Tόσο το Mini όσο και το Beetle, μπορούν να αντεπεξέλθουν σε πιθανή απαίτηση του οδηγού για γρήγορη οδήγηση. Το πλαίσιο και στις δύο περιπτώσεις ανταποκρίνεται θαυμάσια προσφέροντας την απαραίτητη αίσθηση ελέγχου στον οδηγό, με τη συνδρομή της ανάρτησης. Φρένα (αεριζόμενοι δίσκοι εμπρός και απλοί πίσω με ABS και στις δύο περιπτώσεις) και τιμόνι και στα δύο μοντέλα είναι αντάξια των προσδοκιών, πράγμα που σημαίνει πως αυτά του Mini διακρίνονται για την αμεσότητά τους, ενώ προσφέρουν το κάτι παραπάνω σε αίσθηση στον οδηγό που ξέρει πως ο πρόγονος ήταν ό,τι κοντινότερο σε καρτ... Αντίστοιχα, ο πιο χαλαρός χαρακτήρας του Beetle τονίζεται από τις μεγάλες διαδρομές του επιλογέα των ταχυτήτων και τη "νεκρή" αρχική διαδρομή του πεντάλ των φρένων. Η ανάρτηση του μοντέλου της VW είναι σαφώς πιο μαλακή και έχει μεγαλύτερες διαδρομές, γεγονός που ωφελεί σημαντικά την προσφερόμενη στους επιβάτες άνεση. Στο Mini η ανάρτηση είναι αρκετά σφιχτή, με μικρές διαδρομές. Ετσι η αμεσότητα στις εντολές του οδηγού μέσω του τιμονιού είναι μεγάλη αλλά η άνεση των επιβατών πλήττεται σημαντικά.
Σε δρόμους με στροφές, οι οδηγοί των δύο μοντέλων μπορούν να κινηθούν γρήγορα. Τουλάχιστον όσο τους επιτρέπουν οι 1.600άρηδες κινητήρες. Τα περιθώρια πλευρικής και ελκτικής πρόσφυσης είναι πολύ μεγάλα και όταν ξεπεραστούν, στο μεν Mini εκδηλώνεται εύκολα ελέγξιμη υποστροφή, στο δε Beetle ενεργοποιείται το ESP και η τάξη αποκαθίσταται πριν εμφανιστεί κάποια υποψία εκτροπής από την επιθυμητή πορεία. Πιο "παιχνιδιάρικο" το Mini, επιτρέπει στον οδηγό την καλύτερη τοποθέτηση -λόγω των συγκριτικά περιορισμένων διαστάσεων- αλλά και την πρόκληση προοδευτικής υπερστροφής. Αντίστοιχα, στο Beetle απαιτείται μεγαλύτερη περίοδος εξοικείωσης, προκειμένου ο οδηγός να απολαύσει με τον ίδιο τρόπο μια διαδρομή. Σίγουρα μεγάλη απόλαυση και με τα δύο αυτοκίνητα βρίσκεται και στις απλές, αργές βόλτες σε κάθε είδους οδικό δίκτυο (αστικό, επαρχιακό ή εθνικό). Ετσι ώστε οδηγός και επιβάτες να μπορέσουν να "ταξιδέψουν" νοητά στις εποχές της απλής αυτοκίνησης μοναδικά, όπως την εξέφραζαν οι τετράτροχοι πρόγονοι.
Τα υψηλά όρια πρόσφυσης δύσκολα ξεπερνιούνται. Ο οδηγός για να κινηθεί γρήγορα, καλείται να εξοικειωθεί με το ότι οι γωνίες του αμαξώματος δε φαίνονται λόγω των καμπύλων. Η επιθυμητή τροχιά διαγράφεται με ακρίβεια, χάρη και στο ESP όταν τα όρια ξεπεραστούν.
Στρίβει με χαρακτηριστική ευκολία και αμεσότητα, δείχνοντας τα γονίδια του προγόνου. Η σφιχτή και με μικρές διαδρομές ανάρτηση επιφέρει τις αμελητέες κλίσεις και το σήκωμα του εσωτερικού προς την στροφή πίσω τροχού.
Το εμφανισιακό "παζλ" των δύο μοντέλων συμπληρώνεται από χαριτωμένες λεπτομέρειες όπως τα φανάρια εμπρός και πίσω, τα οποία εκτός των άλλων αποτελούν και παραπομπές στο παρελθόν και την ανυπέρβλητη φόρμα των προγόνων.
O χώρος αποσκευών του Beetle έχει εκμεταλλεύσιμο όγκο 209 λίτρων και επιβάλλει παραχωρήσεις στη μεταφορά πραγμάτων τεσσάρων επιβατών, οι οποίοι τουλάχιστον θα βολευτούν με αρκετή άνεση. To μόνο στοιχείο που ίσως θα προβληματίσει τους πίσω, είναι το περιορισμένο
εσωτερικό ύψος.
Ακόμα περισσότερες παραχωρήσεις επιβάλλουν τα 160 λίτρα του χώρου των αποσκευών του Mini. Η κανονικότητα του χώρου τουλάχιστον τον καθιστά πλήρως εκμεταλλεύσιμο. Οι πίσω επιβάτες έχουν περιορισμένο χώρο για τα γόνατά τους.
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ Mini One-VW Beetle 1,6 Για πάντα θρύλοι
