Το
"Σπήλαιο των Λιμνών" κοντά στα
Καλάβρυτα έχει το ιδιαίτερο γνώρισμα, για τον ελλαδικό χώρο, ότι διασχίζεται από λίμνες και νερό. Δεν θα το δεις αλλού στην Ελλάδα και με τη μία που θα το επισκεφτείς, θα το θυμάσαι. Το σπήλαιο παρουσιάζει παλαιοντολογικό και βιοσπηλαιολογικό ενδιαφέρον και από μόνο του συνιστά γεωλογικό φαινόμενο.
Διακρίνεται σε
τρία επίπεδα, ενώ γλιτώνεις το πρώτο, μέσω της τεχνητής σήραγγας, και ξεκινάς από το δεύτερο. Σε καλωσορίζει ο «άνθρωπος του σπηλαίου» που επιμελείται την προστασία αμφοτέρων-δικής σου και σπηλαίου- για τα επόμενα
35 λεπτά και σου δείχνει τα κατατόπια, τη
«φάτνη» των ασβεστόλιθων. Είσαι σε θερμοκρασία περιβάλλοντος σχεδόν 17 βαθμών Κελσίου. Εδώ, τώρα, στα υπόγεια, έρχεσαι σε επαφή με τις περίφημες λίμνες, οι οποίες δημιουργήθηκαν από ιδιόμορφους ανθρακικούς σχηματισμούς και εναποθέσεις ανθρακικού ασβεστίου. Έτσι εμποδίστηκε η συνεχής ροή του νερού. «Παθαίνεις» από αυτό το μορφολογικά και υδρολογικά ενεργό περιβάλλον και εντυπωσιάζεσαι από τον πλούσιο λιθωματικό διάκοσμο στην οροφή.
Σκέψου ότι
βλέπεις τις τρεις από τις συνολικά 13 λίμνες μόνο, με τη μεσαία να σε μαγεύει περισσότερο, καθώς είναι και η μεγαλύτερη. Φαντάσου ότι εδώ που είσαι τώρα, κάποτε άραζε … ο ιπποπόταμος. Αν είσαι και της ιστορίας, θα βρεις τα οστά του στο Παλαιοντολογικό Μουσείο Αθηνών.
Μετά το πέρασμα από το Σπήλαιο των Λιμνών στα Καλάβρυτα, έχεις καλό λόγο να συνεχίσεις για Κλειτορία, στην ευθεία, αλλά πριν από εκεί να κάνεις στάση στο
Πλανητέρο για το απερίγραπτο πλατανόδασος και τις πηγές του Αροάνιου ποταμού. Πρόκειται για τον απόλυτο πλανήτη νερού και πλατάνων. Είναι, λοιπόν, το καλύτερο φινάλε της εκδρομής σου και θα το απολαύσεις σε συνδυασμό με τις τοπικές παραδοσιακές ταβέρνες.