Εξηλεκτρισμός με όρια, πλαφόν & πρόστιμα στις εταιρείες. Γίνεται;

- Κάποιες χώρες στριμώχνουν τους κατασκευαστές, απαιτώντας κατώτερο όριο στα ηλεκτρικά που πουλάνε
- Οι εταιρείες αναγκάζονται να πουλάνε περισσότερα ηλεκτρικά & παράλληλα να περιορίσουν τα βενζίνης-diesel
- Το πρόβλημα θα μεγαλώνει κάθε χρόνο γιατί αυξάνονται τα ελάχιστα ποσοστά ηλεκτρικών στο σύνολο των πωλήσεών τους
- Πιστεύουν ότι έτσι θα πετύχουν φθηνότερα ηλεκτρικά αλλά μάλλον κόβουν από τον κόσμο τα φθηνά συμβατικά

Κάποιες χώρες αρχίζουν να στριμώχνουν τους κατασκευαστές, απαιτώντας κατώτερο όριο ηλεκτρικών

Πώς σκοπεύουν οι κυβερνήσεις να πιάσουν το στόχο της απαγόρευσης των συμβατικών στα επόμενα χρόνια; Με κίνητρα για την αγορά; Με επενδύσεις για το δίκτυο φόρτισης; Ή με πρόστιμα και χειραγώγηση της αγοράς; Κάποιοι ήδη αρχίζουν με το τρίτο. Γίνεται όμως έτσι;
 
Από 1 Ιανουαρίου στην Μ. Βρετανία οι κατασκευαστές πρέπει να μετράνε καλά πόσα συμβατικά και πόσα ηλεκτρικά πουλάνε. Με τη νέα νομοθεσία, υποχρεωτικά το 22% των αυτοκινήτων που ταξινομεί κάθε μάρκα πρέπει να είναι ηλεκτρικό. Ένα ποσοστό που είναι ήδη υψηλό, δεδομένου πως η αγορά είναι γύρω στο 18% σήμερα, και που θα αυξάνεται κάθε χρόνο μέχρι το 2035, που θα φτάσει το 100%.
 

Δύσκολος γρίφος για τις εταιρείες, γιατί πρέπει να πουλάνε περισσότερα ηλεκτρικά & παράλληλα να περιορίσουν τα συμβατικά

Μπορεί αυτό να ακούγεται αδιάφορο για την αγορά, όμως το πρόβλημα που δημιουργείται δεν είναι τόσο στην πίεση να αγοράσει ο κόσμος ηλεκτρικά, όσο στην πίεση να μην αγοράζει συμβατικά. Βλέπεις μια μάρκα για να πιάσει το 22% το 2024 θα πρέπει να προσέχει όχι μόνο πόσα ηλεκτρικά πουλάει, αλλά και πόσα συμβατικά. Γιατί μπορεί να έχει πουλήσει 22 ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όταν όμως πουλήσει ένα παραπάνω από 78 συμβατικά, το ποσοστό των ηλεκτρικών πέφτει κάτω από 22%. Και για κάθε συμβατικό παραπάνω που πουλάει, θα πρέπει να πληρώνει 18.000 ευρώ πρόστιμο, πιθανώς όλη την αξία του συμβατικού.
 

Το πρόβλημα θα μεγαλώνει κάθε χρόνο γιατί αυξάνοντα τα ελάχιστα ποσοστά ηλεκτρικών

Οι κατασκευαστές συμμετείχαν με την βρετανική κυβέρνηση στη διαμόρφωση της νομοθεσίας και πέτυχαν να μπορούν να αγοράζουν πόντους ο ένας από τον άλλον για να κλείνουν τέτοιες τρύπες. Έτσι μάρκες όπως η Tesla, που είναι αμιγώς ηλεκτρική, θα μπορεί να πουλάει τους πόντους της μέχρι να πέσει από το 100% στο 22% σε τρίτες μάρκες που θα τους αγοράζουν για να ανεβάσουν το δικό τους ποσοστό ηλεκτρικών στο 22% που υποχρεούνται.
 
Το 2030, σε έξι χρόνια, το ποσοστό από 22% θα είναι 80%, που σημαίνει πως η αγορά συμβατικών θα πρέπει να μειωθεί δραστικά για να επιτευχούν οι στόχοι. Και όχι το 2030, που στο κάτω κάτω οι υποδομές θα έχουν προλάβει λίγο την ζήτηση, αλλά άμεσα. Οι πρώτες φωνές λένε πως με λίγα λόγια, και παραφράζοντας τη δημοφιλή έκφραση, «θα πούμε το συμβατικό, συμβατικάκι».
 

Πιστεύουν ότι έτσι θα πετύχουν φθηνότερα ηλεκτρικά αλλά μάλλον κόβουν από τον κόσμο τα φθηνότερα συμβατικά

Μέχρι τώρα καμία άλλη κυβέρνηση δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο, και οι βρετανοί θεωρούν πως όντας πρώτοι, θα πιέσουν τους κατασκευαστές να πετύχουν τις καλύτερες τιμές στα ηλεκτρικά για την βρετανική αγορά, και πως έτσι βοηθούν τα νοικοκυριά να αγοράσουν καινούργιο αυτοκίνητο μηδενικών ρύπων. Για την βρετανική κυβέρνηση αυτό είναι ένα μέτρο κοινωνικής στήριξης, όμως πιθανώς να το βλέπουν μονόπλευρα. Γιατί όσο και να πιεστούν οι τιμές των ηλεκτρικών, φθηνά δεν πρόκειται να γίνουν, ενώ αντίστοιχα τα φθηνότερα συμβατικά θα είναι δύσκολο ή απίθανο να αποκτηθούν. Και καλά, για τους βρετανούς που έχουν μεγάλη (και φθηνή) αγορά μεταχειρισμένων, ίσως αυτό δεν είναι πρόβλημα. Για την Ελλάδα όμως;
 
Μπορεί η ηλεκτροκίνηση να καθιερωθεί με τέτοια μέτρα; Και τελικά είναι όντως για να στηρίξουν την κοινωνία με φθηνότερα ηλεκτρικά; Ή μήπως θα δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα και μεγαλύτερες κοινωνικές διαφορές από αυτές που ήδη υπάρχουν στην αγορά αυτοκινήτου; Τι λέτε;