Με το που χιονίσει? πούρο, ουίσκι και επιστροφή στη φύση!

Οι χειμερινές διακοπές αποτελούν πια ένα από τα όνειρα του Έλληνα… Είναι ένα μέτρο σύγκρισης για το κοινωνικοοικονομικό status quo του καθένα! Ας δούμε, λοιπόν, τι έχει συμβεί από την εποχή που το χιόνι ήταν «απαγορευτικό» για τη διασκέδαση… μέχρι σήμερα!

Μοιάζει σα να ήταν χθες… Χειμώνας του 87. Μισό μέτρο χιόνι, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για δύο ημέρες και οι μετακινήσεις να περιορίζονται μόνο «εντός των οικιακών τειχών». Κάτι λιγότερο από 30 χρόνια μετά, όλα φαντάζουν τόσο μακρινά… Ανθρωποι παρακαλάνε να χιονίσει για να «πάρουν τα βουνά», «off road animals» φορτωμένα με σανίδες του snowboard να σέρνουν από πίσω τα snowmobiles… Τι έγινε ρε παιδιά;

«Αέρααα» και την πήραμε την κορφή!
Και εξηγούμαστε… Τη δεκαετία του 80, για να ανέβεις σε μια χιονισμένη βουνοκορφή το μέσο που επέλεγες ήταν το ίδιο με αυτό της δεκαετίας του 50. Το γαϊδουράκι. Το μόνο που έλειπε ήταν η Σοφία Βέμπο στο γραμμόφωνο… Αλλά και να ανέβαινες σε κάποια από τις πολλές χιονισμένες βουνοκορφές, τι θα καταλάβαινες; Η μόνη έγνοια ήταν η διαρκής ερώτηση που στροβίλιζε στο παγωμένο μυαλό σου ήταν «καλά ανεβήκαμε, να δούμε πώς θα κατέβουμε τώρα…». Και δώστου παρακάλια του «Ψαρρή» (του γαϊδάρου, ντε)… τα «εκχιονιστικά μηχανήματα» ήταν το σύντομο ανέκδοτο της εποχής. Τα τρακτέρ που είχαν οι κάτοικοι των ορεινών χωριών ήταν εκείνα που επωμίζονταν το «άχαρο» έργο του να «τραβάνε» όλα τα κολλημένα στη λάσπη αυτοκίνητα. Και πάλι καλά που οι κάτοικοι των χωριών αυτών ήταν ανέκαθεν φιλόξενοι γιατί αλλιώς τα ελληνικά βουνά θα μετατρέποντας σε «νεκροταφεία αυτοκινήτων». Τα χιονοδρομικά κέντρα της Ευρώπης, της Αυστρίας και της Ελβετίας τα βλέπαμε μόνο στα κοσμικά των ελληνικών εφημερίδων και περιοδικών της εποχής. Κάθε φορά που το «ελληνικό jet set» ξεσάλωνε στα σαλέ του Ασπεν. Και όλα αυτά, ενώ στην Ελλάδα η «απάντηση» στο χιονιά ήταν η ρίψη αλατιού στους δρόμους και η ευχή «να δώσει ο Παντοδύναμος να μη ρίξει άλλο»….

Τζάκι, φλισάκι κι όλοι στο τζιπάκι!
Όλα αυτά φαντάζουν τόσο μακρινά… Από τις αρχές του Νοέμβρη οι fans του χιονιού είναι στα «τηλέφωνα» με τους υπεύθυνους των χιονοδρομικών κέντρων… «Καλημέρα, χιόνισε;» η αγωνιώδης ερώτηση του επίδοξου σκιέρ – snowboarder… Οι χειμερινοί προορισμοί και για όλα τα γούστα… Καϊμακτσαλάν, Σέλι, Τρία – Πέντε Πηγάδια, Βίγλα, Παρνασσός προσφέρουν χιόνι και πίστες «αλπικών προδιαγραφών»… Πήλιο, Μονεμβασιά και Αράχωβα αποτελούν hot celebrity προορισμούς με τις κρατήσεις να γίνονται –χωρίς υπερβολή- από τον Αύγουστο! Δεν είναι ανάγκη να ξέρεις να «γλιστράς στο χιόνι». Είναι όλο αυτό το «χιονισμένο concept» που θέλει τους επισκέπτες να κόβουν βόλτες στις χιονισμένες πλαγιές, να ανεβοκατεβαίνουν με τα lift, να κάνουν επικίνδυνες καταβάσεις σε πίστες «μεγάλης δυσκολίας» ή να αλληλοσπρώχνονται στις «παιδικές» πίστες. Για τους αθεράπευτα ρομαντικούς υπάρχει πάντα η λύση του χιονοπόλεμου και της κατασκευής χιονάνθρωπου. Όλοι οι άνθρωποι με κάτι θα βρουν να καταπιαστούν! Τα βράδια οι επιλογές είναι δύο. Είτε χουχούλιασμα με την παρέα σε ένα δωμάτιο με τζάκι, παίζοντας από τάβλι μέχρι μπιρίμπα και από Uno έως strip poker (για τις τολμηρές παρέες), είτε βραδινή έξοδο που περιλαμβάνει άφθονα ποτά σε μπαρ ή κοσμοπολίτικες εμφανίσεις σε club (η Αράχωβα κρατά γερά την πρωτιά στον τομέα). Στα κοσμοπολίτικα χιονοδρομικά κέντρα θα συναντήσεις όλη την greek celebrity community!

Η αλλαγή πορείας
Πώς όμως έγινε αυτή η στροφή στις χειμερινές; Η Ελλάδα έχει το προνόμιο να διαθέτει εκτός από μαγευτικά νησιά –ιδανικούς καλοκαιρινούς προορισμούς- και εκπληκτικά βουνά. Το Πήλιο έχει ανακηρυχθεί πάνω από δύο φορές ως το «ωραιότερο βουνό του κόσμου» σε crash test παγκοσμίου επιπέδου. Απλά, τις δεκαετίες του 60 και του 70 οι ευρωπαίου τουρίστες επισκέπτονταν την Ελλάδα μόνο καλοκαίρια, αφού το χειμώνα και χιόνι είχαν (άρα γιατί να φύγουν από τη χώρα τους;) και η Ελλάδα δεν είχε τις απαιτούμενες εγκαταστάσεις που να πληρούν τα υψηλά standards των Ευρωπαίων. Η ανάγκη για χειμερινές διακοπές δημιουργήθηκε στους Έλληνες στα μέσα της δεκαετίας των 90s. Οι καθημερινοί ρυθμοί στους χώρους εργασίας αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο, το άγχος γιγαντωνόταν και όλοι έψαχναν για μία δίοδο διαφυγής… Όλοι ξαφνικά άρχισαν να θυμούνται τα παλιά αρχοντικά των παππούδων τους, στα χώματα των προγόνων τους!

The mountain attitude
Η αγορά αντέδρασε αμέσως στις επιταγές του νέου lifestyle που ερχόταν. Πολλά από τα καταστήματα που ειδικεύονταν σε είδη κάμπινγκ και κυνηγιού, εξοπλίστηκαν αμέσως με ρούχα δυτικοευρωπαϊκής προέλευσης, κατασκευασμένα ειδικά για σπορ στα χιόνια. Επίσης, νέα καταστήματα άνοιξαν, τα οποία πουλούσαν από πέδιλα του σκι και σανίδες του snowboard μέχρι άρβυλα, φλις και stylish αδιάβροχα. Μεγάλες φίρμες που ειδικεύονταν στον χώρο των χειμερινών σπορ έκαναν την εμφάνισή τους στα editorial μόδας των lifestyle περιοδικών και οι σκούφοι, τα ορειβατικά παπούτσια και οι φόρμες του σκι έγιναν τα trends των late 90s και early 00s! Αν τότε θεωρούνταν must το να πας σε κάποια χιονισμένη βουνοκορφή ή έστω σε ένα σαλέ, τώρα είναι κάτι το δεδομένο!

The new lifestyle
Τώρα πια δεν υπάρχουν μόνο τα sports του χιονιού στα βουνά. Αν βρίσκεστε σε ένα σαλέ εκτός από ski, snowboard και joking μπορείτε να επιλέξετε την πεζοπορία, την ιππασία, το trekking, την ορειβασία, το καγιάκ (αν τριγύρω υπάρχουν ποτάμια και ρυάκια) ! Το νέο lifestyle δε θα μπορούσε να μην έχει κάποιες σταθερές. Off road animals, snowmobiles, επώνυμες φίρμες ρούχων, trends αλλά και γούνες (πάντα οικολογικές) και καμπαρτίνες! Και «αποξένωση» σε κάποιο καταφύγιο με το αμόρε, αλλά και κοσμοπολίτικες εμφανίσεις στα κοσμικά σαλέ! Διαλέγετε και παίρνετε! The choice is yours!!!

In + Out
In

Οι παρεΐστικες weekend αποδράσεις.

Τα χειμερινά sports, με βασιλιά –τα τελευταία χρόνια- το άκρως θεαματικό snowboard.

Το χαλάρωμα μπροστά στο αναμμένο τζάκι παίζοντας επιτραπέζια.

Το να τρως παραδοσιακά φαγητά ή τοπικές λιχουδιές ανάλογα με τον τόπο που έχεις επισκεφθεί.

Το να είσαι extreme, να χαλαρώνεις και να αφήνεις πίσω σου το άγχος της δουλειάς.

Out

Τα ανούσια Σαββατοκύριακα όπου απλώς βγαίνεις για να δεις και να σε δούνε και γυρνάς στο κατάλυμά σου ξημερώματα, έχοντας περάσει χάλια.

Το να κάθεσαι ατελείωτες ώρες στο σαλέ μην τυχόν και σπάσεις κανένα νύχι.

Το στρίμωγμα σε αμφιβόλου αισθητικής αλπικά κλαμπ.

Το να τρως σε μίζερες ταβέρνες, άγευστα φαγητά και να τα πληρώνεις όσο ένα φιλέτο στρουθοκάμηλου με σως από άγρια βατόμουρα σε super χλιδάτο εστιατόριο.

Το να είναι στην τσίτα και να κάθεσαι στο lobby ξενοδοχείου αγκαλιά με το laptop μην τυχόν και χάσεις κανένα mail.