Μύθοι & Αλήθειες για τις τιμές των καυσίμων
Οι τιμές των καυσίμων απογειώθηκαν παγκοσμίως. Σε άλλες χώρες λιγότερο, σε άλλες περισσότερο. Συνηθισμένο και εύκολο το "blame game" σε κάθε χώρα, σε κάθε κοινωνία. Παραπληροφόρηση ή άγνοια οι βασικές αιτίες. Λύση η σφαιρική ενημέρωση. Για να δούμε μύθους και …facts για τις τιμές των καυσίμων στην Ελλάδα.
Συνηθισμένο και εύκολο το “blame game”, η ενημέρωση (από όλους τους εμπλεκόμενους σε κάθε θέμα) δίνει πάντα μια πιο καθαρή θεώρηση των πραγμάτων. Πρόβλημα για τον σύγχρονο πολίτη (και κάτοχο αυτοκινήτου) η έλλειψη χρόνου σφαιρικής ενημέρωσης. Αποτέλεσμα η “αναπαραγωγή” ειδήσεων και θεωριών που –πολλές φορές- δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.
Για το φλέγον θέμα των ακριβών τιμών καυσίμων και των φαινομένων αισχροκέρδειας που αντιμετωπίζουμε και στην χώρα μας έχουν ειπωθεί και λέγονται πολλά, μα ποια είναι η αλήθεια; Ας δούμε 7 «τσιτάτα» (αυτά που λέγονται «εύκολα» από όλους μας, αυτά που αν διαβάσουμε λίγο πιο μέσα θα αντιληφθούμε πως μάλλον «δεν είναι ακριβώς έτσι»).
Πάμε!
Μύθος 1. Ευθύνονται οι Εταιρίες που έχουμετα ακριβότερα καύσιμα στην Ευρώπη.
Αλήθεια Η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική.Η χώρα µας βρίσκεται κοντά στον Μέσο Όρο της Ε.Ε. (σε ορισμένες περιπτώσεις και κάτω από αυτόν) σχετικά µε τις τιµές των καυσίµων προ φόρων και δασµών. Με την προσθήκη φόρων και δασµών οι τελικές τιµές που διαμορφώνονται είναι πράγματι από τις υψηλότερες.
Δείτε ένα παράδειγμα
Μύθος 2. Οι Εταιρίες Εμπορίας και τα πρατήρια καυσίµων έχουν τεράστια κέρδη από τις πωλήσεις.
Αλήθεια Τα κέρδη για τις Εταιρίες Εμπορίας, τους µεταφορείς και τα πρατήρια ήταν εξαιρετικά περιορισµένα ακόµη και πριν από την επιβολή του «πλαφόν». Απόδειξη αποτελεί πως µέσα σε µια δεκαετία (2007-2017) έκλεισαν σχεδόν 2.000 πρατήρια. Ένας σημαντικός αριθμός έντιμων πρατηριούχων έχει αποχωρήσει από την αγορά.Τη θέση τους κάλυψαν παραβατικοί πρατηριούχοι, οι οποίοι πληρώνουν υπέρογκα ενοίκια, για να αποκτήσουν πρατήρια. Παράλληλα, από την αγορά έχουν αποχωρήσει µεγάλες πολυεθνικές Εταιρίες, καθώς και µικρές ανεξάρτητες ελληνικές Εταιρίες.
Αξίζει να σηµειωθεί πως το πραγµατικό κέρδος σε πολλές περιπτώσεις εξανεµίζεται λόγω των αυξηµένων λειτουργικών εξόδων (ενοίκια, ηλεκτρικό ρεύμα, µεταφορικό κόστος) και από την µεγάλη αύξηση του χρηματοοικονομικού κόστους, µια αύξηση που δεν καλύπτεται από το πλαφόν που επιβλήθηκε στην αγορά καυσίµων. Ακόµη και αν εξαλειφόταν πλήρως το κέρδος των Εταιριών, των µεταφορέων και των πρατηριούχων, το όφελος για τον καταναλωτή θα ήταν σχεδόν µηδαµινό.
Δείτε ένα παράδειγμα
Μύθος 3. Οι τιµές στα πρατήρια αυξάνονται αμέσως μόλις ανεβαίνει η διεθνής τιµή του αργού, δεν µειώνονται όμως τόσο γρήγορα, όταν πέφτει η τιµή του.
Αλήθεια Οι χονδρικές τιµές στην Ελλάδα καθορίζονται από τις διεθνείς τιµές των τελικών προϊόντων πετρελαιοειδών -όχι από τις τιµές του αργού- και διαμορφώνονται από τον Μέσο Όρο των τελευταίων τεσσάρων ηµερών (των τελικών τιµών του κάθε προϊόντος). Εποµένως, είναι λογικό να υπάρχει µια σχετική υστέρηση στην εµφάνιση των αυξοµειώσεων των διεθνών τιµών στην ελληνική αγορά. Οι Εταιρίες Εµπορίας διαµορφώνουν τις τιµές τους καθηµερινά, µε βάση τις τιµές των ∆ιυλιστηρίων. Όσο είναι σε ισχύ το «πλαφόν», η εφοδιαστική αλυσίδα είναι υποχρεωµένη να περνά τις όποιες αυξήσεις ή µειώσεις υπάρχουν στην αντλία.
Μύθος 4. Τα περισσότερα πρατήρια αισχροκερδούν, παρά την επιβολή «πλαφόν».
Αλήθεια Το µέτρο του «πλαφόν» έρχεται σε αντίθεση µε τις αρχές της ελεύθερης οικονοµίας και του υγιούς ανταγωνισµού. Ωστόσο, µετά την απόφαση της Κυβέρνησης για την εφαρµογή του µέτρου, δεν θα πρέπει να υπάρχει το παραµικρό περιθώριο για αθέµιτη κερδοφορία. Αυτό είναι αποκλειστική και θεσμικήαρμοδιότητα της Πολιτείας, καθώς και ευθύνη απέναντι στον καταναλωτή, για τον έλεγχο των τιμών στα πρατήρια, και την αυστηρή τήρηση της εφαρμογής του «πλαφόν».
Οι Εταιρίες Εµπορίας απαγορεύεται όχι µόνο να ελέγχουν αλλά ακόµη και να συστήνουν λιανικές τιµές αντλίας. Είναι ευθύνη του κράτους, το οποίο διαθέτει τους κατάλληλους μηχανισμούς και τα «εργαλεία», να πραγματοποιεί διαρκείς και αποτελεσματικούς ελέγχους και να επιβάλλει κυρώσεις, προκειμένου να προστατεύσει τους καταναλωτές από τη µειοψηφία των πρατηρίων που δεν εφαρμόζει το «πλαφόν».