Εσείς πόσο «ανακυκλώσιμο» το θέλετε το αυτοκίνητό σας;

Τι θα έλεγες όμως αν ήξερες πως κάποτε ανήκε σε κάποιον άλλο; Πως το ταμπλό του αυτοκινήτου σου ήταν κάποτε πλαστικές κρεμάστρες, και πως οι προφυλακτήρες του ήταν κάποτε αναπτήρες μίας χρήσης; Η ανακύκλωση έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, σε σημείο που τα περισσότερα υλικά που χρησιμοποιούμε προέρχονται από κάποιο είδος ανακύκλωσης. Τα μεταλλικά μέρη του αυτοκινήτου ήταν τα πρώτα, με το ποσοστό που προέρχεται από ανακύκλωση να ξεπερνά πλέον το 70%. 

Που είναι το κακό στο ότι το μπλοκ του μοτέρ τελευταίας γενιάς με τούρμπο και άμεσο ψεκασμό, είχε την περασμένη δεκαετία μια λαμπρή σταδιοδρομία ως σουμιές σε κάποιο κρεβάτι; Τα υλικά δεν πεθαίνουν. Απλά αλλάζουν χρήση. Όπως το συνηθίσαμε στα μεταλλικά και γυάλινα τμήματα του αυτοκινήτου μας, το ίδιο κάνουμε και τώρα με τα πλαστικά μέρη. 

Η μόνη διαφορά πως τα πλαστικά δεν ανακυκλώνονται το ίδιο εύκολα. Γι αυτό οι κατασκευαστές, προκειμένου να διατηρήσουν την ανακυκλωσιμότητα του αυτοκινήτου τους ψηλά, διαλέγουν πλέον συνθετικά υλικά που στη δεύτερη ζωή τους θα μπορούν να έχουν χρήση ίδιας ποιότητας. Αντί δηλαδή να πάνε για να στρώνουμε άσφαλτο, που είναι η χαμηλότερη μορφή ανακύκλωσης πλαστικών, μπορούν να ξαναγίνουν μέρη ενός αυτοκινήτου ίδιας ποιότητας και αντοχής. 

Όποιος νομίζει πως από κάτι τέτοιο επωφελούνται μόνο οι κατασκευαστές που έχουν πρόσβαση σε φθηνότερα μεταχειρισμένα υλικά, και δεν τον ενδιαφέρει και το καλό του πλανήτη, αρκεί να ρίξει μια ματιά στην επανάσταση που έχει γίνει στις καμπίνες των αυτοκινήτων τα τελευταία χρόνια. Τα πλαστικά είναι ιδιαίτερης ποιότητας και τόσο ακριβά που έκαναν την επανεμφάνιση του μέταλλου, του δέρματος και του ξύλου εύκολη υπόθεση αφού δεν ξεχωρίζουν και πολύ σε κόστος. 

Εσείς όμως τι λέτε; Πόσο σας ενδιαφέρει αν το αυτοκίνητό σας ανακυκλώνεται εύκολα; Τι αποτύπωμα αφήνει στον πλανήτη και πόσο σώζετε τον πλούτο του για τις επόμενες γενιές; Τι λέτε;