Corvette VS Giulia VS Alpine

Είναι θηλυκό: Λέμε «η» Alpine. Μετά βέβαια μπαίνεις και κάθεσαι μέσα σε αυτή τη μικρή «σπηλιά» και αναρωτιέσαι: τι ακριβώς από όσα βλέπω εδώ είναι αληθινά θηλυπρεπές; Το σούπερ κομψό μείγμα από αλουμίνιο και καπιτονέ μοτίβα; Σίγουρα όχι. Ούτε φυσικά ο κόκκινος σπορ διακόπτης πάνω στο τιμόνι, ο οποίος κάνει την απόδοση του κινητήρα πολύ πιο πικάντικη. Μήπως οι όμορφοι ραβδωτοί διακόπτες; Και τότε βλέπεις εκείνη τη μικρή σημαιούλα. Δήθεν τυχαία αλλά μάλλον πολύ στοχευμένα τοποθετημένη στο εσωτερικό του μοντέλου. Μια μικρή «τρικολόρ» στη χειρολαβή της πόρτας για να σε φτιάχνει προτού καν οδηγήσεις. Έτσι δεν πρέπει να κάνει εξάλλου ένα σπορ μοντέλο; Εδώ όμως μοιάζει λες και η Alpine κινείται και έχει πίσω της ολόκληρη τη Γαλλία ως υποστήριξη. Σα μια Ζαν ντ`Αρκ της ασφάλτου κι αυτό είναι πράγματι τρελά θηλυκό!

Η εμφάνισή της σκορπά παντού μια αίσθηση φυσικότητας, ειδικά όταν οι άντρες στρέφουν να την κοιτάξουν. Είναι εξάλλου ένα αυτοκίνητο με προφανώς από τα πιο ωραία οπίσθια που μπορεί να συναντήσει κανείς. Με το μακρύ τονισμένο πίσω άκρο, παραπέμπει ευθέως στην παλιά Α110 όπως και με το ανοιγόμενο γυάλινο πίσω τμήμα, κάτω από το οποίο βρίσκεται ο κινητήρας. Όχι κρυμμένος όπως στην Porsche, αλλά ανοικτόκαρδός, σαν ένα κομμάτι μηχανολογίας πίσω από μια βιτρίνα. Περιμένει κανείς ότι θα δονείται όλο αυτό όταν θα δουλεύουν τα βεντιλατέρ ή όταν θα δουλεύει το μοτέρ εστω και στο ρελαντί. 

«Μόνο με 250 ίππους;» είχαμε ρωτήσει τους εξελιγκτές στην παρουσίαση. Αυτό βέβαια ήταν πριν πατήσουμε το σχετικό διακόπτη και βάλουμε για πρώτη φορά μπρος το σύνολο των 1,8 λίτρων. Συγγνώμη Alpine! Oι 250 ίπποι σου είναι απόλυτα επαρκείς να δώσουν άλλο ρυθμό στην καρδιά μας, ειδικά όταν συνδυάζονται με τα μόλις 1.103 κιλά σου. Και μαζί με ένα σετ από καθίσματα τόσο εφαρμοστά πάνω στο σώμα σου, σαν στολή κατάδυσης. Και με ένα τιμόνι, το οποίο, με μόλις 90 μοίρες γύρισμα μπορεί να φέρει την Alpine να περιστρέφεται και να κάνει κόλπα γύρω από ένα κουτάκι μπύρας. 

Με τον ίδιο άμεσο τρόπο ελέγχεται όμως συνολικά η καυτή αυτή κυρία, καθώς το τιμόνι συνεργάζεται αρμονικά με μια ευχάριστα ενδοτική ανάρτηση. Βλέπετε, η Alpine έχει την καρδιά στο κέντρο του αμαξώματος, οπότε, αυτό που ξεκινάει ως ένας απλός χορός, στο όριο μπορεί να γίνει ένα πολύ θεαματικό… τανγκό. ΠαρΆόλα αυτά, η Α110 ήταν το θέμα του φετινού καλοκαιριού στην Ευρώπη και οι θαυμαστές της έκαναν ουρά για να γνωρίσουν και να γευτούν ένα από τα καυτά φιλιά της. Λίγο καιρό πιο πριν στην ίδια θέση, σαν εξίσου προκλητική και επιθυμητή παρουσία, ήταν η Alfa Romeo Giulia. Η Ιταλίδα έχει αφήσει πλέον πίσω της το πρώτο, μεγάλο κύμα ενθουσιασμού και θαυμασμού, στοιχείο που κάνει και τη δική μας ματιά πιο καθαρή πλέον. Ίσως να μην έχει τις 100% τέλειες αναλογίες που θα ευχόντουσαν οι φίλοι της εταιρείας, αλλά οπωσδήποτε έχει μια απόλυτα πειστική, σπορ εμφάνιση, από τις τέσσερις εξατμίσεις έως το μεγάλο θυρεό εμπρός, ο οποίος είναι πάλι πολύ ελκυστικός. Στην παρουσίαση της Ιταλίδας είχε προσκληθεί να τραγουδήσει ο διάσημος Αντρέα Μποτσέλι, ο οποίος επέλεξε την άρια «Nessun Dorma» («Κανείς δεν κοιμάται» σε ελεύθερη απόδοση). Και πόσο ταιριάζει, αλήθεια! Όποιος καταφέρει να βαρεθεί και να κοιμηθεί εμπρός σε αυτή τη γρίλια, τότε είναι «νεκρός» μέσα του. 

Αυτό το πολύ τονισμένο και ιδιαίτερο πρόσωπο δεν απομακρύνει τη Giulia από το πεπρωμένο της ως παγκόσμια frοntwoman της Alfa Romeo. Το αντίθετο: θα πρέπει να οπτικοποιήσει την αλλαγή της Alfa, να αρέσει σε Αμερικανούς και Κινέζους, να έχει δηλαδή τέσσερις πόρτες και να μπορεί να κρατάει σταθερά αναμμένη τη φλόγα της Alfa Romeo. Δύσκολη άσκηση αυτή! ΓιΆαυτό και σε καθημερινές βόλτες υιοθετεί μια σχετικά χαλαρή συμπεριφορά, γκρινιάζοντας λίγο αρνούμενη τον εαυτό της τουλάχιστον όσο ο διακόπτης D.N.A. βρίσκεται στη μεσαία θέση «Ν». Όπου «Ν» σημαίνει «νορμάλ». 

Όμως πόσο «νορμάλ» μπορεί να είναι κάτι με το τετράφυλλο τριφύλλι κολλημένο πάνω στο εμπρός φτερό; Quadrifoglio Verde είναι στα ιταλικά ένας σπορ κωδικός ο οποίος συνοδεύει μόνο τις ισχυρότερες Alfa Romeo. Μέχρι να πεις «QV» η Giulia αλλάζει τη φύση της και μεταμορφώνεται – με τον διακόπτη στη θέση «D» πλέον- σε μια πραγματική λαίλαπα, με την καυτή καρδιά της Ferrari. Aπό εκεί προέρχεται εξάλλου αρχικά και ο εξακύλινδρος κινητήρας της. Και είναι γεγονός ότι αυτά που εκφράζει προς τα έξω αυτό το σύνολο των 2,9 λίτρων, με δύο τούρμπο και 510 ίππους κάτω από το ανθρακόνημάτινο καπό, ο Μποτσέλι δεν μπορεί με τίποτα να τα τραγουδήσει. Η ιταλική μηχανολογία μπορεί να αποδειχθεί ανώτερη ακόμα και από τις καλύτερες άριες, ειδικά αν τροφοδοτεί με δύναμη τους πίσω τροχούς. 

Έτσι η Giulia πορεύεται με βάση τον κεντρικό νόμο αγνότητας των σπορ αυτοκινήτων. Το σούπερ ακριβές τιμόνι απαιτεί αναλόγως σταθερό χέρι, ενώ τα ηλεκτρονικά μπορούν να τα αφήσουν όλα ελεύθερα, γεγονός που θέλει συγκέντρωση. Πρόκειται για μια κυρία με αρχές. Θα ήθελε κανείς να πει στην Alfa να χτίσει πάνω σε αυτήν τη γοητεία και να φτιάξει μια ολόκληρη οικογένεια μοντέλων. Κι όχι απλώς μια σειρά από ογκώδη SUV, τα οποία μοιράζονται το DNA της Giulia αλλά μόνο έως ένα βαθμό. 

Η τρίτη κυρία της παρέας όμως, έχει πραγματικά ακονίσει τα γονίδιά της. Ο οχτακύλινδρος κινητήρας έχει στραφεί ξεκάθαρα προς την κατεύθυνση του οδηγού δεχόμενος και έναν μηχανικό υπερσυμπιεστή από πάνω του, ενώ μια ειδική δίαιτα με ανθρακονήματα έχει επίσης βοηθήσει. Καλώς ήλθες λοιπόν, Corvette. Kι εδώ είναι επίσης «η»: Η Corvette! Το αμερικανικό σπορ μοντέλο έχει κερδίσει όλη τη δόξα της και το σεβασμό μέσα από επτά γενιές και μέσα σε 7 δλ. έχει αρχίσει να σε «καίει» εσωτερικά. Αυτός είναι ο χρόνος που θέλει το μοντέλο να φτάσει τα 150 χλμ./ώρα και στο σημείο εκείνο δε σε συγκλονίζει η πίεση που ασκείς στο κάθισμα όσο η πραγματική καταιγία που ξεσπάει στο μυαλό σου και στο τύμπανο του αυτιού. «Κεραυνοί» και «μπουμπουνητά» ακούγονται διαρκώς και συνοδεύουν την Corvette πάνω από την ανοικτή οροφή σαν ένα σύννεφο – πραγματικά Chevrolet, ευχαριστούμε για το κάμπριο. 

Aν το δει κανείς εντελώς αγωνιστικά το θέμα, η ανοικτή Corvette με τη μαλακή οροφή χάνει μερικά δέκατα σε χρόνο γύρου, ωστόσο συναισθηματικά βρίσκεται έτη φωτός πιο μακριά. Πραγματικά δε ξέρεις αν τα μαλλιά σου έχουν σηκωθεί από τον αέρα ή αν είναι τα ηχητικά κύματα αυτά που έχουν φέρει αυτήν την ανατριχίλα. Και, σε πιο ψηλές ταχύτητες, όταν σε κάποιο kickdown τα ηλεκτρονικά θα ψάξουν έναν ακόμα πιο έντονο ήχο μέσα από τις τέσσερις απολήξεις της εξάτμισης πίσω, τότε είναι που ξυπνάς οριστικά και μένεις άναυδος από το αποτέλεσμα. 

Φυσικά, οι «φασαριες» αυτές στον αυτοκινητόδρομο, δεν είναι ο κανόνας, αλλά απλώς ένα μπόνους που δίνει η Z06, η οποία με τους 659 ίππους μπορεί άνετα να τα βάλει στην πίστα ακόμα και με τις πιο γρήγορες Porsche. Πρόκειται για ένα κτήνος το οποίο σε προκαλεί, σε αναστατώνει και σε αφήνει στο τέλος ιδρωμένο αλλά και με ένα χαρακτηριστικό χαμόγελο στο πρόσωπό σου. Κι όλα αυτά συνήθως με τα μισά χρήματα από ότι θα ζητούσε ο ανταγωνισμός. 

Αυτό ήταν εξάλλου κάτι που πάντα έφερνε στη «Vette» μια αμφιλεγόμενη φήμη προσθέτοντας στο σεβασμό και μια ιδέα σνομπισμού. Εμείς πάντως δεν έχουμε βιώσει κάτι τέτοιο. Εμείς ανήκουμε σε εκείνους που βγαίνοντας από τη Z06 ισιώνουμε τα μαλλιά μας και χαμογελούμε με νόημα. Και σίγουρα δε ρωτάμε πια ποτέ ξανά, αν αυτό το όχημα είναι θηλυκού γένους ή όχι.