Στο Πήλιο για... τσιτσίραβλα και κολιτσιάνους!

Φύγαμε για μια περιήγηση στο Κεντρικό Πήλιο για σπεντζοφάι, φασόλες και μετά καφέ στη χόβολη. Η διαδρομή, από τον Βόλο για το κεντρικό Πήλιο, αρχίζει από Ιωλκού με τις στροφές να σπάνε τη μονοτονία της ευθείας. Μια διακλάδωση από τον Αι Ονούφριο σας βγάζει πιο γρήγορα Μακρινίτσα, ενώ μια άλλη περνάει από Αλη Μεριά. Υπάρχει και η επιλογή να ξεκινήσετε προς Αγριά για να φτάσετε απευθείας στα Χάνια, μέσα από τη Δράκεια. Σας προτείνουμε, βέβαια, τη χειμερινή διαδρομή από τον Αγιο Ονούφριο. Παρακάτω μαθαίνετε γιατί.

Tweet

Αηδονοφωλιές και Αγιος Ονούφριος

Από την Ιωλκού στη θέση Αηδονοφωλιές, συναντάτε μια διακλάδωση. Στρίβοντας αριστερά και περνώντας το γεφύρι, φτάνετε στο καταπράσινο χωριουδάκι του Αγιου Ονούφριου. Είναι κτισμένο κατά μήκος του χειμάρρου Κραυσίδωνα, του Μεγάλου Ρέματος, που φτάνει στην Νέα Ιωνία Βόλου. Το χωριουδάκι δεν έχει πλέον την βυζαντινή μονή από την οποία πήρε το όνομά του. Ωστόσο, αποτελεί αφετηρία περιπατητών για το φυσικό κάλλος και το γεφύρι του Κουρδίστα, το οποίο σας βγάζει στην Ανακασιά και στον Αι-Νικολάκη τον Κρεμαστό, το μικρό ξωκλήσι στη φωλιά του γκρεμού. Εκεί ο μύθος θέλει τις ανύπαντρες να καταφεύγουν προκειμένου να βρουν τον σύντροφο της ζωής τους. Περιπλανηθείτε στις φυσικές ομορφιές και γεμίστε τις μπαταρίες σας.

Ανακασιά και μουσείο Θεόφιλου

Στο σπίτι του Γιάννη Κοντού, φιλοξενείται το γνωστό σε όλους μουσείο Θεόφιλου. Οι ζωγραφισμένοι τοίχοι από τον ζωγράφο Θεόφιλο Χατζημιχαήλ σας μεταφέρουν σε μια άλλη ατμόσφαιρα και μαθαίνετε για την ζωή του, πώς από τη Μυτιλήνη έφτασε στο Πήλιο και ζωγράφιζε κυριολεκτικά για ένα πιάτο φαΐ. Οι κόκκινες γλάστρες έξω από το μουσείο, το πηλιορείτικο αρχοντικό, σας καλοδέχονται και σας χρωματίζουν τη μέρα. Συνεχίστε με το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα στην Επισκοπή και δείτε τα λιθανάγλυφα στο ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην ίδια περιοχή. Για την ιστορία, στα Ανωβολιώτικα χωριά εγκαταστάθηκαν οι κάτοικοι του κάστρου του «Γόλου», του σημερινού Βόλου, αφού εκδιώχθηκαν από τους Τούρκους το 15ο αιώνα. Βρείτε μια στάση με θέα, σε ασφαλές σημείο στο δρόμο και φωτογραφηθείτε.

Πορταριά   

Η Πορταριά είναι από τις δημοφιλέστερες περιοχές του Πηλίου. Η κεντρική πλατεία Μελίνα Μερκούρη έχει από καφέ μέχρι παραδοσιακά γλυκά κουταλιού, σύκο και περγαμόντο. 11 χιλιόμετρα από τον Βόλο και σε ισάριθμη απόσταση από το χιονοδρομικό των Χανίων είναι από τις πιο ασφαλείς επιλογές για να χαρείτε το Πήλιο παντός καιρού. Δείτε το ιστορικό και λαογραφικό μουσείο που στεγάζεται στο αρχοντικό Ζούλια και ρωτήστε για τα αρχοντικά Κανταρτζή και Παναγούλα. Από την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας αρχίστε να περιπλανιέστε στα γραφικά και δαιδαλώδη καλντερίμια. Στον κεντρικό δρόμο βλέπετε τον Αγιο Νικόλαο που είναι ο πολιούχος της Πορταριάς με το εξαίρετο χρυσοποίκιλτο τέμπλο του 1884. Πιο πάνω είναι το παλιό Δημοτικό σχολείο, το παλιό Τσοπότειο Σχολαρχείο. Κάτω από τον Αγ. Νικόλαο βλέπετε το υπαίθριο θεατράκι στην πλατεία Αδελφοσύνης.  Αν μείνετε για φαγητό, προτιμήστε τσιτσίραβλα, κολιτσιάνους, σπεντζοφάι και σουπιές με χόρτα.  Δεν θα το μετανιώσετε.

Μακρινίτσα, το μπαλκόνι του Πηλίου

Παρκάρετε στην πλατεία Μπράνη. Απολαύστε τη θέα από τη Μακρινίτσα της κλασικής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής και δείτε γιατί δεν είναι τυχαίο που ονομάζεται «το μπαλκόνι του Πηλίου». Θαυμάστε τα αρχοντικά Βασαρδάνη, Καραμαρλή, Μαραγκλή, Μουσλή, Ξηραδάκη και Βατσαρέα-Μαυράκη. Στην κεντρική πλατεία Ειρήνης μπείτε στην εκκλησία του Αι Γιάννη του Προδρόμου του 1792 και απαθανατίστε όμορφες στιγμές στην κρήνη με τα λιοντάρια του 1809 μέσα στα χειμωνιάτικα λευκά. Μην παραλείψετε την τοιχογραφία του Θεόφιλου από το πρόγραμμά σας. Βρίσκεται χωμένη σε ένα από τα γειτονικά ταβερνάκια της πλατείας.

Όσον αφορά τα γαστρονομικά, δοκιμάστε το έδεσμα κάστανου και πικρής σοκολάτας και προτιμήστε το γλυκό κουταλιού τριαντάφυλλο, αν είστε από τους τυχερούς και το βρείτε. Επιπλέον, το αρωματικό ελληνικό πράσινο τσάι, τα βότανα για σαλάτα και το αμυγδαλέλαιο Βόλου είναι μερικά από τα ευεργετικά τοπικά προϊόντα της Μαγνησίας και του Πηλίου, της ξακουστής γης των Κενταύρων. Διότι, ανασαίνει ακόμη η μυθολογία αλλά και η ιστορία της αρχαίας Ιωλκού, της πόλης των Αργοναυτών, που μας προσκαλεί και τον χειμώνα, στον απόηχο των εορτών.

Χάνια, με χιόνι και τρέλα!

Το Χιονοδρομικό των Χανίων είναι από τα ομορφότερα χιονοδρομικά της Ελλάδας, σε ένα μοναδικό τοπίο από οξιές και με την προνομιακή θέα δύο θαλασσών, του Παγασητικού και του Αιγαίου. Αν ο καιρός είναι καθαρός, στα αμυδρά διακρίνεται μέχρι και το Αγιο Όρος. Με 4 κύριες πίστες κατάβασης, αρχαρίων και δρόμου αντοχής, το χιονοδρομικό του Πηλίου σε υψόμετρο 1500 μέτρα, είναι ορμητήριο των τυχερών που το επισκέπτονται. Για την ιστορία, τα Χάνια πήραν το όνομά τους από τα πολλά πανδοχεία-χάνια-που πρόσφεραν ξεκούραση στους κατοίκους του Ανατολικού Πηλίου, ενώ μετέφεραν με τα ζώα τους εμπορεύματα στον Βόλο. Αν μείνετε για φαγητό, επιλέξτε την φασολάδα και τους μεζέδες. Έτσι, έχετε μια όμορφη βόλτα και πλήρη σχεδόν εικόνα από το Κεντρικό Πήλιο.

Κισσός και λουκάνικο χωριάτικο!

Πάνω από τον Αγιο Δημήτριο, με παραδοσιακό χρώμα, ο Κισσός είναι από τα ομορφότερα και ψηλότερα χωριά του Ανατολικού Πηλίου, στα 550 μέτρα υψόμετρο. Αξίζει να σταθείτε για την ταβέρνα πλάι στην πλατεία με την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας που διαθέτει το εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο τέμπλο. Με τους κισσούς να το κατακλύζουν, δεν χωρεί αμφιβολία πώς το χωριό πήρε το όνομά του. Όαση δροσιάς, ιδίως το καλοκαίρι, έμεινε γνωστός στην ιστορία και για το γεγονός ότι ο Ρήγας δίδασκε σε ένα μικρό σπιτάκι στην πλατεία, περίπου το 1775. Βλέπετε μάλιστα και την προτομή του.