Αμερικανική «υποχώρηση»

Η Ευρωπαϊκή αγορά είναι πολύ δύσκολη. Δεκαέξι χρόνια ζημιών στην Opel το αποδεικνύουν με τον χειρότερο τρόπο. Οι αγοραστές στην Ευρώπη είναι πολύ απαιτητικοί, με αποτέλεσμα ακόμη και τα φθηνά, μικρότερα αυτοκίνητα να έχουν απαίτηση ποιότητας πολύ ανώτερη σε σχέση με αυτή που βλέπουμε εκτός Ευρώπης.

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »

Αυτή η τελευταία ατάκα είναι από στόματα αξιωματούχων της GM, και μεταφράζεται απλά στο γεγονός ότι ένα αυτοκίνητο σχεδιασμένο για την Ευρώπη δεν συμφέρει να εξαχθεί εκτός. Και το αντίθετο. Ένα αυτοκίνητο σχεδιασμένο για αγορές εκτός της Ευρωπαϊκής δεν έχει την απαιτούμενη ποιότητα για την Ευρώπη. Η Ευρώπη ως αγορά είναι ιδιαίτερη και ακριβή.

Και έτσι η GM με ελαφρά πηδηματάκια βγήκε εκτός. Πρώτα απέσυρε την Chevrolet από την αγορά, τώρα παραδίδει τα «κλειδιά» της Opel και κοιτάζει πλέον αλλού. Που; Στην Κίνα, την Ρωσία, την Αμερική φυσικά, Βόρεια και Νότια, και την Αφρική. Η Ευρώπη δεν έχει «ψωμί».

Αυτός είναι και ένας λόγος που πήρε τόσες εβδομάδες να κλείσει η συμφωνία με την PSA. Να τα βρουν δηλαδή για το αν και πως οι Γάλλοι θα τοποθετήσουν την Opel, πιθανώς, στην Κινεζική αγορά. Αυτό είναι το μόνο που τους νοιάζει. Βλέπεις η Opel, ως γερμανική μάρκα, θα έχει απήχηση στην Κίνα, πιθανώς μεγαλύτερη από τη Citroen που βρίσκεται ήδη δυνατά στην κινεζική αγορά. Όμως η GM δεν θέλει να βρεθούν οι δικές της μάρκες, όπως η Buick και η Chevrolet απέναντι στην Opel στην αγορά της Κίνας. Μεταξύ PSA και GM βρέθηκε κάποια συμβιβαστική λύση σε αυτόν τον τομέα.

Πράγμα που αποδεικνύει πόσο περισσότερο ενδιαφέρονται οι Αμερικανοί για την Κίνα και καθόλου για την Ευρώπη. Κάτι που ισχύει και για τους Κινέζους κατασκευαστές, που παρά τα όσα ακούστηκαν την περασμένη δεκαετία, δεν ενδιαφέρθηκε κανείς να μπει στην Ευρωπαϊκή αγορά. Γιατί είναι δύσκολη, ακριβή και σχετικά μικρή πλέον, οπότε επικεντρώθηκαν στην δική τους και αυτές της Ρωσίας και της μέσης ανατολής.

Τι σημαίνει όπως αυτό για την Ευρωπαϊκή αγορά; Είμαστε καλύτερα χωρίς τις Αμερικανικές μάρκες; Μήπως να φοβόμαστε μην μας φύγει και η Ford; Και τελικά μήπως πιάσαμε «ταβάνι» στην απαιτητικότητα και αργά ή γρήγορα θα πρέπει να αρχίσουμε να κάνουμε παραχωρήσεις στην ποιότητα για να φέρουμε πιο πολλούς κατασκευαστές; Τι λέτε;