Από χωράφια σε θέρετρα

Στη σκιά του χιονισμένου Γεροντόβραχου, με ήχους του δάσους και θέα στη γαλάζια αγκαλιά του Κορινθιακού κόλπου ξεπροβάλλει από τη χαραμάδα των βουνών, η Αράχωβα μοιάζει να αντέχει στις αλλαγές και τα γυρίσματα των καιρών.

Όσο κι αν τα φώτα της δημοσιότητας λάμπουν μόνιμα κάθε χειμώνα πάνω της, όσο κι αν τα ξενοδοχεία και τα πολύχρωμα ξενυχτάδικα ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στα όμορφα σοκάκια της, αυτή καταφέρνει ως διά θαύματος και κρατά την ατόφια ρουμελιώτικη ψυχή της. Ο λόγος φυσικά για την Αράχωβα, τον πιο προσφιλή χειμερινό προορισμό.

Όμως ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, γυρνώντας το ρολόι του χρόνου λίγους μήνες πριν. Οι ορεινοί Ρουμελιώτες ήταν κατά κύριο λόγο κτηνοτρόφοι. Τους καλοκαιρινούς μήνες ανέβαζαν τα κοπάδια τους στα αλπικά λιβάδια όπου το χόρτο είναι υγρό και παχύ και το χειμώνα κατέβαιναν στα χειμαδιά. Έτσι, ολόκληρα χωριά κτισμένα σε απρόσιτους και δύσβατους τόπους με λιγοστή γη για καλλιέργειες ζούσαν αποκλειστικά και μόνο από την κτηνοτροφία. Αυτός ο τρόπος ζωής διαμόρφωσε χαρακτήρες περήφανους, ατίθασους, ακατέργαστους και σκληρούς σαν την πέτρα των βουνών τους.

Ο Παρνασσός είναι το κάστρο της Ρούμελης και η Αράχωβα η καρδιά της. Το χωριό απλώνει τις γειτονιές του σε ύψος 900 μέτρων, κοντά στη θέση της αρχαίας πόλης Ανεμώρια που βρισκόταν πάνω στο σημαντικό οδικό κόμβο που συνέδεε τους Δελφούς και τα παράλια του Κορινθιακού με τις βοιωτικές πόλεις της Θήβας και της Λιβαδειάς. Η αρχαία πόλη καταστράφηκε από τον Φίλιππο, όταν οι Μακεδόνες ξεχύνοντας ασυγκράτητοι προς νότο, επισφραγίζοντας την κυριαρχία τους. Στα νεότερα χρόνια ο Καραϊσκάκης συνέτριψε τους Τούρκους σε μια φοβερή μάχη το Νοέμβριο του 1826.

Η σημερινή Αράχωβα, αν και έχει αλλάξει αρκετά με τα χρόνια, διατηρεί πολλά από τα στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής των χωριών της Ρούμελης. Είναι πασίγνωστο ότι από εδώ όλοι ανηφορίζουν για τις πίστες των χιονοδρομικών αναζητώντας στα μεγάλα υψόμετρα τη χαρά του χιονιού. Όμως από την Αράχωβα μπορείτε πανεύκολα να επισκεφθείτε τον ιερό χώρο των Δελφών. Η περιοχή παρουσιάζει τεράστιο αρχαιολογικό και όχι μόνο ενδιαφέρον.

Ο Παρνασσός ήταν το κατ εξοχήν βουνό του θεού Απόλλωνα. Εδώ διάλεξαν οι αρχαίοι Έλληνες να χτίσουν το λαμπρότερο μαντείο αφιερωμένο στο θεό του Φωτός. Το δελφικό τοπίο μαζί με τον ιερό βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών είναι τα σύμβολα με τα οποία είναι γνωστή η Ελλάδα στο εξωτερικό. Όποια εποχή του χρόνου, όποια ώρα της ημέρας και να περάσετε από εδώ θα δείτε επισκέπτες από όλα τα μέρη της γης να θαυμάζουν το ιερό της Αθηνάς, το ναό του Πυθίου Απόλλωνα, το Γυμναστήριο, το Στάδιο και το αρχαίο θέατρο της πηγής Κασταλίας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και τα περιπατητικό μονοπάτι που οδηγεί από τον αρχαιολογικό χώρο στο Κωρύκειο Αντρο, το σπήλαιο που βρίσκεται στην περιοχή Λιβάδι.