Την τελευταία δεκαετία δέκα κατασκευαστές έχασαν από 1,2 ως και 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ ο καθένας, παράγοντας μοντέλα που δεν πέτυχαν τους στόχους τους.
Ο κουβάς της αυτοκίνησης
7.218 Επισκέψεις στο άρθρο (16/4/2015)
Γιατί επέλεξε ο όμιλος VW να μπαίνει μέσα 4,2 εκ. ευρώ για κάθε Bugatti Veyron που παρήγαγε; Τι ήθελε η Renault το ζημιογόνο Vel Satis και η Audi το αλουμινένιο Α2; Μήπως τελικά εμείς πληρώνουμε τη χασούρα των εταιρειών, αγοράζοντας τα εμπορικά τους μοντέλα υπερτιμημένα;
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες δεν είναι Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις. Είναι εταιρείες που δουλεύουν για να κερδίσουν, και κάθε επένδυση που κάνουν περιμένουν να τους δώσουν πίσω τα διπλά, αργά ή γρήγορα. Όταν όμως χάνουν λεφτά, το κάνουν από λάθος, ή για άλλο λόγο;Τι εννοούμε πως χάνουν λεφτά; Την τελευταία δεκαετία δέκα κατασκευαστές έχασαν από 1,2 ως και 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ ο καθένας, παράγοντας μοντέλα που δεν πέτυχαν τους στόχους τους. Μοντέλα όπως το Renault Vel Satis, ένα περίεργο πολυμορφικό αυτοκίνητο που ήθελε να σταθεί απέναντι στις γερμανικές μεγάλες προτάσεις, όπως η Mercedes E-Class και η 5άρα BMW. Στα οκτώ χρόνια που η Renault παρήγαγε 64.000 μονάδες του Vel Satis, με κάθε αυτοκίνητο που πουλούσε έμπαινε μέσα 18.750 ευρώ. Σύνολο 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Γιατί;Πες πως η Renault παράβλεψε το γεγονός πως η εξέλιξη ενός πολυτελούς πολυμορφικού δεν θα έφερνε τα αποτελέσματα που ήθελε σε πωλήσεις. Η Audi με το αλουμινένιο Α2 όμως; Πώς έχασε λεφτά;Γιατί στα πέντε χρόνια παραγωγής του Α2, με 176.000 μονάδες παραγωγής, η Audi έμπαινε μέσα 7.500 ευρώ στο καθένα. Πάνω από 1,33 δις ευρώ χάθηκαν στην εμμονή των Γερμανών σε ένα αλουμινένιο μικρομεσαίο MPV. Θα περίμενε κανείς να το καταλάβαιναν νωρίτερα, όμως η Audi ήξερε ότι θα χάσει λεφτά στο Α2. Ο λόγος που το έκανε ήταν γιατί η εξέλιξη στο αλουμίνιο της επέτρεψε αργότερα να μετατρέψει ολόκληρη σχεδόν την γκάμα της. Μπορεί το Α2 να έχασε λεφτά από το 2000 μέχρι το 2005, όμως στο σύνολό της η επένδυση στο αλουμίνιο τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια απέδωσε καρπούς και μάλιστα κερδοφόρους. Από την χασούρα του Α2 το γύρισε σε κέρδη αργότερα.Τέτοια παραδείγματα έχουν κι άλλα στον όμιλο VW, με το πιο εξόφθαλμο αυτό της Bugatti Veyron. Με κόστος αγοράς πάνω από 1.000.000 ευρώ θα έλεγε κανείς πως αφήνει λεφτά στον όμιλο, όμως η Veyron είχε κόστος παραγωγής και εξέλιξης πάνω από 5.000.000 ευρώ έκαστη, αφήνοντας στην Bugatti 4,2 εκατομμύρια ευρώ χασούρα για κάθε μία από τις 400 που φτιάχτηκαν. Γιατί; Τόσο οι τεχνολογίες που εξελίχθηκαν όσο και το πρεστίζ της μάρκας είχαν ανάγκη τα 1,7 δις που χάθηκαν.Την ίδια κίνηση, για θέμα πρεστίζ δηλαδή, έκανε η VW με το Phaeton, με το οποίο έχανε 27.000 ευρώ ανά αυτοκίνητο που πουλούσε. Με σχεδόν 2 δις ευρώ χασούρα, προσπάθησε να δώσει στη γκάμα της αέρα πολυτελούς μάρκας.Μοντέλα που έχασαν λεφτά είτε από κακή εκτίμηση της αγοράς, είτε από ανάγκη να χτιστεί η τεχνολογία ή το πρεστίζ, ήταν το smart fortwo μέχρι το 2006, το Fiat Stilo μέχρι το 2009, το Peugeot 1007, η προηγούμενη σειρά Α-Class της Mercedes, αλλά και η Jaguar X-Type και η Renault Laguna.Εσείς όμως τι λέτε; Μήπως κάποιες γκάφες τις καλύπτουν οι μάρκες πίσω από «σχεδιασμό»; Και τελικά αυτές τις χασούρες μήπως τις περνάνε σε υπερτιμολόγηση των πετυχημένων μοντέλων και είμαστε εμείς αυτοί που τις πληρώνουμε;Εσείς τι λέτε;
Ειδικά η vw και βέβαια ήθελε να το παίξει ferrari, κ.τ.λ. από την στιγμή που όταν οι άλλοι είχαν γρήγορα οχήματα αυτή κατασκεύαζε μετά το πετυχημένο b quattro, το audi 90, ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ.Και πάλι το b quattro δεν το λες ferrari σε ίδια κατηγορία.Όταν έβγαλε την veyron ΟΛΟΙ ΓΕΛΟΥΣΑΝ, βέβαια τώρα οι περισσότεροι έχουν πεθάνει από τα γέλια, αλλά έτσι είναι η ζωή, κάποιους τους φτύνεις και νομίζουν ότι βρέχει.
Και βέβαια στα μοντέλα τα πιο μικρά εξαργυρώνουν την επιτυχία κάποιων πιο μεγαλύτερων μοντέλων τους πετυχημένων και αποτυχημένων.Τραγικά παραδείγματα vw group, mercedes, bmw, αλλά η vw ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟ, VW MOTORSPORT ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΟ ΜΠΛΕΝΤΕΡ.
WV Group!!! Πεταμένα λεφτά!
Ακόμα και σε καινούριο, βγάζει βλάβες στο διαγνωστικό!
Οι συνεχιστές του fuerer πρέπει να αυτοκτονήσουν για να σωθεί ο κόσμος...
Δυστυχώς αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό με Mercedes και BMW και ίσως σε λίγο μικρότερο βαθμό με κάποιες άλλες "πολυτελείς" μάρκες.
Βγάζουν κάποια εξαιρετικά μεγάλα αυτοκίνητα σε σχετικά καλές τιμές σε σχέση με άλλες υπερπολυτελείς εταιρείες, και βγάζουν κάποια απαράδεκτα και υπερτιμημένα μικρομεσαία για να καλύψουν τη ζημιά των μεγάλων. Φυσικά για μένα οι εταιρείες καλά κάνουν, η μεγάλη ευθύνη είναι εσάς των δημοσιογράφων που τα εκθειάζετε ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα μα τίποτα σπουδαίο.
Επειδή έχω καλή μνήμη θα ήθελα να σας αναφέρω κάποια παραδείγματα για ύμνους που γραφόταν στον ειδικό τύπο για αυτοκίνητα που στην πορεία αποδείχτηκαν ότι πιο άχρηστο έχει βγει ποτέ απο premium μάρκες, πχ a-class 1ης γενιάς (πριν τον τάρανδο), 316 E36, bmw Z3, c180 kompressor, smart four four, mini one κλπ κλπ
Eνδιαφέρον άρθρο.
Θα μου επιτρέψετε να συμπληρώσω οτι ο όμιλος Daimler Chrysler, 'μπήκε για τα καλά μέσα' με το πρώτο Smart for four που έβγαλε.
Έδωσε υπέρογκα ποσά σε έρευνα κι αναπτυξη, η τιμή του τελικά ήταν πολύ υψηλή, συν κάποια τεχνικά προβλήματα που είχε βγάλει αρχικά, το έκανε μοντέλο ζημιογόνο για την εταιρία και καθόλου δημοφιλές στο αγοραστικό κοινό, καθώς με λιγότερα λεφτά, κάποιος αγόραζε στην ίδια κατηγορία πολλά και καλά αυτοκίνητα, κυρίως από Ασιάτες κατασκευαστές, Ιάπωνες και Κορεάτες και με πολύ μικρότερο κόστος χρήσης και συντήρησης.
Ο μεγαλος ομιλος λοιπον της Mercedes τοτε, για να καλύψει τη 'χασούρα', έκοψε ενα κομμάτι και το πούλησε.
Ηταν η εταιρια MTU, ιδρυτές της οποίας ήταν οι γνωστοί αδερφοί Maybach. Kατασκευαστής diesel μηχανών για σκάφη, πλοία, βαρέα οχήματα, τραίνα και άρματα μάχης, diesel γεννητριες, καθως και κατασκευαστης αξόνων μετάδοσης κίνησης.
Ηταν τότε μια αρκετά προσοδοφόρα εταιρία που επειδή έφερνε κέρδη στον όμιλο Daimler Chrysler, 'θυσιάστηκε' για να μπαλώσει την τρυπα του For four! Υποψήφιοι αγοραστές ήταν απο ολο τον κόσμο, Ασία, Αμερικη κλπ τελικά αγοράστηκε απο εναν Δανέζικο όμιλο την Tognum.
Οι επιχειρησεις εχουν ρισκο.
Απο τους πελατες, τον ανταγωνισμο, την οικονομια και διαφορους αλλους παραγοντες.
Εαν σου βγαινουν 10 και μπαινεις μεσα σε 1 εισαι επιτυχημενος manager.
Δε νομιζω παντως οτι υπαρχει εταιρεια που ξερει απο την αρχη οτι θα χασει λεφτα και προχωραει το project.
Νομίζω πως το ερώτημα είναι για μαθητές λυκείου. Κάθε επιχείρηση πρέπει με κάποιον τρόπο να καλύψει τις ζημιές της. Εσείς, αν κάνατε ένα άλλο περιοδικό που είχε ζημίες πως θα τις καλύπτατε;
Ειδικά η vw και βέβαια ήθελε να το παίξει ferrari, κ.τ.λ. από την στιγμή που όταν οι άλλοι είχαν γρήγορα οχήματα αυτή κατασκεύαζε μετά το πετυχημένο b quattro, το audi 90, ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ.Και πάλι το b quattro δεν το λες ferrari σε ίδια κατηγορία.Όταν έβγαλε την veyron ΟΛΟΙ ΓΕΛΟΥΣΑΝ, βέβαια τώρα οι περισσότεροι έχουν πεθάνει από τα γέλια, αλλά έτσι είναι η ζωή, κάποιους τους φτύνεις και νομίζουν ότι βρέχει. Και βέβαια στα μοντέλα τα πιο μικρά εξαργυρώνουν την επιτυχία κάποιων πιο μεγαλύτερων μοντέλων τους πετυχημένων και αποτυχημένων.Τραγικά παραδείγματα vw group, mercedes, bmw, αλλά η vw ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟ, VW MOTORSPORT ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΟ ΜΠΛΕΝΤΕΡ.
WV Group!!! Πεταμένα λεφτά! Ακόμα και σε καινούριο, βγάζει βλάβες στο διαγνωστικό! Οι συνεχιστές του fuerer πρέπει να αυτοκτονήσουν για να σωθεί ο κόσμος...
Δυστυχώς αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό με Mercedes και BMW και ίσως σε λίγο μικρότερο βαθμό με κάποιες άλλες "πολυτελείς" μάρκες. Βγάζουν κάποια εξαιρετικά μεγάλα αυτοκίνητα σε σχετικά καλές τιμές σε σχέση με άλλες υπερπολυτελείς εταιρείες, και βγάζουν κάποια απαράδεκτα και υπερτιμημένα μικρομεσαία για να καλύψουν τη ζημιά των μεγάλων. Φυσικά για μένα οι εταιρείες καλά κάνουν, η μεγάλη ευθύνη είναι εσάς των δημοσιογράφων που τα εκθειάζετε ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα μα τίποτα σπουδαίο. Επειδή έχω καλή μνήμη θα ήθελα να σας αναφέρω κάποια παραδείγματα για ύμνους που γραφόταν στον ειδικό τύπο για αυτοκίνητα που στην πορεία αποδείχτηκαν ότι πιο άχρηστο έχει βγει ποτέ απο premium μάρκες, πχ a-class 1ης γενιάς (πριν τον τάρανδο), 316 E36, bmw Z3, c180 kompressor, smart four four, mini one κλπ κλπ
Eνδιαφέρον άρθρο. Θα μου επιτρέψετε να συμπληρώσω οτι ο όμιλος Daimler Chrysler, 'μπήκε για τα καλά μέσα' με το πρώτο Smart for four που έβγαλε. Έδωσε υπέρογκα ποσά σε έρευνα κι αναπτυξη, η τιμή του τελικά ήταν πολύ υψηλή, συν κάποια τεχνικά προβλήματα που είχε βγάλει αρχικά, το έκανε μοντέλο ζημιογόνο για την εταιρία και καθόλου δημοφιλές στο αγοραστικό κοινό, καθώς με λιγότερα λεφτά, κάποιος αγόραζε στην ίδια κατηγορία πολλά και καλά αυτοκίνητα, κυρίως από Ασιάτες κατασκευαστές, Ιάπωνες και Κορεάτες και με πολύ μικρότερο κόστος χρήσης και συντήρησης. Ο μεγαλος ομιλος λοιπον της Mercedes τοτε, για να καλύψει τη 'χασούρα', έκοψε ενα κομμάτι και το πούλησε. Ηταν η εταιρια MTU, ιδρυτές της οποίας ήταν οι γνωστοί αδερφοί Maybach. Kατασκευαστής diesel μηχανών για σκάφη, πλοία, βαρέα οχήματα, τραίνα και άρματα μάχης, diesel γεννητριες, καθως και κατασκευαστης αξόνων μετάδοσης κίνησης. Ηταν τότε μια αρκετά προσοδοφόρα εταιρία που επειδή έφερνε κέρδη στον όμιλο Daimler Chrysler, 'θυσιάστηκε' για να μπαλώσει την τρυπα του For four! Υποψήφιοι αγοραστές ήταν απο ολο τον κόσμο, Ασία, Αμερικη κλπ τελικά αγοράστηκε απο εναν Δανέζικο όμιλο την Tognum.
Οι επιχειρησεις εχουν ρισκο. Απο τους πελατες, τον ανταγωνισμο, την οικονομια και διαφορους αλλους παραγοντες. Εαν σου βγαινουν 10 και μπαινεις μεσα σε 1 εισαι επιτυχημενος manager. Δε νομιζω παντως οτι υπαρχει εταιρεια που ξερει απο την αρχη οτι θα χασει λεφτα και προχωραει το project.
Νομίζω πως το ερώτημα είναι για μαθητές λυκείου. Κάθε επιχείρηση πρέπει με κάποιον τρόπο να καλύψει τις ζημιές της. Εσείς, αν κάνατε ένα άλλο περιοδικό που είχε ζημίες πως θα τις καλύπτατε;