Παιδικό κάθισμα: Που να «κοιτάει»; Όλοι το κάνουν λάθος!

Σχολιάστε

Στις επόμενες γραμμές δεν θα αναφερθούμε στο ότι τα παιδιά πρέπει να κάθονται υποχρεωτικά σε παιδικό κάθισμα. Είστε γονείς και σκεπτόμενοι άνθρωποι. Δεν χρειάζεται να πούμε πως τα τροχαία ατυχήματα είναι η Νο1 αιτία θανάτου για παιδιά από 1 έως 14 ετών, αλλά και μία από τις σοβαρότερες αιτίες τραυματισμού.
Γνωρίζετε πόσο σημαντικό είναι το παιδί να κάθεται στο καθισματάκι του, για αυτό και θα σας λύσουμε την απορία που έχει δημιουργηθεί προσπαθώντας να λύσετε το γρίφο: «τι -συγκεκριμένο- παιδικό κάθισμα να αγοράσω στο παιδί μου;»

Εδώ υπάρχει η μεγαλύτερη «διαμάχη» και υπάρχει μία μόνο απάντηση: ΠΙΣΩ! 
Ο νωτιαίος μυελός των μωρών και των νηπίων (είναι αυτός που μεταφέρει κινητικές εντολές από τον εγκέφαλο προς το σώμα και βρίσκεται μέσα στην σπονδυλική στήλη) δεν αντέχει να τεντωθεί πολύ πριν τραυματιστεί σοβαρά ή σπάσει τελείως, καταλήγοντας σε κινητικά προβλήματα, παράλυση ή και θάνατο. Ενώ στους ενήλικες αυτή μπορεί να τεντωθεί μέχρι και 5 εκατοστά (φανταστείτε μια εμπρόσθια σύγκρουση), στα παιδιά είναι μόλις 0,6 εκατοστά! Τα καθισματάκια που κοιτάνε πίσω εξασφαλίζουν ότι το κεφάλι, ο αυχένας και η σπονδυλική στήλη του παιδιού σας παραμένουν όσο γίνεται ευθυγραμμισμένα και, άρα, αποτρέπουν τα επικίνδυνα τεντώματα της σπονδυλικής στήλης. Το πότε είναι έτοιμο το νήπιο σας να κάτσει με ασφάλεια κοιτώντας μπροστά, διαφέρει από νήπιο σε νήπιο. Σαν μπούσουλα όμως, μπορείτε να έχετε ότι οι έρευνες λένε πως μόνο το 50% των 3 χρονων είναι ασφαλή να ταξιδέψουν κοιτώντας μπροστά, όλα τα υπόλοιπα χρειάζονται και άλλο χρόνο!

Και κάτι ακόμη: Να είναι ISOFIX!

Γιατί; Η απάντηση είναι απλή: Επειδή το ISOFIX κάθισμα κουμπώνει σωστά και στιβαρά στο κάθισμα του αυτοκινήτου με δύο κλικ, και άρα σε περίπτωση σύγκρουσης δεν θα πάει «βόλτα». Τα άλλα, αυτά δηλαδή που δένουν με τις ζώνες, σε ένα ποσοστό 70% δένονται λάθος. Οι έρευνες το λένε, τα γεγονότα το αποδεικνύουν, άρα μην σκέφτεσαι... «Καλά, ξέρεις ποιος είμαι εγώ;».  Επομένως ναι, αξίζει να δώσεις 150 ευρώ επιπλέον και να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο ότι δεν θα ξελασκάρουν οι ζώνες…

Συχνές παρανοήσεις και η... πραγματικότητα!

1. Το παιδί βλέπει τον γονιό και δεν αισθάνεται φόβο.
2. Δεν ζαλίζεται, αφού στο τρένο ή το λεωφορείο, όταν καθόμαστε ανάποδα αρκετοί ενήλικες ζαλιζόμαστε!
3. Το παιδί έχει χώρο να τεντώσει τα πόδια του, άσε που δεν θα λερώσει το κάθισμα με τα παπούτσια του.
4. Είναι εύκολο μπει και να βγει μόνο του, όταν μεγαλώσει λίγο, άσε που τα καθίσματα που κοιτάνε προς τα πίσω είναι μεγάλα σε όγκο και δεν χωρούν σε ένα μικρό αυτοκινητάκι... 

1. Το παιδί μπορεί να σε δει. Απλά τοποθετείς ένα μεγάλο στρογγυλό καθρέπτη! Ασε που έχει μεγαλύτερο οπτικό πεδίο αν αφαιρέσεις τα πίσω προσκέφαλα.
2. Η ζαλάδα αναφορικά με την κατεύθυνση του ταξιδιού συναντάται στους ενήλικες. Στα παιδιά, αν υπάρξει, αναπτύσσεται σύμφωνα με τις έρευνες στην ηλικία των 4 με 6 ετών. Στα βρέφη η αίσθηση της ισορροπίας δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως, και άρα το να κοιτάει το παιδί πίσω δεν αποτελεί παράγοντα ζάλης.
3. Στο κάθισμα μπορεί να τοποθετηθεί ένα πατάκι... Όσο για το χώρο; Τα παιδιά δεν κρατούν σε μία σταθερή θέση τα πόδια τους, αλλά κουνιούνται συνεχώς. Αν παραπονεθούν σε ένα μακρινό ταξίδι, τότε απλά κάντε στην άκρη για 5 λεπτά. Επιβάλλεται άλλωστε για πολλούς ακόμη λόγους.
4. Ένα κάθισμα που κοιτάει προς τα πίσω χωράει εύκολα σε ένα VW Polo, ακόμη και σε ένα VW up! Είναι οπτική η παραπλάνησή σας. Όσο για το πόσο εύκολο είναι να μπει και να βγει από το αυτοκίνητο; Σε ένα 5πορτο δεν θα αντιμετωπίσετε κάποια δυσκολία.

Τελικά εσείς τι καθισματάκι θα αγοράσετε και πως θα το τοποθετείτε από εδώ και στο εξής;