Τα ελαστικά και οι ζάντες του αυτοκινήτου σου σίγουρα έχουν «ταλαιπωρηθεί» κατά την διάρκεια των διακοπών. Βλέπεις, το μη καλά συντηρημένο οδικό δίκτυο (ειδικά των νησιών), οι χωματόδρομοι, οι άφθονες λακκούβες και πέτρες, ακόμη και η υψηλή θερμοκρασία της ασφάλτου, προκαλούν καταπόνηση και σημαντικές φθορές στο αυτοκίνητο.
¶λλωστε τα λάστιχα του αυτοκινήτου σου έχουν μόνιμη επαφή με το δρόμο, άρα και μόνιμη φθορά από τις διάφορες κινήσεις του αυτοκινήτου. Ειδικά κατά τη διάρκεια των διακοπών, καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα μεγάλο αριθμό καταπονήσεων.
Είναι πολύ συνηθισμένο στους ελληνικούς δρόμους, να βλέπεις κομμάτια ελαστικών πεταμένα στο δρόμο καθ΄ όλη την διάρκεια του έτους. Ωστόσο το καλοκαίρι οι αυτοκινητόδρομοι συχνά φαίνονται σαν «νεκροταφεία» ελαστικών. Από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο είναι η εποχή της «μεγάλης έκρηξης», κατά την οποία κλατάρουν τα ελαστικά που δεν είναι καλά συντηρημένα ή που έχουν φάει τα «ψωμιά» τους.
Αυτό συμβαίνει γιατί ο συνδυασμός θερμότητας (λόγω των υψηλών θερμοκρασιών) και χαμηλής πίεσης καθιστά τα ελαστικά ιδιαίτερη ευάλωτα σε ατυχήματα. Συγκεκριμένα κατά την οδήγηση το πέλμα του ελαστικού «τρίβεται» με το οδόστρωμα δημιουργώντας έτσι θερμότητα. Αν η πίεση του ελαστικού είναι χαμηλή, τότε το πέλμα γίνεται πιο εύκαμπτο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται περισσότερη θερμότητα. Αν προσθέσουμε λοιπόν τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού και το συνδυάσουμε με ένα «ετοιμοθάνατο» ελαστικό, η καταστροφή του δεύτερου είναι θέμα χρόνου. Αρκεί ένα χτύπημα σε μία πέτρα ή σε κάποιο πεζοδρόμιο.
Τι αντικρίζουν οι επαγγελματίες της αγοράς κάθε Σεπτέμβριο
Μιλώντας με πολλούς επαγγελματίες στο χώρο των ελαστικών, όλοι συμφωνούν ότι οι περισσότεροι Έλληνες οδηγοί τους επισκέπτονται περισσότερο μετά τις διακοπές. Συνήθως αντικρίζουν «φαγωμένα» ελαστικά με «σκισίματα», τα οποία τις περισσότερες φορές αντικαθιστούν με καινούρια. Παράλληλα έχουν παρατηρήσει ότι πολλοί προτιμούν να πηγαίνουν διακοπές με τα «ρημαγμένα» ελαστικά, με σκοπό να τα αλλάξουν μόλις επιστρέψουν, χωρίς να λογαριάζουν τον κίνδυνο που διατρέχουν.
Τι περιλαμβάνει ο έλεγχος
Αν θες λοιπόν να αισθάνεσαι, αλλά και να είσαι ασφαλής, τώρα που τελείωσαν οι διακοπές, πήγαινε να ελέγξεις με την πρώτη ευκαιρία τα ελαστικά σου. Ορισμένοι από τους ελέγχους που γίνονται στα ελαστικά κατά την επίσκεψη σε ένα συνεργείο είναι οι εξής:
Πίεση στα λάστιχα
Είναι το δημοφιλέστερο χαρακτηριστικό των ελαστικών δικαιολογημένα, καθώς εάν η πίεση δεν είναι αυτή που πρέπει, οι συνέπειες είναι τόσο οδηγικές, αλλά και οικονομικές μέσω της αύξησης της κατανάλωσης καυσίμου που προκαλείται.
Ευθυγράμμιση – ζυγοστάθμιση
Ο έλεγχος και η μετέπειτα διαδικασία ευθυγράμμισης των τροχών πραγματοποιείται ώστε να σταματήσει να υπάρχει η οποιαδήποτε κλίση σε έναν ή περισσότερους τροχούς όταν το αυτοκίνητο έχει ευθεία πορεία και επίσης για να έχουν την ίδια κλίση οι μπροστινοί τροχοί όταν το αυτοκίνητο στρίβει. Η ζυγοστάθμιση πραγματοποιείται για να ελεγχθεί αν το βάρος μεταξύ των τροχών του αυτοκινήτου κατανέμεται σωστά. Τόσο η ζυγοστάθμιση αλλά και η ευθυγράμμιση είναι έλεγχοι τεράστιας σημασίας καθώς σταματούν προβλήματα τα οποία φθείρουν όλο και περισσότερο τα ελαστικά.
Έλεγχος βάθους πέλματος (αυλάκι)
Αν παρατηρηθεί ότι είναι μικρότερο των 3 χιλιοστών, προτείνεται προληπτική αλλαγή στα λάστιχα (ειδικά εν όψει των πιο …υγρών, φθινοπωρινών, καιρικών συνθηκών).
Πώς και γιατί ελέγχονται (και) οι ζάντες!
Μία πέτρα ή ένα κακό παρκάρισμα μπορεί να έσπασαν ή να ράγισαν μία από τις ζάντες σου. Μην το παίρνεις αψήφιστα, γιατί η σωστή λειτουργία των ζαντών έχει, επίσης, τεράστια σημασία. Αποτελούν βλέπεις , μαζί με τα ελαστικά, ένα «ζευγάρι» όπου τα χαρακτηριστικά του ενός βοηθούν το άλλο, έτσι ώστε να λειτουργούν σωστά.
Οι κυριότεροι από τους ελέγχους που πραγματοποιούνται είναι:
Σωστό σχήμα – ομοιομορφία ζάντας: Πρέπει η ζάντα να «δένει» σωστά και με απόλυτη εφαρμογή με το ελαστικό. Η οποιαδήποτε αλλοίωση του σχήματός της παρεμβαίνει αρνητικά και στην απόδοση του ελαστικού. Ράγισμα– σπάσιμο – φθορές: Είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο το οποίο προκαλείται συχνά όταν το αυτοκίνητο χρησιμοποιείται εντός πόλης και ανεβοκατεβαίνει πεζοδρόμια κατά το παρκάρισμα. Σχηματισμός σκουριάς: Πρόκειται για κάτι που φαίνεται ακόμα και με «γυμνό μάτι», ειδικά αν η παρουσία της είναι έντονη.
Μήπως δεν οδηγείς πλέον άνετα;
¶λλο ένα εξάρτημα που είναι πιθανό να «φαγώθηκε» στις διακοπές είναι τα αμορτισέρ. Όπως γνωρίζεις, δουλειά τους είναι να απορροφούν τις ανωμαλίες του δρόμου, ώστε να μη μεταφέρονται στην καμπίνα των επιβατών και να και να αποσβένουν τις οποιεσδήποτε ταλαντώσεις του ελατηρίου που επηρεάζουν αρνητικά τη οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου. Το κύριο συστατικό του είναι το λιπαντικό που στο εσωτερικό του κορμού τους ή αλλιώς η μπουκάλα.
Η διάρκεια ζωής τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως τις συνθήκες του οδοστρώματος, το φορτίο, τα χιλιόμετρα, τις οδηγικές συνήθειες, το κρύο, τη ζέστη, τη σκόνη, το νερό και το αλάτι. Όλα αυτά φυσικά συντελούν στην ταχύτερη καταπόνηση του συστήματος ανάρτησης. Σκέψου λοιπόν πόσο πολύ καταπονήθηκαν στις διακοπές.
Ο οπτικός έλεγχος και η συσκευή ελέγχου
Για να είσαι ασφαλής θα πρέπει τα αμορτισέρ να ελέγχονται από έναν επαγγελματία μηχανικό, τουλάχιστον κάθε 20.000 χιλιόμετρα και μια πλήρης αντικατάσταση ανά 80.000 χιλιόμετρα (σε περίπτωση που δεν θέλεις να τα αλλάξεις και τα τέσσερα, είναι απαραίτητο να αντικαταστήσεις τουλάχιστον δύο από τον ίδιο άξονα: δεν είναι δυνατόν να αλλάξεις μόνο ένα στον ίδιο άξονα, γιατί θα δημιουργηθεί ασυμμετρία). Οι περισσότεροι προληπτικοί έλεγχοι περιλαμβάνουν απλώς έναν οπτικό έλεγχο των εξαρτημάτων αυτών, γεγονός που αποφέρει μόνο επιφανειακά συμπεράσματα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κρυφούς κινδύνους με το πέρασμα του χρόνου, σε στροφές ή κατά τη διάρκεια ελιγμών, ενώ αυξάνεται ο κίνδυνος να χαθεί ο έλεγχος του αυτοκινήτου, καθώς τα ελαστικά μπορούν να χάσουν πρόσφυση ακαριαία. Ωστόσο το πραγματικό επίπεδο φθοράς προσδιορίζεται από τη συσκευή ελέγχου της ανάρτησης, εργασία όμως που μπορεί να προσφέρει μόνο ένας επαγγελματίας μηχανικός.
Επισκευή ή αντικατάσταση;
Έτσι λοιπόν μπορείς να επιλέξεις μεταξύ της πλήρους αντικατάστασης ή της επαναφοράς. Αν τα εσωτερικά μηχανικά μέρη του κυλίνδρου δεν είναι εντελώς φθαρμένα, μπορείς να προχωρήσεις με τη 2η επιλογή. Σε αυτή την περίπτωση είναι δυνατόν είτε να επαναφέρεις το αμορτισέρ στην αρχική του κατάσταση, είτε να παρέμβεις στη ρύθμισή του, ανακτώντας μια εξατομικευμένη και πιο σκληρή ρύθμιση (που κάνει το αυτοκίνητο πιο σπορ). Η ακαμπτότητα όμως, πρέπει να γίνεται με κατάλληλο τρόπο, έτσι ώστε να μην τίθεται σε κίνδυνο η συνολική δυναμική ισορροπία.