Εμπρός στις λάσπες! Φυσικά, αυτό στη φωτογραφία δεν είναι παρά μια λιμνούλα με λάσπη. Το Jeep και η Benz είναι φτιαγμένα για πολύ πιο δυνατές καταστάσεις.
Μercedes G 500 Vs Jeep Wrangler
20.425 Επισκέψεις στο άρθρο (17/10/2018)
Dirty dancing! To νέο Jeep Wrangler και η επίσης νέα G-Class της Mercedes είναι δύο πολύ χαρακτηριστικοί τύποι, γεμάτοι γωνίες και κάθετα τμήματα ενώ δε φοβούνται να λερωθούν όποτε πρέπει. Ας δούμε πώς τα πάνε σε έναν δικό τους χορό, φυσικά μέσα σε… λάσπες.
Tα νερά και οι λάσπες τινάζονται στον αέρα, οι κινητήρες ουρλιάζουν αλλά κάτι τέτοιες «λιμνούλες» δε μπορούν να αποτελέσουν πρόβλημα για αυτοκίνητα όπως το Jeep Wrangler και η νέα Mercedes G-Class. H αλήθεια είναι ότι ο φωτογράφος διάλεξε το σημείο, να περάσουμε από εδώ. Εμείς συμφωνήσαμε. Ούτως ή άλλως όμως, υπάρχει κάποιο σοβαρό εμπόδιο το οποίο να μπορεί να βάλει αληθινά δύσκολα σε αυτά τα δύο οχήματα;
Βλέπετε, εδώ έχουμε δύο εκτός δρόμου οχήματα, και δεν το λέμε πια συχνά αυτό. Δεν πρόκειται ούτε για SUV ούτε για crossover. Έχουν κατασκευαστεί για αυτήν ακριβώς τη μετακίνηση – να προχωράνε διαρκώς εμπρός, χωρίς σταματημό και ανεξάρτητα από τις πιθανές, και κυρίως τις απίθανες, συνθήκες. Νερά, λάσπες, πέτρες, Σαχάρα, Ιμαλάια – μικρή σημασία έχει.
Το Wrangler αλλά και το διάσημο G-Wagen έχουν ανανεωθεί εκ βάθρων αλλά με τον ίδιο σχεδιασμό και με βάση την ίδια αγνή φιλοσοφία: ξεχωριστό σασί, ενιαίοι άξονες (εντάξει, η Mercedes έχει ανεξάρτητη ανάρτηση εμπρός πλέον), τετρακίνηση, κοντές σχέσεις, κλείδωμα διαφορικών και μεγάλη απόσταση από το έδαφος (240 χλστ.).
Και φυσικά, όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά δίνουν επίσης το «παρών». Όπως πάντα. Ψηλά αμαξώματα με τετραγωνισμένες άκρες, φτερά που προεξέχουν εντονότατα, στρογγυλά φώτα, εξωτερικοί μεντεσέδες στις πόρτες και απότομα κομμένα,σχεδόν κάθετα παρμπρίζ εμπρός και πίσω.
Από το αρχικό μοντέλο του 1941, το Wrangler παίρνει ακόμα την εμπρός μάσκα με τις επτά κάθετες γρίλιες, το αναδιπλούμενο εμπρός παρμπρίζ, τις αποσπώμενες πόρτες και την αναδιπλούμενη ή αποσπώμενη οροφή – ανάλογα την έκδοση. Η συγκεκριμένη Mercedes εμφανίστηκε ως όνομα το 1979 και διατηρεί αντίστοιχα μέχρι σήμερα τα ανεξάρτητα τοποθετημένα εμπρός φλας, τα πλαϊνά προστατευτικά και φυσικά τα πίσω φώτα.
Η μεταφορά όλων των παραπάνω πολύ ξεχωριστών στοιχείων στο παρόν, έχει γίνει με μαεστρικό τρόπο και στα δύο αυτοκίνητα. Αμφότερα είναι μοναδικά και αμέσως ξεχωριστά, ακόμη και σήμερα.
Με αντίστοιχα ωραίο χέρι είναι σχεδιασμένο και το εσωτερικό. Τα δύο ταμπλό εξακολουθούν να προβάλουν ως πρώτο στοιχείο την εντελώς κάθετη διαμόρφωσή τους και παρ`όλη τη ριζική ανανέωση όλα δείχνουν πολύ γνώριμα. Στο Jeep υπάρχει πλέον οθόνη αφής έως 8,4 ίντσες για το σύστημα πλοήγησης κλπ. Η οπτική είναι πιο πολύχρωμη και πιο ευχάριστη πλέον και ο χειρισμός των μενού πιο εύκολος.
Ακόμα πιο σημαντικό: διατηρήθηκε η μεγάλη χειρολαβή εμπρός από το συνοδηγό. Οι Αμερικανοί το αποκαλούν «Oh-Shit bar» το συγκεκριμένο, εννοώντας ότι, αυτό είναι το εξάρτημα από το οποίο θα σπεύσουν να συγκρατηθούν -όταν το Wrangler αντιμετωπίζει εκτός δρόμου δυσκολίες- και να φωνάξουν «Ω! Σ…», τέλος πάντων το ξέρετε το υπόλοιπο. Και τέτοιες στιγμές μέσα στο Wrangler, όπως και στη G-Class φυσικά, δεν είναι καθόλου σπάνιες. Για παράδειγμα όταν ανεβαίνεις μια πολύ κάθετη πλαγιά, «καβαλάς» την κορυφή και ορμάς πάλι εμπρός προς μια ακόμα πιο απότομη κατηφόρα. Είναι κάτι που πρέπει να βιώσει κανείς. Κατά προτίμηση από τη θέση του οδηγού.
Μια αντίστοιχη χειρολαβή υπάρχει και στην G 500 – ένα ακόμα σημείο επαφής ανάμεσα στα δύο αυτοκίνητα. Η εικόνα σε αυτό το εσωτερικό όμως είναι λίγο διαφορετική. Η παραδοσιακά ρουστίκ αισθητική έχει συνδυαστεί πλέον με πολυάριθμα στοιχεία πολυτέλειας. Οι δύο τεράστιες οθόνες των 12,3 ιντσών σαν από S-Class, μαζί με χειριστήρια, επιφάνειες αφής και άλλα τέτοια μοντέρνα στοιχεία.
Από αυτό το πολύ σύγχρονο παρόν προέρχεται και ο κινητήρας της Mercedes, τετράλιτρος V8. To διπλα υπερτροφοδοτούμενο σύνολο βενζίνης αποδίδει 422 ίππους και έχει πραγματικά ωμή δύναμη, απύθμενο τράβηγμα και κινεί με μανία –αν του ζητηθεί- το βαρύ όχημα (2,5 τόνοι). Μπορεί όμως και πιο ήρεμα και βελούδινα. Το εννιάρι αυτόματο βρίσκεται σε τέλεια φόρμα και αλλάζει πολύ μαλακά ή και αστραπιαία όταν το επιθυμήσεις. Οι δε επιδόσεις θυμίζουν ικανότατο σπορ μοντέλο ενώ η κατανάλωση βρίσκεται ακόμα πιο ψηλά. Σε αυτά προσθέστε και ένα μπάσο γουργουρητό από τον V8 για να μελώσετε ακόμα περισσότερο.
Σε αυτόν τον τομέα, το συγκεκριμένο Wrangler δε μπορεί να ακολουθήσει. Βλέπετε, εκεί γουργούριζει ευχάριστα ένας τετρακύλινδρος ντίζελ 2,2 λίτρων, προέλευσης Fiat. Δε νομίζω να το έχετε ξεχάσει; Η Jeep ανήκει από το 2014 στη Fiat, εξ`ολοκλήρου μαζί με την Chrysler (την Dodge κλπ.). Ο Multijet εργάζεται πολύ νοικοκυρεμένα. Αποδίδει 200 ίππους και κινεί πολύ άνετα το Wrangler των 2,1 τόνων, πάντα με βασικό συνεργάτη δίπλα του το αυτόματο οχτάρι κιβώτιο.
Κάθεσαι ψηλότερα από (σχεδόν) οτιδήποτε άλλο στο δρόμο και το βλέμμα κινείται συχνά πάνω από τις πολυάριθμες εντυπωσιακές λεπτομέρειες. Και μιας και είπαμε για δρόμο: η αίσθηση ότι, οποιαδήποτε στιγμή μπορείς να αφήσεις την άσφαλτο και να κινηθείς πραγματικά σε σημεία που δε μπορεί να πάει κανείς άλλος είναι ανεκτίμητη. Το αν θα το κάνεις αυτό, πραγματικά είναι εντελώς ασήμαντο. Υπάρχει η ικανότητα. Και αυτό είναι που μετράει.
Η πρόοδος σε σχέση με το παρελθόν, για λογαριασμό του Jeep, ξετυλίγεται με παραπλήσιο τρόπο: και τα δύο κινούνται άνετα και ακούραστα όπως ποτέ άλλοτε. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι έχουν και χαρακτήρα συγκρίσιμο με συμβατικά επιβατικά. Όχι, είναι εκτός δρόμου οχήματα, ξεκάθαρα. Στέκονται ψηλά, έχουν βαριά αισθητική χωρίς εκπλήξεις και είναι γεμάτα αυτοπεποίθηση. Αν μέσα σε ένα από αυτά τα αυτοκίνητα δε σας φύγει το άγχος και η βιασύνη, τότε σε ποιο; Σίγουρα, η Mercedes είναι πιο ραφιναρισμένη, με υψηλότερο επίπεδο άνεσης, ενώ το Wrangler δείχνει πιο «επαγγελματικό» και προσγειωμένο. Να αποβιβαστείς πάντως, είναι σίγουρο ότι δε θέλεις. Από κανένα από τα δύο. Πάντα θα θες μια βόλτα παραπάνω. Να περάσουμε τη λιμνούλα και μετά πάνω από το λόφο και μετά πάνω από…
Η άποψή μας
Είναι καλό που υπάρχουν αυτά τα αυτοκίνητα. Δύο πολύ συμπαθητικοί και πρώτης τάξεως τύποι. Ίσως με λίγο παλαιού τύπου λογική σε κάποια σημεία αλλά απόλυτα σύγχρονα σε τεχνικό επίπεδο. Κυρίως όμως με μια απίστευτη γοητεία. Και οι δύο.
Βλέπετε, εδώ έχουμε δύο εκτός δρόμου οχήματα, και δεν το λέμε πια συχνά αυτό. Δεν πρόκειται ούτε για SUV ούτε για crossover. Έχουν κατασκευαστεί για αυτήν ακριβώς τη μετακίνηση – να προχωράνε διαρκώς εμπρός, χωρίς σταματημό και ανεξάρτητα από τις πιθανές, και κυρίως τις απίθανες, συνθήκες. Νερά, λάσπες, πέτρες, Σαχάρα, Ιμαλάια – μικρή σημασία έχει.
Το Wrangler αλλά και το διάσημο G-Wagen έχουν ανανεωθεί εκ βάθρων αλλά με τον ίδιο σχεδιασμό και με βάση την ίδια αγνή φιλοσοφία: ξεχωριστό σασί, ενιαίοι άξονες (εντάξει, η Mercedes έχει ανεξάρτητη ανάρτηση εμπρός πλέον), τετρακίνηση, κοντές σχέσεις, κλείδωμα διαφορικών και μεγάλη απόσταση από το έδαφος (240 χλστ.).
Και φυσικά, όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά δίνουν επίσης το «παρών». Όπως πάντα. Ψηλά αμαξώματα με τετραγωνισμένες άκρες, φτερά που προεξέχουν εντονότατα, στρογγυλά φώτα, εξωτερικοί μεντεσέδες στις πόρτες και απότομα κομμένα,σχεδόν κάθετα παρμπρίζ εμπρός και πίσω.
Από το αρχικό μοντέλο του 1941, το Wrangler παίρνει ακόμα την εμπρός μάσκα με τις επτά κάθετες γρίλιες, το αναδιπλούμενο εμπρός παρμπρίζ, τις αποσπώμενες πόρτες και την αναδιπλούμενη ή αποσπώμενη οροφή – ανάλογα την έκδοση. Η συγκεκριμένη Mercedes εμφανίστηκε ως όνομα το 1979 και διατηρεί αντίστοιχα μέχρι σήμερα τα ανεξάρτητα τοποθετημένα εμπρός φλας, τα πλαϊνά προστατευτικά και φυσικά τα πίσω φώτα.
Η μεταφορά όλων των παραπάνω πολύ ξεχωριστών στοιχείων στο παρόν, έχει γίνει με μαεστρικό τρόπο και στα δύο αυτοκίνητα. Αμφότερα είναι μοναδικά και αμέσως ξεχωριστά, ακόμη και σήμερα.
Με αντίστοιχα ωραίο χέρι είναι σχεδιασμένο και το εσωτερικό. Τα δύο ταμπλό εξακολουθούν να προβάλουν ως πρώτο στοιχείο την εντελώς κάθετη διαμόρφωσή τους και παρ`όλη τη ριζική ανανέωση όλα δείχνουν πολύ γνώριμα. Στο Jeep υπάρχει πλέον οθόνη αφής έως 8,4 ίντσες για το σύστημα πλοήγησης κλπ. Η οπτική είναι πιο πολύχρωμη και πιο ευχάριστη πλέον και ο χειρισμός των μενού πιο εύκολος.
Ακόμα πιο σημαντικό: διατηρήθηκε η μεγάλη χειρολαβή εμπρός από το συνοδηγό. Οι Αμερικανοί το αποκαλούν «Oh-Shit bar» το συγκεκριμένο, εννοώντας ότι, αυτό είναι το εξάρτημα από το οποίο θα σπεύσουν να συγκρατηθούν -όταν το Wrangler αντιμετωπίζει εκτός δρόμου δυσκολίες- και να φωνάξουν «Ω! Σ…», τέλος πάντων το ξέρετε το υπόλοιπο. Και τέτοιες στιγμές μέσα στο Wrangler, όπως και στη G-Class φυσικά, δεν είναι καθόλου σπάνιες. Για παράδειγμα όταν ανεβαίνεις μια πολύ κάθετη πλαγιά, «καβαλάς» την κορυφή και ορμάς πάλι εμπρός προς μια ακόμα πιο απότομη κατηφόρα. Είναι κάτι που πρέπει να βιώσει κανείς. Κατά προτίμηση από τη θέση του οδηγού.
Μια αντίστοιχη χειρολαβή υπάρχει και στην G 500 – ένα ακόμα σημείο επαφής ανάμεσα στα δύο αυτοκίνητα. Η εικόνα σε αυτό το εσωτερικό όμως είναι λίγο διαφορετική. Η παραδοσιακά ρουστίκ αισθητική έχει συνδυαστεί πλέον με πολυάριθμα στοιχεία πολυτέλειας. Οι δύο τεράστιες οθόνες των 12,3 ιντσών σαν από S-Class, μαζί με χειριστήρια, επιφάνειες αφής και άλλα τέτοια μοντέρνα στοιχεία.
Από αυτό το πολύ σύγχρονο παρόν προέρχεται και ο κινητήρας της Mercedes, τετράλιτρος V8. To διπλα υπερτροφοδοτούμενο σύνολο βενζίνης αποδίδει 422 ίππους και έχει πραγματικά ωμή δύναμη, απύθμενο τράβηγμα και κινεί με μανία –αν του ζητηθεί- το βαρύ όχημα (2,5 τόνοι). Μπορεί όμως και πιο ήρεμα και βελούδινα. Το εννιάρι αυτόματο βρίσκεται σε τέλεια φόρμα και αλλάζει πολύ μαλακά ή και αστραπιαία όταν το επιθυμήσεις. Οι δε επιδόσεις θυμίζουν ικανότατο σπορ μοντέλο ενώ η κατανάλωση βρίσκεται ακόμα πιο ψηλά. Σε αυτά προσθέστε και ένα μπάσο γουργουρητό από τον V8 για να μελώσετε ακόμα περισσότερο.
Σε αυτόν τον τομέα, το συγκεκριμένο Wrangler δε μπορεί να ακολουθήσει. Βλέπετε, εκεί γουργούριζει ευχάριστα ένας τετρακύλινδρος ντίζελ 2,2 λίτρων, προέλευσης Fiat. Δε νομίζω να το έχετε ξεχάσει; Η Jeep ανήκει από το 2014 στη Fiat, εξ`ολοκλήρου μαζί με την Chrysler (την Dodge κλπ.). Ο Multijet εργάζεται πολύ νοικοκυρεμένα. Αποδίδει 200 ίππους και κινεί πολύ άνετα το Wrangler των 2,1 τόνων, πάντα με βασικό συνεργάτη δίπλα του το αυτόματο οχτάρι κιβώτιο.
Κάθεσαι ψηλότερα από (σχεδόν) οτιδήποτε άλλο στο δρόμο και το βλέμμα κινείται συχνά πάνω από τις πολυάριθμες εντυπωσιακές λεπτομέρειες. Και μιας και είπαμε για δρόμο: η αίσθηση ότι, οποιαδήποτε στιγμή μπορείς να αφήσεις την άσφαλτο και να κινηθείς πραγματικά σε σημεία που δε μπορεί να πάει κανείς άλλος είναι ανεκτίμητη. Το αν θα το κάνεις αυτό, πραγματικά είναι εντελώς ασήμαντο. Υπάρχει η ικανότητα. Και αυτό είναι που μετράει.
Η πρόοδος σε σχέση με το παρελθόν, για λογαριασμό του Jeep, ξετυλίγεται με παραπλήσιο τρόπο: και τα δύο κινούνται άνετα και ακούραστα όπως ποτέ άλλοτε. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι έχουν και χαρακτήρα συγκρίσιμο με συμβατικά επιβατικά. Όχι, είναι εκτός δρόμου οχήματα, ξεκάθαρα. Στέκονται ψηλά, έχουν βαριά αισθητική χωρίς εκπλήξεις και είναι γεμάτα αυτοπεποίθηση. Αν μέσα σε ένα από αυτά τα αυτοκίνητα δε σας φύγει το άγχος και η βιασύνη, τότε σε ποιο; Σίγουρα, η Mercedes είναι πιο ραφιναρισμένη, με υψηλότερο επίπεδο άνεσης, ενώ το Wrangler δείχνει πιο «επαγγελματικό» και προσγειωμένο. Να αποβιβαστείς πάντως, είναι σίγουρο ότι δε θέλεις. Από κανένα από τα δύο. Πάντα θα θες μια βόλτα παραπάνω. Να περάσουμε τη λιμνούλα και μετά πάνω από το λόφο και μετά πάνω από…
Η άποψή μας
Είναι καλό που υπάρχουν αυτά τα αυτοκίνητα. Δύο πολύ συμπαθητικοί και πρώτης τάξεως τύποι. Ίσως με λίγο παλαιού τύπου λογική σε κάποια σημεία αλλά απόλυτα σύγχρονα σε τεχνικό επίπεδο. Κυρίως όμως με μια απίστευτη γοητεία. Και οι δύο.
