Πολύχρονες έρευνες έχουν διερευνήσει μια κατηγορία τροχαίων ατυχημάτων, αυτών που καταγράφονται μεταξύ 3 κι 7 το απόγευμα. Χαρακτηριστικό των ατυχημάτων αυτών είναι ότι υπάρχουν μόνον οι υλικές ζημίες. Κι έχει αποδειχθεί ότι αυτά έχουν άμεση σχέση με τη λειτουργία του οργανισμού μας.
Οι περισσότεροι έχουμε αποκτήσει την συνήθεια να μην τρώμε πρωινό. Αρκούμαστε σε ένα καφεδάκι και κάποιο τσιγάρο. Γρήγορα μπαίνοντας στο αυτοκίνητο για τη δουλειά και βρισκόμαστε στο άγχος της κίνησης. Ο οργανισμός ήδη αρχίζει να "φορτίζει". Φτάνοντας στον εργασιακό χώρο, περνάμε τουλάχιστον ένα 8ωρο με άγχος, πίεση, στρες, τσιγάρα και καφέδες. Πολύ σπάνια θα βάλουμε κάτι στο στομάχι μας. Φτάνουμε συνεπώς αργά το απόγευμα σε ένα επίπεδο ελαφριάς υπογλυκαιμίας. Αυτή, όπως είναι γνωστό, ευαισθητοποιεί και διεγείρει το νευρικό μας σύστημα.
Εγκαταλείποντας τη δουλειά, σκεπτόμαστε τα χίλια προβλήματα κατά την οδήγηση και είναι φυσικό η προσοχή μας να αποσπάται από την ασφαλή οδήγηση. Γινόμαστε περισσότερο ευέξαπτοι κι εκνευριζόμαστε με το παραμικρό, σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ώρα της ημέρας. Συνεπώς, την ώρα της επιστροφής οδηγούμε επιθετικά, αυξάνοντας τις πιθανότητες ενός τροχαίου ατυχήματος.
Κατά τις θερμές ημέρες του καλοκαιριού, η υψηλή θερμοκρασία κατεβάζει την αρτηριακή πίεση κι εξαντλεί ακόμα περισσότερο τον οργανισμό μας. Κατά συνέπεια, κάθε εργαζόμενος, με το τέλος της δουλειάς του είναι κουρασμένος, εκνευρισμένος, εξαντλημένος και σε κατάσταση ελαφριάς υπογλυκαιμίας. Ότι χειρότερο για την ασφαλή οδήγηση. Πολλά από τα τροχαία ατυχήματα δεν θα είχαν συμβεί, αν αποφασίζαμε να αλλάξουμε συνήθειες και να έχουμε ένα πλούσιο έως καλό πρωινό με το κάθε ξεκίνημα της ημέρας.
Το πρωινό αυξάνει τις αντιστάσεις του οργανισμού, δεν προσθέτει κιλά και το κυριότερο μας βοηθά όλη την ημέρα στο να μην φθάσουμε σε κατάσταση ελαφράς υπογλυκαιμίας. Πολύ σημαντικό, δηλαδή, στο να μείνουμε μακριά από ένα τροχαίο ατύχημα. Πολύ σωστά, συνεπώς, επιμένουν πολλοί ότι «ένα breakfast την ημέρα το τροχαίο κάνει πέρα».
