Όπως βλέπουμε το χάρτη, αριστερά από την λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας, σχεδόν μέχρι το Ιόνιο, είναι η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, συναντάει, στο πάνω μέρος του χάρτη, τη λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού.

Μπροστά από την πόλη του Μεσολογγίου, είναι η λιμνοθάλασσα της Κλείσοβας. Η κόκκινη γραμμή είναι ο δρόμος της Κλείσοβας, η καρδιά της λιμνοθάλασσας. Αν στρίψεις 300 μέτρα πριν το τέλος της αριστερά, η κίτρινη γραμμή δείχνει το δρόμο που κυκλώνει την λιμνοθάλασσα. Είναι η διαδρομή που ακολουθήσαμε για να δούμε τα flamingos. Επάνω αριστερά διακρίνονται οι Αλυκές, πάνω στον παραλιακό δρόμο για το Αιτωλικό.

Η συννεφιά μας έκρυψε τον ήλιο, το πρώτο πρωινό, μας αποζημίωσε όμως, χαρίζοντας μας τέτοιες εικόνες.

Το Civic, με τα αυτοκόλλητα του περιοδικού, μπροστά σε μια από τις “μπούκες”, που ενώνουν την θάλασσα με την λιμνοθάλασσα.

Οι ξύλινες εγκαταλελειμμένες καλύβες, αξίζουν μια στάση και μια επίσκεψη.

Ο Ανδρέας αδειάζει τις τσιπούρες, στον χώρο που γίνεται το ξεδιάλεγμα.

Ο Σάκης “ζωγραφίζει” με την γεμάτη, με πολλά κιλά ψάρια, απόχη του. Ανησυχεί όμως, ότι τα πετρέλαια που ανακαλύφθηκαν στο Ιόνιο, θα σημάνουν το τέλος της λιμνοθάλασσας. Πίσω του διακρίνονται οι 3 “πείρες”, οι 3 έξοδοι, που έχει κάθε ιβάρι και όπου παγιδεύονται τα ψάρια που προσπαθούν να κινηθούν ενάντια στο ρεύμα, που δημιουργεί η παλίρροια.

Η “τριπλή” πελάδα του Αντρέα. Αριστερά διακρίνονται τα δύο ιβάρια

Ο ήλιος έδυσε, βγήκε και το φεγγάρι,ώρα να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, γεμάτοι με τις εικόνες της λιμνοθάλασσας και των ανθρώπων της.

Ξεχειμωνιάζουν και αβοκέτες στο Μεσολόγγι. Ένα από τα ωραιότερα πουλιά στην Ελλάδα.

Μην παραλέιψετε να κάνετε μια επίσκεψη στο Αιτωλικό. Δύο πέτρινες γέφυρες συνδέουν το νησάκι πάνω στο οποίο έχει χτιστεί το Αιτωλικό, με τον δρόμο που έρχεται από Μεσολόγγι και συνεχίζει προς τον Αστακό.

Προσέξτε την έκφραση του Θεόκλητου, καθώς προσπαθεί να ελευθερώσει το ψράκι, που πιάστηκε στο δίχτυ, καθώς μεα έδειχνε πως γίνεται το ψάρεμα με το σταφνοκάρι.

Ηλιοβασίλεμα στις Αλυκές.