση των νερών της που πηγάζουν από τα σπλάχνα του βουνού και έχουν σταθερή θερμοκρασία 37 βαθμών Κελσίου. Η ωριαία παροχή φτάνει τα 650 κυβικά μέτρα, αρκετή για τη λειτουργία του υδροθεραπευτηρίου και της ανοικτής πισίνας.

Η ονομασία Πόζαρ στην ντοπιολαλιά σημαίνει κάτω από την φωτιά (Πο=κάτω, Ζαρ=φωτιά). Λίγο ψηλότερα από τις εγκαταστάσεις των Λουτρών Πόζαρ ακολουθώντας ανηφορικό μονοπάτι, θα βρεθείτε στην είσοδο του σπηλαίου που είναι επισκέψιμο. Όμως το όμορφο φαράγγι που διατρέχει το γρήγορο ποτάμι του Αγίου Νικολάου, γνωστό και σαν Θερμοπόταμο ή Τοπλίτσα προσφέρεται για περπάτημα. Μάλιστα, ένα μεγάλο μέρος του μονοπατιού έχει πλακοστρωθεί. Στα 15 λεπτά ακολουθώντας το καλντερίμι συναντάμε τον πρώτο καταρράκτη.

Στη συνέχεια χρειάζεται λίγο σκαρφάλωμα, ενώ σε κάποια σημεία ίσως χρειαστεί να μπούμε λίγο στο νερό μέχρι να φτάσουμε στο δεύτερο και σαφώς πιο εντυπωσιακό καταρράκτη που σχηματίζει το ρέμα της Κουνουπίτσας. Όμως εδώ θα πρέπει να σας επισημάνουμε πως όσο ειδυλλιακό δείχνει το ποτάμι, τόσο απρόβλεπτα άγριο μπορεί να γίνει. Έτσι, οι αρχές, με την κατασκευή μικρών φραγμάτων, κατάφεραν να τιθασεύσουν την καταστροφική του δύναμη.

Οι περιηγήσεις

Κερασιά – Καϊμακτσαλάν: Από το χωριό Κερασιά αρχίζει μια συναρπαστική διαδρομή που διατρέχει τις δασωμένες πλαγιές του Καϊμακτσαλάν. Ο δρόμος είναι ασφάλτινος και περνά μέσα από θαυμάσια δάση, διασχίζει το εκπληκτικό Μαύρο Δάσος και καταλήγει μετά από 18 χιλιόμετρα έντονης ανάβασης στο Χιονοδρομικό Κέντρο. Φυσικά σε αυτά τα υψόμετρα κάθε διάσχιση χρειάζεται και την ανάλογη προσοχή καθώς το χιόνι ή ο πάγος καραδοκούν ακόμη και πριν τον χειμώνα.

Περιπλανήσεις στη μεθόριο: Μια θαυμάσια ασφάλτινη διαδρομή είναι αυτή που θα σας φέρει στα μικρά χωριά και τις απομονωμένες κωμοπόλεις των συνόρων όπως ο Εξαπλάτανος –πατρίδα του Μενέλαου Λουντέμη-, το Λυκόστομο, οι Προμάχοι, το Ανω Γαρέφειο –εντυπωσιακό χωριό με πολλά παραδοσιακά σπίτια- είναι μερικοί μόνο από τους κοντινούς στο Λουτράκι και ενδιαφέροντες παραμεθόριους οικισμούς.

Στον Αρχάγγελο του βουνού: Αν θέλετε να κάνετε κάποια επιπλέον χιλιόμετρα πιστεύουμε ότι η ομορφότερη διαδρομή είναι αυτή που ξεγλιστρά πλάι στα σύνορα και περνά από τα χωριά Φούστανη, Αετοχώρι, Νότια Περίκλεια και καταλήγει στον Αρχάγγελο προσφέροντας ένα μοναδικό υπερθέαμα στις κορφές του βουνού Πίνοβο. Εδώ θα επισκεφθείτε το ομώνυμο ιστορικό μοναστήρι που βρίσκεται σε ύψος 700 μέτρων. Ανάμεσα στις ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες που κοσμούν εσωτερικά και εξωτερικά το ναό, να ξεχωρίσουμε αυτή που απεικονίζει τον Αρχάγγελο Μιχαήλ.

Κείμενο: Θοδωρής Αθανασιάδης/www.viewsofgreece.gr