Βέβαια όταν πρωτοέκανε την εμφάνισή του ο ΚΟΚ δεν αφορούσε αυτοκίνητα, μηχανές, φορτηγά και άλλα σημερινά οχήματα, αλλά μετακινήσεις με ζώα και άμαξες, έχοντας μάλιστα τον τίτλο: «περί των κατά τας οδούς συναντωμένων αμαξών και εφίππων».
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που μπήκαν κανόνες κατά την κίνηση στους δρόμους καθορίζοντας πως όταν συναντιούνται σε ένα δρόμο άμαξες ή έφιπποί οφείλει ο καθένας να υποχωρεί προς τα δεξιά για να παραμείνει ο δρόμος ελεύθερος. Το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και όταν εμφανίζονταν ταχυδρόμοι καθώς και σε αυτή την περίπτωση όλοι έπρεπε να παραμερίσουν στα δεξιά των ταχυδρομικών αμαξών ή ίππων.
Το στοιχείο που ενώνει το τότε με το τώρα είναι η ύπαρξη διοδίων, χρήματα τα οποία έπρεπε να καταβάλουν οι ιδιοκτήτες των αλόγων ή των γαϊδουριών είτε αυτά ήταν φορτωμένα είτε όχι. Παράλληλα υπήρχαν και οι τροχονόμοι, μόνο που τότε ονομάζονταν «βασιλικοί οδοφύλακες», τίτλος ο οποίος αναγράφονταν σε ένα περιβραχιόνιο το οποίο είχαν στο αριστερό τους μπράτσο.
Τέλος το άρθρο 5 του τότε ΚΟΚ ανέφερε ρητά πως τα πεζοδρόμια ήταν αποκλειστικά για τους πεζούς και απαγόρευε να κινούνται πάνω σε αυτά έφιπποι με άμαξες αλλά και πεζοί με χειράμαξες ή να βρίσκονται ζώα. Όσοι δεν τηρούσαν το νόμο το πρόστιμο ανέρχονταν στις πέντε δραχμές, ποσό πολύ μεγάλο για εκείνη την εποχή.
Το διάταγμα του 1837
«Ο Θ Ω Ν
Ελέω Θεού Βασιλεύς της Ελλάδος
Προς αποφυγήν συγκρούσεων ως εκ της καθΆ οδόν συναντήσεως των αμαξών, εφίππων κλπ. και δια να κατασταθή ούτως η διάβασις εύκολος και μάλιστα ακίνδυνος.
Επί τη προτάσει της επί των Εσωτερικών Γραμματείας, απεφασίσαμεν και διατάττομεν:
Οσάκις επί των δημοσίων οδών είτε εντός των πόλεων, είτε επί των κατασκευασθέντων μεγάλων δρόμων του Βασιλείου μας, συναντώνται άμαξαι, έφιπποι κλπ., οφείλει έκαστος να υποχωρή εις τα δεξιά, και να μένη ούτως η δίοδος ελευθέρα απΆ αμφότερα τα διαβαίνοντα μέρη.
Όταν οι καθΆ οδόν απαντώμενοι ταχυδρόμοι σαλπίζουν τον της υποχωρήσεως σαλπισμόν, όλοι οι καθΆ οδόν χρεωστούν να υποχωρούν και να περνούν εις τα δεξιά των ταχυδρομικών αμαξών ή ίππων. Εις την αυτήν υποχρέωσιν υπόκεινται, όταν το ταχυδρομείον φθάνη άμαξαν τρέχουσαν έμπροσθεν εφίππους κλπ. και θέλει να περάση εμπρός.
Οι παραβάται τιμωρούνται με πρόστιμον πέντε δραχμών προς όφελος των Ταχυδρομικών Ταμείων.
Εν περιπτώσει παραβάσεως, η καταμήνυσις γίνεται από μέρους του ηνιόχου και ταχυδρόμου προς τον αρμόδιον Δήμαρχον, δια να ενεργηθή παρΆ αυτού η ανήκουσα καταδίωξις του Ειρηνοδίκου.
Ο επί των Εσωτερικών Γραμματεύς επιφορτίζει με την εκτέλεσιν και δημοσίευσιν του παρόντος διατάγματος, το οποίον θέλει γνωστοποιηθή και δια κήρυκος εις όσα μέρη ήθελεν είσθαι αναγκαίον.
Εν Αθήναις την 24 Ιανουαρίου 1837
Εν ονόματι και κατ` ιδιαιτέραν διαταγήν της Αυτού Μεγαλειότητος του Βασιλέως