Αν κάποιος έχει προβεί σε μηχανική μετατροπή του αυτοκινήτου, η βελτίωση των φρένων δεν ενδείκνυται απλώς, αλλά είναι και ζωτικής σημασίας, αφού ακόμη και μία απλή βελτίωση, μπορεί να αυξήσει την ιπποδύναμη ενός turbo κινητήρα, τουλάχιστον κατά 25%, καθιστώντας αναποτελεσματικά, τα εργοστασιακά φρένα. Στο πλαίσιο αυτό, οι βασικές παρεμβάσεις στο σύστημα πέδησης αφορούν τα εξής:
- Τακάκια. Οι επιλογές στην αλλαγή των υλικών τριβής είναι τα τακάκια με σκληρά υλικά, που χρειάζονται χρόνο για να ζεσταθούν ώστε να αποδώσουν, αλλά έχουν μεγάλη αντοχή στη φθορά, καθώς και τα τακάκια με μαλακά υλικά που αποδίδουν από το πρώτο κιόλας φρενάρισμα, έχουν υψηλή απόδοση, αλλά φθείρονται και πιο γρήγορα.
- Σωληνάκια φρένων. Μπορούμε να τα αντικαταστήσουμε με άλλα υψηλής πίεσης ή αλλιώς αεροπορικού τύπου ή μεταλλικά, τα οποία δεν παρουσιάζουν την παραμικρή παραμόρφωση κατά τη συνεχή και σκληρή χρήση.
- Δίσκοι. Αποδοτική θεωρείται και η αλλαγή των δίσκων με χαρακτούς ή αεριζόμενους - διάτρητους δίσκους, οι οποίοι βελτιώνουν το φρενάρισμα, λόγω της γρηγορότερης ψύξης τους και κατά συνέπεια προσφέρουν καλύτερη αίσθηση αλλά και αμεσότητα στο φρενάρισμα.
l Δαγκάνες. Πιο εξειδικευμένη επέμβαση θεωρείται η αντικατάσταση των εργοστασιακών δαγκανών, που πιέζουν τα τακάκια μέσω πιστονιών, με άλλες που διαθέτουν περισσότερα πιστόνια (2πίστονες, 4πίστονες, 6πίστονες κλπ), αλλά προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα. Παράλληλα όμως, επιβάλλεται και η αλλαγή των εργοστασιακών δίσκων με άλλων μεγαλύτερων.