Δύο γενιές Nissan Micra Challenge, η πρώτη και η τελευταία, συναντιούνται ένα απόγευμα στην πίστα των Αφιδνών που για άλλη μια φορά φιλοξένησε φωτογράφηση του περιοδικού μας. Το συμπέρασμα που προκύπτει από την αντιπαράθεση των δύο γενεών είναι πως η σπορτίφ αίσθηση του παρελθόντος έχει δώσει τη θέση της σε ένα πιο "φιλικό" προφίλ, που εμβαθύνει στα πολιτισμένα χαρακτηριστικά και την προσφερόμενη άνεση.
To 1996, όταν παρουσιάστηκε το Nissan Micra Challenge 1,3, τα σχόλια που απέσπασε ήταν θετικά, καθώς ο σκοπός για τον οποίο δημιουργήθηκε καλυπτόταν στο έπακρο. Σκληρή ανάρτηση, μπάκετ καθίσματα της Sparco (προαιρετικά), τριάκτινο τιμόνι, ζάντες αλουμινίου και 20 επιπλέον ίπποι που προκύπτουν από ορισμένες επεμβάσεις των μηχανικών του αγωνιστικού τμήματος της Ελληνικής αντιπροσωπείας για να... πορεύονται οι έχοντες οδηγικές ανησυχίες, ήταν -και είναι- τα χαρακτηριστικά του μικρού Ιαπωνικού μοντέλου.
Η οδική συμπεριφορά του είναι απόλυτη και χαρακτηρίζεται από τις μικρές κλίσεις του αμαξώματος σε δρόμους με στροφές. Κορυφαία είναι και η κατευθυντικότητα του μικρού μοντέλου. Ολα τα παραπάνω χαρακτηριστικά συναντώνται και στη νέα έκδοση του μοντέλου αλλά με ελαφρύ "φιλτράρισμα".
Αυτό σημαίνει πως η ανάρτηση είναι λίγο πιο μαλακή, το καλό τιμόνι της απλής έκδοσης έχει παραμείνει, ενώ και οι ζάντες αλουμινίου είναι υπαρκτές αλλά σαφώς πιο διακριτικές από αυτές του προκατόχου. Συνολικά η εμφάνιση της νέας έκδοσης είναι διακριτικότερη από την αντίστοιχη της πρώτης. Φτάνει να παρατηρήσει κανείς τη σχεδίαση του εμπρόσθιου προφυλακτήρα και των δύο μοντέλων. Ο κινητήρας αποδίδει στη νέα έκδοση 101 ίππους αλλά η χωρητικότητά του είναι πλέον 1,4 λίτρα, γεγονός που έχει θετικό αντίκτυπο σε επίπεδο απόδοσης ροπής αλλά και πολιτισμένης λειτουργίας.
Και αυτό είναι το σημείο της "τριβής" μεταξύ των δύο εκδόσεων. Αναμφισβήτητα η πρόοδος και οι αλλαγές μέσα στο χρόνο έχουν επιφέρει βελτίωση των λειτουργικών χαρακτηριστικών με έμφαση στην πολιτισμένη λειτουργία. Η ουσία έχει παραλλαχθεί, χωρίς όμως να χάσει τον "κοινό παρονομαστή" που λέγεται οδηγική ευχαρίστηση, έστω και αν στο σύγχρονο Micra Challenge είναι περισσότερο "φιλτραρισμένη". Σε κάθε περίπτωση πάντως τα εύσημα ανήκουν στη δραστήρια ελληνική αντιπροσωπεία, που έχοντας την καλή βάση δεν εφησυχάζει και θέλοντας να προσφέρει το κάτι παραπάνω σε οδηγούς με ανησυχίες, "ψάχνεται" και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες απόλυτα λειτουργικές και αξιόλογες. Οπως συμβαίνει σε κάθε παρόμοια περίπτωση, το κόστος της σύγχρονης έκδοσης είναι σχετικά αυξημένο αλλά δικαιολογείται ως ένα βαθμό από τον προσφερόμενο εξοπλισμό (με μετωπικό αερόσακο για τον οδηγό από τη βασική έκδοση).
Οδηγώντας και τις δύο εκδόσεις διαδοχικά, το συμπέρασμα που εξάγεται αβίαστα είναι πως το 1.300άρι προσφέρεται για περισσότερα "παιχνίδια" με τον οδηγό να κατέχει ορισμένες γνώσεις και να μπορεί να εκτιμήσει την αμεσότητα στις αντιδράσεις του πλαισίου ανάλογα με τους χειρισμούς σε τιμόνι, γκάζι και φρένο. Η υπερστροφή μπορεί να προκληθεί με μεγαλύτερη ευκολία σε σχέση με το σύγχρονο Micra Challenge, το οποίο δείχνει πιο ακλόνητο στο δρόμο, παρά την πιο μαλακή ρύθμιση της ανάρτησης. Ο ήχος, το στήσιμο αλλά και η θέση οδήγησης του παλιού προδιαθέτουν τον οδηγό να κινηθεί σβέλτα, κάνοντας ευχάριστες ακόμα και τις καθημερινές διαδρομές. Ανάλογη ευχαρίστηση μπορεί να αντλήσει ο οδηγός και από το σύγχρονο Micra Challenge, το οποίο όμως βγάζει στην "επιφάνεια" της συμπεριφοράς του οδηγού περισσότερο πολιτισμένα χαρακτηριστικά.
Το 1.300άρι Micra Challenge "παίρνει κεφάλι" σε επίπεδο οδηγικής απόλαυσης. Η οδική συμπεριφορά του αλλά και η γενικότερη υπόστασή του "φέρνει" περισσότερο σε αγωνιστικό.
Σαφώς πιο διακριτικό, το μαύρο σύγχρονο Micra Challenge δείχνει να απευθύνεται σε πιο ώριμο κοινό που όμως θέλει να καλύψει τις ανάγκες του για σπορτίφ οδήγηση.
Ψυχωμένοι και "εύηχοι"
Αμφότεροι οι κινητήρες των εκδόσεων του Micra Challenge με τη χρονολογική διαφορά εμφανίζονται ψυχωμένοι στην πράξη, ενώ παράγουν ήχο ευχάριστο με σπορτίφ χροιά. Το ρόλο της σε αυτό παίζει και στις δύο περιπτώσεις η διαφορετική από την εργοστασιακή πολλαπλή εξαγωγής, καθώς και το τελικό τμήμα της εξάτμισης. Παρά τις μακριές σχέσεις του κιβωτίου των ταχυτήτων και τους πιο "άγριους" εκκεντροφόρους, τα μικρά σε χωρητικότητα μοτέρ επιδεικνύουν πολύ καλή εικόνα σε επίπεδο ελαστικότητας, ενώ οι απαιτήσεις τους σε καύσιμο είναι σχετικά αυξημένες.
Αλλοτε και τώρα. Μικρά σε χωρητικότητα τα μηχανικά σύνολα του Nissan Micra Challenge, ικανοποιούν με την ευστροφία τους, ενώ παρά τις μακριές σχέσεις του κιβωτίου των ταχυτήτων, η ελαστικότητα είναι σε πολύ καλά επίπεδα.
