Τι συμβαίνει με τα plug-in υβριδικά; Υπάρχει όντως θέμα και οι κατασκευαστές ανησυχούν; Γιατί η κατηγορία των υβριδικών που φορτίζουν από την πρίζα, αντιμετωπίζεται με τόση έχθρα;
Τι ξέρουν οι Ιάπωνες και δεν ασχολούνται με τα plug-in;
Αν δεν ήταν η Toyota, τα αυτοφορτιζόμενα υβριδικά σίγουρα δεν θα είχαν γνωρίσει τέτοια άνθιση στην παγκόσμια αγορά και δεν αποκλείεται να είχε γίνει απευθείας το άλμα προς τα υβριδικά που φορτίζουν από την πρίζα. Και αυτό κυρίως γιατί θα έριχναν κατακόρυφα τον μέσο όρο εκπομπών ρύπων για τις εταιρείες. Βλέπεις, η ιδέα πουλάει και πουλάει καλά. Όχι τόσο γιατί είναι η τεχνολογία ανώτερη, αλλά γιατί ένα αυτοκίνητο που μπαίνει στην πρίζα αυτή τη στιγμή είναι ό,τι πιο καινούργιο. Αρέσει, μπορεί να παρκάρει εκεί που παρκάρουν τα ηλεκτρικά, έχει τα καλώδιά του, αλλά δεν είναι και τελείως ηλεκτρικό, που ακόμη αποτελεί μεγάλο «άνοιγμα» για πολύ κόσμο. Η Toyota μέσω της θυγατρική της Lexus έκανε πριν λίγο καιρό την καμπάνια ενημέρωσης της αγοράς για τα δικά της υβριδικά, τα οποία ονομάζει «self-charging», αυτά που φορτίζουν μόνα τους, χωρίς πρίζα. Και το πράγμα άλλαξε.
Σκέψου οποιαδήποτε συσκευή που μπαίνει στην πρίζα. Σκέψου ότι θα μπορούσες την ίδια συσκευή να την έχεις με καλώδιο που τη βάζει στην πρίζα, ή χωρίς, και να φορτίζει μόνη της. Υπάρχει αμφιβολία για το ποια θα προτιμούσες; Υπήρχε περίπτωση να θες να μπαίνει στην πρίζα;
Με τα αυτοκίνητα το θέμα όμως είναι πιο πολύπλοκο. Κάποια plug-in υβριδικά (αυτά δηλαδή που μπαίνουν στην πρίζα) προσφέρουν μεγαλύτερες μπαταρίες που φορτίζουν κυρίως από την πρίζα και έτσι έχουν μεγαλύτερη ηλεκτρική αυτονομία, γύρω στα 40-50 χλμ. ή και παραπάνω για κάποιες μάρκες. Έχουν δηλαδή και κάποια θετικά.
Τότε γιατί υπάρχει αυτή η αντιπάθεια; Όχι από την αγορά. Πουλάνε και κάποιοι τα θέλουν. Όμως τα plug-in υβριδικά, παρά τους χαμηλούς τους ρύπους, τη χαμηλή κατανάλωση και γενικά όλα τα θετικά τους ως «πράσινα» μοντέλα, φαίνεται πως θα είναι τα πρώτα που θα «κοπούν» και θα αποχαρατηριστούν από «πράσινα». Ο λόγος; Ο κόσμος δεν τα βάζει στην πρίζα.
Βλέπεις σε αντίθεση με τα αυτο-φορτιζόμενα υβριδικά που έχουν φορτισμένη μπαταρία διαρκώς και έτσι τη χρησιμοποιούν ώστε να πετυχαίνουν χαμηλές καταναλώσεις και -ειδικά- ρύπους, τα περισσότερα plug-in οι οδηγοί τους δεν τα φορτίζουν ποτέ ή έστω τα φορτίζουν σπάνια. Είτε γιατί δεν έχουν την υποδομή, είτε γιατί δεν έχουν την ώρα, είτε γιατί δεν τους νοιάζει η κατανάλωση. Ειδικά αυτό το τελευταίο είναι πρόβλημα για την (πολύ μεγάλη) εταιρική αγορά και τα πολλά αυτοκίνητα που ταξινομούνται ως τέτοια.
Και έτσι οι κυβερνήσεις βλέπουν πως, παρά τις πωλήσεις «πράσινων» μοντέλων, που έχουν έκπτωση στα τέλη και την εφορία (τα εταιρικά), η ρύπανση δεν μειώνεται γιατί οι οδηγοί plug-in δεν τα φορτίζουν. Που σημαίνει πως κερδίζουν από τις απαλλαγές, αλλά κυκλοφορούν ως συμβατικά.
Μήπως λοιπόν αυτά τα αυτοκίνητα δεν πρέπει να έχουν απαλλαγή; Μήπως πρέπει να μετριούνται και οι ρύποι χωρίς φορτισμένη μπαταρία και να φορολογούνται ανάλογα; Και, τελικά, κάτι ξέρει η Toyota και επιμένει στα αυτοφορτιζόμενα;
