Βάλτε του άγκυρες!

Ο πρώτος είναι τα υλικά τριβής, τα επονομαζόμενα τακάκια. Στην αγορά, μπορούμε να βρούμε τακάκια με σκληρά υλικά τριβής που χρειάζονται χρόνο για να ζεσταθούν ώστε να αποδώσουν, αλλά έχουν μεγάλη αντοχή στη φθορά. Από την άλλη πλευρά, μπορούμε να επιλέξουμε τακάκια με μαλακά υλικά που αποδίδουν από το πρώτο κιόλας φρενάρισμα, έχουν υψηλή απόδοση, αλλά φθείρονται γρηγορότερα. 

Ο δεύτερος τομέας που δέχεται βελτίωση, είναι τα σωληνάκια των φρένων. Αυτά έχουμε την δυνατότητα να τα αντικαταστήσουμε με άλλα υψηλής πίεσης ή αλλιώς αεροπορικού τύπου ή μεταλλικά, τα οποία δεν παρουσιάζουν την παραμικρή παραμόρφωση κατά τη συνεχή και σκληρή χρήση. 

Το επόμενο στάδιο είναι η αλλαγή των δίσκων με χαρακτούς ή αεριζόμενους - διάτρητους δίσκους, οι οποίοι βελτιώνουν το φρενάρισμα, λόγω της γρηγορότερης ψύξης τους και κατά συνέπεια προσφέρουν καλύτερη αίσθηση αλλά και αμεσότητα στο φρενάρισμα. 

Τέλος, το τελευταίο και πιο εξειδικευμένο στάδιο, είναι οι δαγκάνες που είναι υπεύθυνες να πιέσουν το τακάκι μέσω πιστονιών, πάνω στο δίσκο των φρένων, ώστε να δημιουργηθεί τριβή και να φρενάρει ο κάθε τροχός. Έτσι, μπορούμε να αντικαταστήσουμε τις εργοστασιακές δαγκάνες με άλλες που διαθέτουν περισσότερα πιστόνια (2πίστονες, 4πίστονες, 6πίστονες κλπ.), για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Συνήθως, αυτή η μετατροπή επιβάλλει και την αλλαγή των εργοστασιακών δίσκων με άλλων μεγαλύτερων. 

Οι συγκεκριμένοι άξονες μπορούν να εφαρμοστούν μεμονωμένα ή συνδυαστικά προσφέροντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.