Στον Αραχθο της Ηπείρου

Ο Αραχθος είναι ένα μεγάλο ποτάμι της δυτικής Ελλάδας. Γεννιέται στα κορφοβούνια της Πίνδου κοντά στο Μέτσοβο και χύνεται στον Αμβρακικό κόλπο κοντά στην Αρτα. Το σύνολο της υδάτινης πορείας του, από τα δάση των βουνών μέχρι τα βαλτοτόπια της λιμνοθάλασσας είναι 143 χιλιόμετρα.

Οι ειδικοί τον θεωρούν σαν το καλύτερο ποτάμι για rafting και καγιάκ. Οι καταβάσεις που μπορούν να πραγματοποιηθούν με raft έχουν χωριστεί σε 3 κατηγορίες. Η περίοδος καταβάσεων αρχίζει από 1 Οκτωβρίου και διαρκεί έως 30 Ιουνίου.

Αραχθος Α

Διαδρομή διαρκείας, κατάλληλη για αρχάριους, ικανή να μυήσει κάποιον σε μεγάλο βαθμό, λόγω της έκτασής της και των αρκετών περασμάτων. Στο τελευταίο τμήμα της το ποτάμι στενεύει αρκετά και προδιαθέτει για την ένταση που ακολουθεί. Το τέλος αυτής της ενδιαφέρουσας διαδρομής σηματοδοτείται από την έναρξη της διαδρομής «Αραχθος Β».

Αραχθος Β & Γ

Αφετηρία είναι η γέφυρα προς Συρράκο μετά το χωριό Χαροκόπι, στη θέση Τσίμποβο. Τα πρώτα 500 μέτρα οριοθετούν και το πιο δύσκολο αλλά και ενδιαφέρον τμήμα της όλης διαδρομής, IV βαθμού δυσκολίας. Τα υπόλοιπα 7 χιλιόμετρα είναι και αυτά πολύ συναρπαστικά. Η εναλλαγή του φαραγγιού και τα διαδοχικά περάσματα κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο. Όταν ο ποταμός σμίγει τα νερά του με το Καλαρρύτικο ρέμα, διπλασιάζει τον όγκο του και η ένταση των περασμάτων πολλαπλασιάζεται. Δύο χιλιόμετρα μετά τη συνάντηση με τον Καλαρρύτικο τελειώνει η διαδρομή «Αραχθος Β» στη γέφυρα του Αμπελοχωρίου και αρχίζει η διαδρομή «Αραχθος Γ». Όμως όσοι θέλουν μπορούν να συνεχίσουν τη διαδρομή Αραχθος Β μέχρι τη γέφυρα της Πλάκας. Το φαράγγι σε αυτά τα τελευταία χιλιόμετρα καθώς στενεύει γίνεται ολοένα και πιο επιβλητικό. Τρία χιλιόμετρα μετά τη γέφυρα του Αμπελοχωρίου οι rafters αφήνουν τις βάρκες, περπατούν 50 μέτρα πλάι στην όχθη του ποταμού και επισκέπτονται έναν εκπληκτικό καταρράκτη. Δεκαπέντε λεπτά διάλειμμα με βουτιές στα κρυστάλλινα νερά, καφέ με κρουασάν και συνεχίζουμε… Τα τελευταία 10 χιλιόμετρα είναι φανταστικά. Το φαράγγι σφίγγει αρκετά την αγκαλιά του, μόλις που φθάνει τα 10 μέτρα πλάτος και είναι τόσο βαθύ, που ο ουρανός μοιάζει με μια στενή φωτεινή λουρίδα στο απόκοσμο βασίλειο των ανελέητων βράχων. Αφθονα τρεχούμενα νερά αναβλύζουν μέσα από τα ασβεστολιθικά πετρώματα, μέχρι που οι βάρκες φτάνουν στο δεύτερο καταρράκτη που αυτή τη φορά αδειάζει πάνω στις φουσκωμένες βάρκες τα δροσερά νερά του. Το τέλος της ξέφρενης πορείας έρχεται μετά από 200 μέτρα στο εκπληκτικό μονότξο γεφύρι της Πλάκας, παλαιό σύνορο του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και της Ηπείρου, όταν ήταν ακόμη κάτω από την τουρκική κατοχή. Οι βάρκες τραβιούνται στη στεριά και το φινάλε της εκπληκτικής περιπέτειας γράφεται στο ταβερνάκι του Γιάννη με πλήθος εκλεκτών εδεσμάτων και άφθονο ντόπιο κρασί.