46.882 Επισκέψεις στο άρθρο - Ημερομηνία δημοσίευσης: 22/12/2016
Δοκιμάζουμε το φρενάρισμα με καινούργια και φθαρμένα λάστιχα αποδεικνύοντας στην πράξη τον κίνδυνο, που εγκυμονεί -πρωτίστως για τη ζωή και δευτερευόντως για την τσέπη- η οδήγηση με ελαστικά, που έχουν «φάει τα ψωμιά» τους.
Όσο κλισέ και αν διαβάζεται, η ουσία είναι πως «τα ελαστικά είναι το μόνο σημείο επαφής κάθε οχήματος με τον δρόμο». Αυτομάτως λοιπόν καταλαβαίνει κανείς πως η ασφάλεια οδηγού και επιβατών είναι άμεσα εξαρτώμενη από τα μαγικά αυτά μαύρα δαχτυλίδια, που περιβάλλουν τις ζάντες των οχημάτων μας. Και όχι μόνο των επιβατών του δικού μας οχήματος, αλλά και των άλλων εποχούμενων ή πεζών, που κινούνται γύρω μας. Ποτέ δεν ξέρουμε πότε θα εμφανιστεί ο κίνδυνος και πότε θα χρειαστεί ένα φρενάρισμα πανικού. Για να λειτουργήσουν σωστά τα ελαστικά, στη μορφή που τα ξέρουμε σήμερα τουλάχιστον, χρειάζονται δύο πράγματα: πέλμα με μπόλικο «ψωμί» και σωστή πίεση αέρα. Όσο πιο κοντά στο βέλτιστο σημείο είναι αυτοί οι δύο παράγοντες, τόσο πιο σωστή είναι η συμπεριφορά ενός ελαστικού. Για τη σημασία των πιέσεων των ελαστικών είχαμε κάνει μεγάλη δοκιμή στο τεύχος 50/2015, όπου είχαμε διαπιστώσει πως με 0,5 bar μειωμένη πίεση η απόσταση φρεναρίσματος αυξάνεται έως 3,1 μ. και η κατανάλωση έως 20%! Σήμερα ερχόμαστε για να ρίξουμε φως στον παράγοντα «φθορά». Σύμφωνα με έρευνες, το 20% των ελαστικών που κυκλοφορούν στο δρόμο είναι φθαρμένα, κάτω από το πανευρωπαϊκό ελάχιστο όριο βάθους πέλματος, το οποίο ορίζεται στα 1,6 χλστ.
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της βιομηχανίας ελαστικών είναι η αντοχή στη φθορά σε συνδυασμό πάντα με άλλα χαρακτηριστικά, όπως το κράτημα, η συμπεριφορά στο βρεγμένο, η άνεση, ο θόρυβος κύλισης κ.λπ. Αέναο ελαστικό δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει ποτέ, τουλάχιστον με τη μορφή που το ξέρουμε σήμερα. Σχεδόν όλα τα καινούργια συμβατικά ελαστικά έχουν αρχικό βάθος πέλματος 8 χλστ. Η χρήση του ελαστικού και η τριβή με το οδόστρωμα προκαλούν φθορά στο πέλμα, το οποίο σταδιακά μειώνεται μέχρι που χάνεται εντελώς και το ελαστικό γίνεται «καραφλό» και ουσιαστικά άχρηστο. Το ελαστικό όμως «φθείρεται» και χάνει τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά λειτουργίας του και με τον χρόνο. Το ότι ένα ελαστικό έχει κάνει 5.000 χλμ. σε 6 χρόνια δεν το κάνει καλύτερο από ένα, που έχει γράψει 50.000 χλμ. σε δύο χρόνια… Όπως και να έχει εμείς θελήσαμε να δούμε στην πράξη τι προκαλεί η αμέλεια αλλαγής ελαστικών. Ειδικά στις δύσκολες μέρες που διανύουμε δεν είναι και λίγοι, αυτοί που «ξεχνούν» να αλλάξουν τα ελαστικά. Αυτό όμως μπορεί να αποβεί καταστροφικό. Μιλάμε για ένα κόστος της τάξεως των 300 ευρώ (κατά μέσο όρο) στα 3-4 χρόνια, το οποίο αν κρύβουμε κάτω από το χαλάκι μπορεί να μας οδηγήσει σε ατύχημα με υλικές ζημιές στην καλύτερη περίπτωση χιλιάδων ευρώ. Για να μην πούμε για τα πρόστιμα του ΚΟΚ. Πέρα από το προφανές, που είναι το κράτημα και η πρόσφυση στο δρόμο, τα ελαστικά έχουν άμεση συμμετοχή και στο φρενάρισμα. Κανείς δεν ξέρει πότε θα χρειαστεί να φρενάρει ξαφνικά για να γλυτώσει μια σύγκρουση με άλλο όχημα ή με κάποιον πεζό. Ξέρει όμως ή θα μάθει από το Auto Τρίτη, πως τα φθαρμένα ελαστικά αυξάνουν τις αποστάσεις φρεναρίσματος και μάλιστα όχι γραμμικά, αλλά γεωμετρικά, ανάλογα με την φθορά του πέλματος.
Τα ελαστικά σε επιβατικά αυτοκίνητα, ελαφρά φορτηγά και 4x4 πρέπει να έχουν βάθος πέλματος τουλάχιστον 1,6 χλστ. κατά πλάτος των μεσαίων τριών τετάρτων του πλάτους του ελαστικού και σε μια συνεχή ζώνη σε ολόκληρη την περιφέρεια του ελαστικού, προκειμένου το ελαστικό να είναι νόμιμο. Το ικανοποιητικό βάθος πέλματος είναι καίριας σημασίας για την οδική ασφάλεια. Για να διαπιστώσουμε στην πράξη όλα τα παραπάνω και για να αναδείξουμε το μέγεθος του προβλήματος αποφασίσαμε να «ταλαιπωρήσουμε» το Citroen C4 1,2 PureTech 130 PS. Μετρήσαμε λοιπόν τις επιδόσεις των φρένων του με τα σχεδόν καινούργια ελαστικά, που «φορούσε» και που όπως μετρήσαμε είχαν βάθος πέλματος 7 χλστ. (σχεδόν όλα τα καινούρια συμβατικά λάστιχα έχουν αρχικό βάθος πέλματος 8 χλστ.). Μετά εξασφαλίσαμε δύο τετράδες με φθαρμένα ελαστικά, ίδιας μάρκας, ίδιου τύπου και φυσικά ίδιων διαστάσεων (205/55 R16): Μία τετράδα με πέλμα ελαστικών στα 4 χλστ και μία τετράδα στο νόμιμο όριο του 1,6 χλστ. (θεωρητικά «κόβεσαι» στο ΚΤΕΟ με λιγότερο από αυτό το βάθος πέλματος). Στις μετρήσεις φρεναρίσματος έγινε, όπως και στις κανονικές μας μετρήσεις, από ένα σετ 4 επαναλήψεων φρεναρίσματος από τα 100 χλμ./ώρα μέχρι πλήρη στάση για κάθε «τετράδα» ελαστικών (κανονική, με πέλμα 4 χλστ. και με πέλμα 1,6 χλστ.). Σε κάθε περίπτωση η διαδικασία έγινε σε ελεγχόμενο περιβάλλον, στην ίδια άσφαλτο, με τα ίδια φορτία κινητήρα, με το ίδιο σημείο έναρξης του φρεναρίσματος και φυσικά με τις σωστές πιέσεις στα ελαστικά.