Ημέρα δεύτερη: Γιάννενα – Κεντρικό Ζαγόρι – Φαράγγι Βίκου

Ημέρα αφιερωμένη στο Ζαγόρι η σημερινή. Ξεκινάμε από τα Γιάννενα με κατεύθυνση προς Κόνιτσα και στο χωριό Καρυές θα συναντήσουμε τη διασταύρωση δεξιά μας που οδηγεί στα χωριά του κεντρικού Ζαγορίου.

Πρώτη στάση στο χωριό Δίλοφο, που κάποιοι το θεωρούν ως το ομορφότερο του Ζαγορίου. Εντύπωση προκαλεί στον επισκέπτη το χαρακτηριστικό πυργόσπιτο που βρίσκεται στην είσοδο του χωριού και έχει τη δική του ιστορία. Τα παλιά χρόνια, ο γιος ενός πλουσίου Ζαγορίτη από το χωριό Δίλοφο από το χωριό Δίλοφο ζήτησε σε γάμο μια όμορφη νέα από το γειτονικό χωριό Κουκούλι. Όταν παντρεύτηκαν και εγκαταστάθηκαν στο χωριό του γαμπρού, η κοπέλα ένιωθε μεγάλη νοσταλγία για το χωριό της. Τότε ο σύζυγός της έχτισε για χάρη της ένα ψηλό σπίτι, το ψηλότερο στα Ζαγοροχώρια. Από την κορυφή του, που υψωνόταν στα 13,5 μέτρα, η αγαπημένη του γυναίκα μπορούσε να αγναντεύει το χωριό της και να μη μαραζώνει.

Αφήνουμε το Δίλοφο και κατευθυνόμαστε προς το χωριό Κήποι, όπου πριν φτάσουμε στο χωριό, θα θαυμάσουμε το πιο χαρακτηριστικό γεφύρι της περιοχής, το γεφύρι του Πλακίδα ή Καλογερικό, με τις χαρακτηριστικές καμπύλες. Συνεχίζουμε προς το Κουκούλι, ένα πραγματικό κουκλίστικο οικισμό, πατρίδα σπουδαίων μαστόρων της περιοχής, όπου θα θαυμάσουμε και το εκπληκτικό μονότοξο γεφύρι του Κόκκορη, που πατάει πάνω σε βράχια. Πορεία προς Καπέσοβο, έναν οικισμό με θέα που κόβει την ανάσα στην είσοδο του μικρού φαραγγιού, το Βικάκι, όπως το λένε οι ντόπιοι. Από εδώ ξεκινά το φιδωτό πέτρινο μονοπάτι που οδηγούσε  στο ψηλότερο χωριό του Ζαγορίου, το Βραδέτο, όπου μέχρι το 1974 ήταν ο μοναδικός τρόπος πρόσβασης στο χωριό. Προσεγγίζουμε το Βραδέτο, χωριό με ζωή πριν μερικά χρόνια, αφού φιλοξενούσε 300 οικογένειες κτηνοτρόφων. Εδώ αφήνουμε το αυτοκίνητο και μέσω μονοπατιού 30 λεπτών ια φτάσουμε στο σημείο Μπελόη, από όπου η θέα προς το φαράγγι του Βίκου είναι εντυπωσιακή.

Επιστρέφουμε στον κεντρικό δρόμο και συνεχίζουμε βόρεια προς Τσεπέλοβο, χωριό με έντονη δραστηριότητα. Το Τσεπέλεβο είναι το μεγαλύτερο χωριό σε πληθυσμό της περιοχής. Χαρακτηριστικό σημείο η κεντρική εκκλησία του χωριού, με το πανήψυλο εξάγωνο καμπαναριό και τις εκπληκτικές αγιογραφίες, έργο των περίφημων Καπεσοβιτών αγιογράφων, που χτίστηκε το 1753. Εδώ βρίσκουμε το πατρικό της Μαρίκας Κοτοπούλη (μόνο ένα τμήμα σώζεται από το παλιό αρχοντικό) και το σπίτι του Κ. Ράδου, ενός εκ των εμπνευστών τη Φιλικής Εταιρείας. Συνεχίζουμε βόρεια προς Σκαμνέλι, μέσα από μια καταπράσινη διαδρομή στους πρόποδες της Τύμφης και φτάνουμε στην τοποθεσία Γυφτόκαμπος, όπου συναντάμε μια καταπληκτική αναπαράσταση σαρακατσάνικης στάνης, ένα χωριό ιδανικό για ξεκούραση και πικνίκ, όπου κάθε χρόνο τον Αύγουστο γίνεται το αντάμωμα των Σαρακατσάνων. Επιστροφή από τον ίδιο δρόμο μέχρι το Δίλοφο και από εκεί επιλέγουμε τη διαδρομή προς Βίτσα και Μονοδένδρι, την πύλη για το καταπληκτικό φαράγγι του Βίκου.

Το Φαράγγι του Βίκου αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακότερα δημιουργήματα της φύσης, όχι μόνο για την περιοχή αλλά και για ολόκληρο τον πλανήτη, αφού είναι ένα από τα μεγαλύτερα και βαθύτερα φαράγγια του κόσμου. Το πλήρες μήκος του (από τη Γέφυρα του Μίσου μέχρι τη Γέφυρα του Πάπιγκου) είναι 14 χλμ. Το στενότερο σημείο του έχει πλάτος 250 μέτρα περίπου και βρίσκεται στη θέση Προσήλιο, στο χωριό Βίκος, ενώ το βάθος του σε κάποια σημεία φτάνει τα 1.200 μέτρα! Χαρακτηριστικά σημεία όπου μπορεί κάποιος να έχει μια πανοραμική άποψη του φαραγγιού είναι το χωριό Βίκος και η θέση Μπελόη στο Βραδέτο, που είδαμε παραπάνω. Η καλύτερη όμως γνωριμία με το φαράγγι γίνεται αν το περπατήσετε, με πιο συνηθισμένη διαδρομή αυτή που ξεκινά από το Μονοδένδρι και καταλήγει στο χωριό Βίκος. Τέλος της δεύτερης μέρας και επιστροφή στα Γιάννενα μέσω της Ε.Ο. Κόνιτσας – Ιωαννίνων.