Volvo: Συστήματα Υποστήριξης σε Διασταυρώσεις

Διασταυρώσεις κάθε τύπου αποτελούν σήμερα τα πλέον περίπλοκα κομμάτια στις μοντέρνες κυκλοφορικές συνθήκες. Από τη στιγμή που πάρα πολλοί οδηγοί διασταυρώνουν τις πορείες τους ταυτόχρονα και από πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις, δεν αρκεί παρά ένα μικρό λάθος για να προκληθεί σοβαρό ατύχημα.

 

Το 2007 στις ΗΠΑ, το 21,5% των θανατηφόρων ατυχημάτων συνέβη σε διασταυρώσεις, ενώ στις 16 χώρες της ΕΕ (εξαιρείται η Σουηδία), το αντίστοιχο ποσοστό για το 2006, ήταν 20,6%. 

 

Ο Mattias Brännström ειδικός σε θέματα Σήμανσης και Συστημάτων του Πολυτεχνείου Chalmers, είναι ο υπεύθυνος της Volvo για την εξέλιξη του προγράμματος Υποστήριξης σε Διασταυρώσεις. Το σύστημα προειδοποιεί και φρενάρει αυτόματα εάν χρειαστεί, σε περίπτωση που αναγνωρίσει διασταυρούμενη κυκλοφορία.

 

«Το σύστημα Υποστήριξης σε Διασταυρώσεις χρησιμοποιεί αισθητήρες που αξιολογούν τις συνθήκες σε όλο το κυκλοφοριακό σενάριο. Στην περίπτωση που καταγραφεί επικίνδυνη κατάσταση, η απόφαση επέμβασης λαμβάνεται ακαριαία», εξηγεί ο Mattias Brännström. Στη συνέχεια, ο Mattias Brännström επεξηγεί σχεδιάζοντας μία ουρά αυτοκινήτων που στρίβει αριστερά σε μία διασταύρωση. Μόλις το φανάρι γίνει πράσινο, τα αυτοκίνητα ξεκινούν να στρίβουν αριστερά το ένα μετά το άλλο. Ξαφνικά εμφανίζεται από το αντίθετο ρεύμα, ένα άλλο αυτοκίνητο που έχει περάσει με κόκκινο, και αποτελεί άμεσο κίνδυνο για τους οδηγούς που στρίβουν κανονικά.

 

«Σε αυτή την περίπτωση, το αυτοκίνητο που στρίβει φρενάρει απότομα για να αποφύγει τη σύγκρουση. Το σύστημα υποστήριξης διασταυρώσεων, δεν βοηθά μόνο τον οδηγό στη διόρθωση των δικών του λανθασμένων χειρισμών, αλλά τον προφυλάσσει και από λάθη των άλλων χρηστών του δρόμου», εξηγεί ο Mattias Brännström.

 

«Πολύ παραστατικά, αξίζει να σημειωθεί ότι η προσέγγιση της Volvo Car Corporation στο θέμα της ασφάλειας, εστιάζεται στο να κάνει τα αυτοκίνητα να συμπεριφέρονται σαν ανθρώπινα όντα. Οι αισθητήρες παίζουν το ρόλο των ματιών, οι υπολογιστές είναι το μυαλό, και τα φρένα οι μύες. Με την προηγμένη μας τεχνολογία, προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο πράγμα που θα έκανε ένας οδηγός αντιμετωπίζοντας την ίδια κατάσταση, και εφόσον θα είχε το χρόνο να αντιδράσει. Επιθυμία μας είναι να παρέχουμε βοήθεια σε όσες το δυνατόν περισσότερες καταστάσεις μπορούμε», καταλήγει ο Mattias Brännström.

 

Για να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα στοιχεία που θα μας βοηθήσουν στην εξέλιξη των συστημάτων αυτών, τα αυτοκίνητά μας οδηγούνται για εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα σε ποικίλες κυκλοφοριακές συνθήκες σε ολόκληρο τον κόσμο. Τελικά, το σύστημα θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει έναν οδηγό στην Μπανγκόκ αλλά και στο Βανκούβερ – με τρόπο που θα ταιριάζει απόλυτα με τις τοπικές ιδιαιτερότητες, το οδηγικό στυλ, καθώς και την ένταση της κυκλοφορίας.