Οι λευκές ελληνικές «πυραμίδες»
24105 Επισκέψεις στο άρθρο
«Πυραμίδες» σαν αυτές δεν έχεις ξαναδεί με το λευκό χρώμα να κυριαρχεί και να δίνουν μαγικές εικόνες.
Αλυκές Μεσολογγίου: Οι κατάλευκες πυραμίδες από αλάτι
Τις πιο όμορφες πυραμίδες της Ελλάδας μπορεί κάποιος να τις θαυμάσει στις Αλυκές. Βγαίνοντας από το Μεσολόγγι, στο δρόμο προς Αιτωλικό, συναντάς στο αριστερό σου χέρι τις Αλυκές. Αναλόγως την εποχή υπάρχουν «πυραμίδες» από αλάτι και όταν η θάλασσα είναι λάδι, το καθρέφτισμα τους στο νερό, χαρίζει μαγικές εικόνες. Ειδικά το ηλιοβασίλεμα είναι η ιδανική στιγμή να φτάσεις εδώ, στις Αλυκές, και να απολαύσεις μια από τις πιο ειδυλλιακές εικόνες που, για κάποιους, ξεπερνά και το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Η περιοχή των Αλυκών είναι και προστατευμένη περιοχή για τα πουλιά, αφού το αλάτι ευνοεί την ανάπτυξη μικροοργανισμών. Επισκεφθείτε τη και δείτε τα βουνά από το «λευκό χρυσάφι» που με τόσο μεράκι και κόπο παράγουν εδώ και αιώνες οι αλυκές.
Επίσκεψη στο Αιτωλικό, τη μικρή «νερούπολη»
Μην παραλείψετε να κάνετε μια επίσκεψη στο Αιτωλικό, στη μικρή Βενετία της Ελλάδας, όπως αποκαλούν πολλοί αυτή τη μικρή «νερούπολη». Δύο πέτρινα γεφυράκια 250 και 300 μέτρων το καθένα συνδέουν το νησάκι πάνω στο οποίο έχει χτιστεί το Αιτωλικό, με τον δρόμο που έρχεται από Μεσολόγγι και συνεχίζει προς τον Αστακό. Αν έρθετε από τον παλιό δρόμο στη θέση «Φοινικιά» θα δείτε ανάμεσα στις αλυκές, μέσα στα ρηχά νερά της Λιμνοθάλασσας το εκκλησάκι της «Παναγίας της Φοινικιάς», όπου ερχόταν με βάρκα για να ξαποστάσει ο Λόρδος Βύρωνας.
Ανατολή και βόλτα στην Τουρλίδα
Αξίζει να ακολουθήσετε τη διαδρομή που οδηγεί στην Τουρλίδα (6 χλμ). Πρόκειται για μια στενή λωρίδα γης (αριστερά, δεξιά βλέπεις τη λιμνοθάλασσα), που ενώνει την πόλη με το νησάκι της Τουρλίδας, στην άκρη της λιμνοθάλασσας.
Ο δρόμος κατασκευάστηκε το 1884 πάνω στη δυτική άκρη της λιμνοθάλασσας Κλείσοβας. Στη διάρκεια της πορείας σας θα δείτε τις «πελάδες», τις χαρακτηριστικές ψαράδικες καλύβες κτισμένες πάνω από το νερό σε πασσάλους και τα διβάρια (ιχθυοτροφεία) όπου αλιεύονται τα χέλια, οι τσιπούρες, τα λαβράκια και οι κέφαλοι. Η Τουρλίδα που ήταν κάποτε ένα γνήσιο ψαροχώρι, καταφέρνει να κρατά ακόμα κάτι ζωντανό από την όψη του παλιού ιδιόμορφου λιμναίου οικισμού ο οποίος ισορροπούσε πάνω σε πασσάλους. Μαγική στιγμή στην περιοχή, η ώρα της ανατολής του ήλιου. Εκείνα τα λίγα λεπτά, που ο ήλιος έχει τόσο μαγικό φως, που μετατρέπει το πιο απλό θέμα, σε έργο τέχνης, πόσο μάλλον όταν έχεις μπροστά σου όλη την ψυχή της λιμνοθάλασσας, σταφνοκάρια, ιβάρια, και "πελάδες".
Η σιδερένια περαταριά
Έναν πρωτότυπο και συνάμα ιδιαίτερο τρόπο έχουν εφεύρει οι κάτοικοι της περιοχής ώστε να διασχίζουν τη λιμνοθάλασσα και να φτάνουν στο μικρό νησάκι της Τουρλίδας.
Μια περαταριά, κάτι σαν μικρό σιδερένιο φέρυ μπωτ, τους βοηθά ώστε να περνούν απέναντι, στις περιπτώσεις που ο αυτοκινητόδρομος, ο πεζόδρομος και ο ποδηλατόδρομος δεν αποδεικνύονται χρηστικοί, ανάλογα με το σημείο που βρίσκονται. Αυτή η αυτοσχέδια σιδερένια σχεδία, την οποία σέρνουν με συρματόσχοινο, αποτελεί αξιοθέατο της περιοχής και μόνο για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η μεταφορά!