Ford EcoBoost & Ferrari

Τελευταία φορά που ένας κινητήρας σε διάταξη V κέρδισε τον τίτλο "Καλύτερος Κινητήρας της Χρονιάς", εκτός της περσινής χρονιάς, ήταν το 2006. Επρόκειτο για τον V10 των 507 ίππων της BMW, που φορούσε η M5.

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »

Σήμερα, 10 χρόνια μετά, έρχεται η Ferrari για να κατακτήσει τον ίδιο τίτλο για δεύτερη σερί χρονιά με τον 3,9 λτ. biturbo των 670 PS -σημειώστε ότι είναι ο πιο δυνατός που κέρδισε ποτέ- ξαναδίνοντας στους κινητήρες αυτών των ιπποδυνάμεων τη χαμένη αίγλη τους… 

 
Γιατί κακά τα ψέματα την περασμένη 10ετία πρωταγωνιστές ήταν το downsizing και οι μικρού κυβισμού βενζινοκινητήρες. Ο 1,4 TSI π.χ. κέρδισε το 2009 και 2010, ο 0,9 TwinAir της Fiat το 2011 και από τότε και μετά έχουμε το φαινόμενο 1,0 Ecoboost που κέρδισε τον τίτλο του Καλύτερου Κινητήρα τις χρονιές 2012, 2013 και 2014, ενώ το 2015, 2016 και 2017 την πρωτιά στην κατηγορία κάτω από 1,0 λίτρο.

Φέτος, όμως ήταν η πρώτη χρονιά που τα «supercars» πήραν το αίμα τους πίσω, αφού εκτός της πρωτιάς της Ferrari, στη 2η και 3η θέση αντίστοιχα βρέθηκαν ο 3λιτρος 6κύλινδρος boxer turbo της 911 και ο υβριδικός συνδυασμός του i8. Επιπλέον δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το υβριδικό σύνολο της Honda με τον V6 κινητήρα χωρητικότητας 3,5 λτ. που στέφθηκε «Καλύτερος Κινητήρας της Χρονιάς» στην κατηγορία «Νέος Κινητήρας».

Τι έχουν, όμως, αυτά τα δύο κινητήρια σύνολα, ο 1,0 Ecoboost και ο 3,9 V8 της Ferrari και ξεχωρίζουν, καταφέρνοντας σερί νίκες; Πως καταφέρνουν και βρίσκονται στην κορυφή; Το σίγουρο, είναι πως και τα δύο είναι downsized μοτέρ. Τι άλλο όμως;

Ξεκινώντας με τον 3,9 V8 της Ferrari που έχει την κωδική ονομασία F154CB, δεν είναι ούτε τα 670 άλογα, ούτε οι κορυφαίες επιδόσεις που έχει, αλλά ο γενικότερος χαρακτήρας του ο οποίος συνδυάζει με επιτυχία τα δύο τούρμπο με τον παραδοσιακό χαρακτήρα μιας Ferrari. 

Δηλαδή δεν έχει καθόλου turbo lag και αυτό είναι κάτι που ισχύει σε μεγάλο βαθμό στην περίπτωση του κινητήρα της Ford, ο οποίος παρότι ο ανταγωνισμός είναι ακόμη σκληρότερος και όλο και περισσότερες εταιρείες κατεβαίνουν κάτω από τα 1.000 κυβικά, είναι ο μόνος που καταφέρνει και βγάζει 140 άλογα από 1.000 κυβικά.

Επίσης, και οι δύο κινητήρες, εκτός από τον downsized κυβισμό, τον τρόπο λειτουργίας τους και την μεγάλη ισχύ/λίτρο, ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έχουν και την κατανάλωση (σε σχέση πάντα με τα δεδομένα της κατηγορίας τους).

Και τέλος είναι τα ηλεκτρονικά. Αμφότερα ελέγχονται από προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και μπορούν να αλλάξουν χαρακτήρα ανάλογα με τα δεδομένα που θα τους «φορτώσεις»…

Εσείς όμως τι λέτε; Ποιος είναι ο σημαντικότερος λόγος ώστε να βρίσκονται τα δύο αυτά μοτέρ στην κορυφή; Και εν τέλει συμφωνείτε με τις επιλογές της επιτροπής που έχει ξεχωρίσει αυτά τα μοτέρ;