Και ξαφνικά, μέσα στον πανικό ότι από το 2035 και μετά θα έχουμε μόνο ηλεκτρικά, μια αχτίδα ελπίδας για τα συμβατικά: τα e-fuels. Μόνο που ούτε το καύσιμο είναι αυτό που νομίζεις, και ούτε είναιι η σωτηρία του παλιού σου (τότε) συμβατικού αυτοκινήτου. Γιατί;
Ναι, η ΕΕ δέχτηκε μετά το 2035 να επιτρέπεται η πώληση αυτοκινήτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης (ΚΕΚ), εφόσον καίει e-fuels. Με λίγα λόγια, αντί να απαγορεύσει τα συμβατικά αυτοκίνητα απαγόρευσε τα συμβατικά καύσιμα. Ποιος κερδίζει από αυτό, και ποιος χάνει;
Κερδίζει αυτός που φτιάχνει συμβατικά αυτοκίνητα, όπως η Γερμανία, και χάνει αυτός που φτιάχνει συμβατικά καύσιμα, όπως οι χώρες που αντλούν πετρέλαιο από τη γη. Δηλαδή όχι η Γερμανία και η υπόλοιπη Ευρώπη. Για την ΕΕ, το να αλλάξει τα σχέδιά της, έχει μηδενικό κόστος. Ή ακόμη καλύτερα, έχει πολύ θετικό αντίκτυπο, και ειδικά για τις βιομηχανικές χώρες.
Βλέπεις το e-fuel, παρά το όνομά του, είναι μια βενζίνη ή ένα ντίζελ καύσιμο, σχεδόν ίδιο με αυτό που καίμε σήμερα, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλους τους κινητήρες εσωτερικής καύσης χωρίς κανένα τεχνικό πρόβλημα. Απλά αντί να μιλάμε για προιόντα διήλισης πετρελαίου, μιλάμε για τεχνητά καύσιμα.
Αντί να εισάγουμε λοιπόν πετρέλαιο από τις χώρες-παραγωγούς, φτιάχνουμε τα δικά μας καύσιμα, στην ΕΕ. Ή καλύτερα στις χώρες που θα φτιάξουν βιομηχανία για αυτά τα καύσιμα.
Και γιατί είναι καλύτερα έτσι; Γιατί τα καύσιμα από πετρέλαιο, παίρνουν υδρογονάνθρακες που ήταν εγκλωβισμένοι στα βάθη της Γης και με την καύση, τους απελευθερώνουν, κυρίως διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, αυξάνοντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Τα e-fuels αντίθετα, παίρνουν το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, και με επεξεργασία, το μετατρέπουν σε καύσιμα, που όταν καούν απλά το επιστρέφουν, με αποτέλεσμα την μηδενική αύξηση στον κύκλο αυτό. Φυσικά χρειάζεται ηλεκτρική ενέργεια για την επεξεργασία, οπότε και για να παράγεις e-fuel θες το ρεύμα σου να είναι ήδη «πράσινο».
Για την ΕΕ, και τις χώρες που θα δράσουν στη νέα αυτή ευκαιρία, τα e-fuels δίνουν τρεις δυνατότητες. Από τη μία να μη βλάψουν (απότομα) τις αυτοκινητοβιομηχανίες, επεκτείνοντας τη ζωή των ΚΕΚ, και έτσι την απόσβεση του κόστους εξέλιξης τους. Από την άλλη κόβουν την εισαγωγή πετρελαίου, και άρα την οικονομική αιμοραγία προς το έξω. Και τέλος δημιουργούν νέα βιομηχανία παραγωγής e-fuel (με ότι αυτό σημαίνει στις τοπικές οικονομίες), που μειώνει το καρβονικό αποτύπωμα της ΕΕ και ενθαρύνει περεταίρω την «πράσινη» ηλεκτρική ενέργεια (ΑΠΕ), βιομηχανίες με έντονη ευρωπαϊκή ταυτότητα.
Είναι σίγουρο πως πολλές χώρες της ΕΕ θα βρεθούν πολύ κερδισμένες από τα e-fuels. Αν μπορείς να παράγεις καύσιμα στη χώρα σου, γιατί όχι; Η Ελλάδα θα μπορούσε να συμμετέχει σε αυτή την εξέλιξη; Ή μήπως θα μείνουμε πάλι στη δική μας μιζέρια; Τι λες;
