Διαβάστηκε από 3605αναγνώστεςΗμερομηνία δημοσίευσης:16/1/2007
H γοητεία ή το "sex appeal" της Σειράς 6 ενισχύεται ακόμη περισσότερο στην ανοικτή εκδοχή του μοντέλου.
Η κουπέ εκδοχή της Σειράς 6 είναι ένα από τα αυτοκίνητα, που έχει στοιχειώσει το μυαλό, ακόμη και δύομιση χρόνια μετά τη δοκιμή της. Η δοκιμή της ανοικτής εκδοχής του μοντέλου, με τον τρίλιτρο κινητήρα των 258 ίππων, έρχεται να προσθέσει ένα ακόμη αξέχαστο (αλλά αυτοτελές δυστυχώς) "επεισόδιο" στη σχέση μας με την 6άρα.
H γοητεία ή το "sex appeal" της Σειράς 6 ενισχύεται ακόμη περισσότερο στην ανοικτή εκδοχή του μοντέλου. Σχηματικά, η ανοικτή 6άρα μπορεί να μην είναι ακριβώς τόσο μυώδης όσο η κουπέ έκδοση, όμως η υποβλητικότητα του ύφους, οι ογκώδεις φόρμες και το σχεδόν γλυπτό μέρος είναι παρόντα και αποτελεσματικά σε ό,τι αφορά στη διαμόρφωση μιας μοναδικής αισθητικής. Το πίσω παρμπρίζ βρίσκεται πιο κοντά στο θάλαμο τον επιβατών από ό,τι οι πίσω άκρες της οροφής και δημιουργεί μια ιδιαίτερη εικόνα, ενώ το soft-top αυτό καθ' εαυτό είναι υπόδειγμα ποιότητας, εφαρμογής, στεγανότητας και ηχομόνωσης. Εντύπωση προκάλεσε ακόμη το γεγονός, ότι με σηκωμένα τα πλαϊνά παράθυρα και το πίσω παρμπρίζ (το οποίο όταν αναδιπλώνεται η οροφή, σύρεται προς τα κάτω και επανεμφανίζεται αμέσως μετά ως ανεμοθραύστης), η ροή του αέρα είναι τόσο καλά σχεδιασμένη, ώστε ακόμη και στο καταχείμωνο πρώτα θα ενοχληθούν οι επιβάτες από το κρύο και μετά από τον αέρα. Από πλευράς χώρων, δύο άτομα θα βολευτούν στο πίσω κάθισμα, έχοντας λίγο περιορισμένο χώρο για τα γόνατα, αλλά επαρκή χώρο για τα κεφάλια, με την οροφή κλειστή. Σε τεχνικό επίπεδο, η BMW, ξεφυλλίζοντας το εγχειρίδιο των συνεπών κουπέ και κάμπριο της μεγάλης κατηγορίας, "είδε", ότι όσο κι αν είναι πολύ πιο ταιριαστή η χρήση V8 κινητήρων, δεν είναι "παράβαση" η επιλογή και ενός εξακύλινδρου και μάλιστα σε σειρά μηχανικού συνόλου. Στο δρόμο, η ουδετερότητα με ένα μικρό ελάφρωμα του εμπρός μέρους σε κλειστά κομμάτια και με υπερστροφή, σε συνάρτηση με την ποιότητα του δρόμου, είναι βασικό στοιχείο. Πολύ καλή είναι η λειτουργία της ανάρτησης και του τιμονιού.
Tο μοτέρ
Ο κινητήρας των 3,0 λίτρων και 258 ίππων (τον έχουμε δει σε Σειρά 3 και Σειρά 1) προκρίθηκε λοιπόν άμεσα στη λίγκα των μεγάλων κάμπριο. Σε καμία περίπτωση δε δείχνει λίγος ο εν λόγω κινητήρας γι αυτό το αμάξωμα, ενώ και η συνεργασία με το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων είναι ικανοποιητική (προτιμάται πάντως η χρήση του μπουτόν Sport, προκειμένου οι αλλαγές των σχέσεων να είναι λίγο πιο σπιρτόζικες). Κατά τα λοιπά, όλα είναι εδώ: το Valvetronic, το διπλό Vanos, o ευχάριστος ήχος (όσο επιτρέπει η φοβερή ηχομόνωση) και η ελαστικότητα. Σε σχέση με το V8 της 645 (650 με 376 ίππους πλέον), μας έλειψε το κλασικό "κόχλασμα" στις χαμηλές σ.α.λ. και η ωμή επιτάχυνση.
Διαβάστηκε από 3605 αναγνώστες
Ημερομηνία δημοσίευσης:16/1/2007
