Η ομίχλη αποτελεί μια επικίνδυνη κατάσταση και είναι γεγονός ότι δεν κινδυνεύουμε τόσο από δικά μας λάθη, όσο από τα λάθη των άλλων. Συνεπώς...
1. Μειώνουμε ταχύτητα και ανάβουμε πάντα τα μεσαία φώτα και τα ειδικά φώτα ομίχλης. Τα μεγάλα φώτα προκαλούν αντανάκλαση και κουράζουν. Πρέπει να είναι καθαρά τα φωτιστικά σώματα. Αλλιώς μειώνεται έως και 70% η δέσμη του φωτός.
2 Έχουμε λίγο ανοιχτό το παράθυρο του οδηγού. Με τον τρόπο αυτό ακούμε τους εξωτερικούς θορύβους, οι οποίοι μεταφέρονται ταχύτερα στην ομίχλη.
3. Χρησιμοποιούμε τακτικά τους υαλοκαθαριστήρες. Τα σταγονίδια της ομίχλης "κολλάνε" στο παρμπρίζ περιορίζοντας την ορατότητα.
4. Εφόσον το ταμπλό μας διαθέτει ρεοστάτη, τον ρυθμίσουμε στον χαμηλό φωτισμό. Το δυνατό φως των οργάνων του ταμπλό, σε συνδυασμό με την ομίχλη, μπορεί να προκαλέσουν παροδική εκτύφλωση.
5. Προσέχουμε τα πίσω φώτα του προπορευόμενου αυτοκινήτου, διατηρούμε αποστάσεις ασφαλείας που εμείς ορίζουμε, ανάλογα με την φυσική μας κατάσταση και τις δυνατότητες του αυτοκινήτου.
6. Προκειμένου να διατηρήσουμε την σωστή πορεία πάνω στο δρόμο, παρακολουθούμε συνεχώς τις λευκές διαγραμμίσεις στο κατάστρωμα του δρόμου και τα κολωνάκια.
7. Απαγορεύονται τα προσπεράσματα. Η περιορισμένη ορατότητα δεν δίνει πολλές πιθανότητες επιτυχίας.
8. Αν χρειαστεί να σταματήσουμε το αυτοκίνητο, θα πρέπει να το απομακρύνουμε από το κατάστρωμα του δρόμου.
9. Αν συναντήσουμε ατύχημα και δεν μπορεί το αυτοκίνητό μας να βγει από το δρόμο, σταματάμε χωρίς να σβήσουμε τα φώτα και βγαίνουμε με προσοχή. Πιθανόν αυτός που ακολουθεί να μην προλάβει να φρενάρει έγκαιρα και είναι προτιμότερο να βρισκόμαστε εκτός.
10. Ελέγχουμε τα πίσω, κυρίως, φώτα αν εξακολουθούν να λειτουργούν, κάνοντας κάποιες στάσεις. Τέλος, η οδήγηση στην ομίχλη είναι ιδιαίτερα κουραστική. Οι ειδικοί συνιστούν να την αποφεύγουν όσοι πάσχουν από καρδιοπάθειες ή ανωμαλίες του κυκλοφοριακού συστήματος.
1.jpg)