Κράζουμε ό,τι νέο & τα αμάξια που έχουμε «μένουν» στις πρώτες βροχές
13.818 Επισκέψεις στο άρθρο (29/9/2023)
Μήπως όσοι κράζουν υβριδικά και ηλεκτρικά, το κάνουν από άρνηση; Μήπως έτσι χρυσώνουν το χάπι στον εαυτό τους, που ξέμειναν με το σαράβαλο που τους «αφήνει» κάθε τρεις και λίγο;
«Πλυντήρια» τα ηλεκτρικά & υβριδικά ενώ γύρω μας μόνο σαράβαλα
Ο εξηλεκτρισμός της αυτοκίνησης είναι γεγονός. Όλοι το βλέπουμε να έρχεται χωρίς να μπορούμε να κάνουμε και πολλά για να το αλλάξουμε. Δηλαδή, είτε μας αρέσει είτε όχι, το μέλλον ανήκει στα υβριδικά, ηλεκτρικά ή για τους πιο εναλλακτικούς στο υδρογόνο.
Οι νεότεροι ή οι πιο «ανοιχτόμυαλοι» γουστάρουν αυτή την αλλαγή. Τη βλέπουν ως κάτι νέο, φρέσκο και ενδιαφέρον. Δεν ισχύει το ίδιο όμως και για τους «παλιούς». Όσοι μεγάλωσαν με «βενζινάρα», με αφίσες από Ferrari και Lamborghini ή Evo και Impreza στο παιδικό τους δωμάτιο, δυσκολεύονται.
Δεν είναι και λίγο να ονειρεύεται κανείς από μικρό παιδί ένα Punto GT για πρώτο του αμάξι και αργότερα να κάνει αναβάθμιση σε ένα RX-8 κλπ. και τώρα να βλέπει «πλυντήρια με ρόδες», που δεν βγάζουν κανένα συναίσθημα όταν περνούν από μπροστά του. Και πώς να βγάλουν χωρίς εξάτμιση να ακούγονται και να μυρίζουν βενζινίλα; Αν πάλι είναι και προκατειλημμένος ούτε η σχεδίαση θα του αρέσει. Μόνη περίπτωση να αλλάξει γνώμη, αν τα οδηγήσει. Αλλά πού τέτοια τύχη!
Όμως, η ζωή δεν πάει πάντα όπως την ονειρευόμαστε. Γιατί όταν μεγάλωσε κατάλαβε πως το RX-8 έκαιγε τα άντερά του και χωρούσε τον εαυτό του και άντε άλλον ένα. Αρα αναγκάστηκε να το αλλάξει με ένα μεταχειρισμένο 10ετίας γιατί πού λεφτά για καινούργιο. Στην τελική έχει καλύτερους χώρους και καίει γύρω στα 10 λίτρα, οπότε... το αντέχει η τσέπη.
Και όταν έχει 10-15 χρόνια και 2-3 ιδιοκτήτες στην πλάτη του... όλο και κάποια ζημιά θα αρχίσει να βγάζει. Ειδικότερα τώρα με τις απανωτές κακοκαιρίες, τις βροχές και τα έντονα καιρικά φαινόμενα, το βλέπει ότι ζορίζεται, ενώ αν είναι και λίγο κακοσυντηρημένο, δεν είναι απίθανο να τον αφήσει μες τη μέση του δρόμου ενώ πηγαίνει ή επιστρέφει από τη δουλειά και έμπλεξε στο μποτιλιάρισμα.
Και τότε είναι που αρχίζει να καταλαβαίνει ότι το πρόβλημα των υβριδικών και ηλεκτρικών δεν είναι η τεχνολογία τους που είναι ξενέρωτη, αλλά ότι μάλλον αυτή τη στιγμή δεν τον βγάζει οικονομικά κάτι καλύτερο από την «βενζινάρα» που οδηγεί. Και έτσι χρυσώνει το χάπι του, με το να τα κράζει, ψάχνοντας κάθε αρνητικό που μπορεί να βρει, συχνά βασιζόμενος σε μύθους, απλά γιατί αυτό το σενάριο τον βολεύει.
Υπάρχει και η σχολή των dieselάκηδων. Όσοι αποφάσισαν να «αναβαθμίσουν» το παλιό 20ετίας αμάξι τους με ένα μεταχειρισμένο dieselάκι, που «δεν καίει» και «βγάζει 1 εκατομμύριο χλμ. μέχρι να χαλάσει». Πολλοί από αυτούς όμως, ανακάλυψαν σύντομα πως μέσα στην πόλη και καίει και χαλάει, καθώς το φίλτρο σωματιδίων ζητά αναγέννηση 2 φορές το μήνα, ενώ τρέμουν μη μήνει από τρόμπα πετρελαίου, καθώς θα πρέπει να πληρώσει τη μισή αξία του αυτοκινήτου για να την αλλάξει.
Εσείς όμως τι πιστεύετε; Είναι τα καινούργια άψυχα και ξενέρωτα; Ή απλά όλη αυτή η ιστορία, γίνεται για να μας χρυσώνει το χάπι και στα πλαίσια του «όσα δεν φτάνει η αλεπού...»; Και ποια είναι η καλύτερη λύση σήμερα αν δεν έχεις για καινούργιο; Πας σε πετρέλαιο 10ετίας με άγνωστα πραγματικά χλμ. και ρίσκο να το πληρώσεις καινούργιο; Ή προτιμάς μεταχειρισμένο βενζίνης που να καίει γύρω στα 10 λίτρα και ότι γίνει;
