Οταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, το Φεβρουάριο του 1989,
ξάφνιασε ευχάριστα τους πάντες. Επιτέλους, μετά από πολλά χρόνια,
ένας κατασκευαστής είχε αποφασίσει να προσφέρει ένα μοντέλο σε
αποδεκτή τιμή, το οποίο μπορούσε να δώσει στον οδηγό του τη χαρά της
αυτοκίνησης στην καθαρότερη μορφή της. Αυτός είναι ένας από τους
λόγους που το MX-5 σημείωσε και συνεχίζει να σημειώνει φοβερή
εμπορική επιτυχία σε όλο τον κόσμο.
Από το 1989 έως και το 1993, το ιαπωνικό roadster κινούσε ένας κινητήρας των 1.598 κ.εκ. ονομαστικής
ισχύος 115 ίππων. Το καλοκαίρι του 1993, η γκάμα εφοδιάστηκε μ' ένα
μηχανικό σύνολο 1,8 λίτρων απόδοσης 131 ίππων, ενώ λίγο αργότερα,
ιπποδύναμη του μικρότερου κινητήρα περιορίστηκε στους 90 ίππους,
λόγω υψηλών τιμών ρύπων. Η κλασική, εξαιρετικά ελκυστική του
σχεδίαση δανείζεται πολλά στοιχεία από ένα ιστορικό αγγλικό
αυτοκίνητο, τη Lotus Elan του '66. Στις αρχές του 1998, η Mazda προέβη
σε αλλαγές στην εξωτερική εμφάνιση του μοντέλου, με βασικότερη
εκείνη των εμπρός φωτιστικών σωμάτων, τα οποία δεν είναι πλέον
αναδιπλούμενα. Πέρα από την αισθητική ανανέωση, το σπορ διθέσιο
απέκτησε δύο δυνατότερους κινητήρες 1,6 και 1,8 λίτρων με απόδοση
110 και 140 ίππους αντίστοιχα. Η οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου
είναι πολύ καλή και ευχάριστη. Βέβαια, χρειάζεται κάποια προσοχή,
καθώς παρουσιάζονται συχνά φαινόμενα υποστροφής, γεγονός που
οφείλεται στη μετάδοση της κίνησης στους πίσω τροχούς. Η ανάρτηση
είναι αρκετά σφικτή, με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να μην παρουσιάζει
ιδιαίτερες κλίσεις στις στροφές. Το 1999, η Mazda λάνσαρε την
επετειακή έκδοση των 1,8 λίτρων, η οποία βγήκε σε 7.500 κομμάτια, εκ
των οποίων μόνο τα 26 πωλήθηκαν στην Ελλάδα. Η έκδοση αυτή
υπάρχει μόνο σε μπλε χρώμα (με ίδιου χρώματος κουκούλα) και
εκτός από το εξατάχυτο κιβώτιο και τις πιο σφικτές ρυθμίσεις των αναρτήσεων,
διαθέτει χρωμιωμένες ζάντες, δερμάτινο τιμόνι και επιλογέα ταχυτήτων,
δίχρωμες μαύρες - μπλε επενδύσεις και πλούσιο εξοπλισμό.
Η αξιοπιστία του μοντέλου είναι ιδιαίτερα υψηλή. Τυπικές βλάβες που μπορεί να
παρουσιάσει το MX-5 της προηγούμενης γενιάς είναι υπερβολική φθορά
στα τακάκια, προβλήματα στο μηχανισμό αναδίπλωσης των φωτιστικών
σωμάτων και φθορές στην υφασμάτινη οροφή.
Τα κυριότερα ανταγωνιστικά μοντέλα είναι το Rover MGF και η BMW Z3.
.
Αξίζει για:
1.
Τους δυνατούς κινητήρες και τις καλές επιδόσεις που προσφέρουν.