Ποιος θυμάται τα μπορντό και τα κυπαρισσί της δεκαετίας του `90, ή τα φυστικί και τα καστανά της δεκαετίας του `80; Τα κόκκινα και τα θαλασσί της δεκαετίας του `00; Πώς μείναμε με τρία χρώματα, όλα μουντά και βαρετά;
Γεμίσαμε αδιάφορα, μουντά και βαρετά χρώματα!
Μέχρι και η VW τη δεκαετία του `90 είχε ζωντανά και παρδαλά χρώματα, η BMW έβαφε τα μοντέλα της σαν πίνακες ζωγραφικής. Τα μικρά και μίνι έβγαιναν κόκκινα και κίτρινα και γαλάζια, χωρίς να πρέπει να είναι «premium». Και πόσες εκδόσεις λανσάρονταν με ένα καινούργιο μπλε ή πράσινο ή και πορτοκαλί;
Πώς ξεμείναμε με το μαύρο, το γκρι και το άσπρο; Τα τρία δημοφιλέστερα χρώματα κάθε χρονιάς τα τελευταία 15 χρόνια, έχουν κάνει τους δρόμους της Ευρώπης σκούρους, μονότονους, καταθλιπτικούς. Ευτυχώς στην Ελλάδα ο παλιός στόλος προσφέρει ακόμη χρώμα, όμως αν πας να αγοράσεις καινούργιο, είσαι μπροστά σε έναν τοίχο. Και τα χρώματα είναι σκούρα, σκοτεινά και λίγα.
Το χρώμα πουλάει αυτοκίνητα. Η DuPont, η μεγαλύτερη εταιρεία χημικών, και ειδικότερα χρωμάτων αυτοκινήτων, ήταν μεγαλομέτοχος της GM όταν η Ford με το Model Τ στις αρχές του περασμένου αιώνα έσπαγε ταμεία. Πώς «νίκησε»; Με το χρώμα. Το Model T έβγαινε μόνο μαύρο, όταν ξαφνικά οι μάρκες της GM ξεκίνησαν να πουλάνε χρώμα.
Και κάθε χρόνο είχε και από ένα καινούργιο. Το χρώμα από μόνο του είναι λόγος αγοράς καινούργιου αυτοκινήτου, και όσο το χρώμα ήταν της μόδας, βλέπαμε και ποικιλία. Σήμερα το χρώμα φαίνεται πως είναι τελείως ντεμοντέ, και ο κόσμος είναι ΟΚ με αυτό. Όταν βλέπεις την Tesla να πουλάει μόνο μαύρο κι άσπρο, τι άλλο να πεις.
Γιατί όμως; Γιατί ένα τέτοιο εργαλείο του marketing είναι σήμερα σε ύφεση και μαζί του έχει χαθεί και το χρώμα από τα αυτοκίνητα; Η ιστορία έχει δείξει πως το χρώμα εξαφανίζεται από την αγορά αμέσως μετά τα χρόνια ύφεσης. Στην Αμερική μετά την κρίση του `73, από τα πολύχρωμα αυτοκίνητα η αγορά έπεσε στα μαύρα και τα γκρι για 15 χρόνια.
Λίγο γιατί οι μάρκες «κόβουν» την ποικιλία για λόγους κόστους, από την άλλη γιατί ο κόσμος δεν θέλει να μπαίνει στο μάτι με ένα έντονο χρώμα, όταν η αγορά υποφέρει, και από την τρίτη γιατί οι έμποροι στοκάρουν αυτοκίνητα που θέλει η αγορά και έτσι οι παραγγελίες σε χρώμα μειώνονται και ξεκινάει πάλι ο φαύλος κύκλος.
Και σήμερα είμαστε σε μια ύφεση, λίγο η κρίση, λίγο η πανδημία και η παγκόσμια ακρίβεια, και το χρώμα πάλι χάθηκε. Βάλε και την ασφάλεια της μεταπώλησης. Γιατί ποιος θα σου αγοράσει σε πέντε-δέκα χρόνια το πολύ όμορφο, πολύ φαντεζί, αλλά και πολύ «χτυπητό» πορτοκαλί αμάξι σου;
Είναι όμως έτσι; Είναι τα αυτοκίνητα μουντά γιατί περνάμε «δύσκολα»; Και τελικά μήπως επειδή περνάμε δύσκολα θα έπρεπε να είναι λίγο πιο χρωματιστά; Τι λες; Πώς βλέπεις το μαύρο, γκρι και άσπρο; Σε καλύπτουν; Ή θες κι άλλα χρώματα; Και ποια;
.jpg)