Τα τρακαρισμένα αυτοκίνητα αποτελούν πολύτιμο εργαλείο για τις σπείρες αφού τα αγοράζουν και αποσπούν από αυτά πινακίδες και άδεια κυκλοφορίας και τα προσαρμόζουν στα "δίδυμα" κλεμμένα.
Τα τελευταία χρόνια οι κλοπές τροχοφόρων εμφανίζουν μικρή κάμψη στην Ελλάδα, αυτό όμως δε μειώνει την ανησυχία τόσο των κατόχων αυτοκινήτων, όσο και των ελληνικών διωκτικών αρχών.
Βάσει στοιχείων του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης για τις κλοπές τροχοφόρων, το 2003 δείχνει να είναι μια χρονιά με αυξημένο αριθμό κλοπών σε σχέση με το 2002 παρά την πτωτική τάση που εμφανίζεται από το 1998 και μετά. Επιπρόσθετα η ασφάλεια των οχημάτων από ενδεχόμενη κλοπή δεν έχει αυξηθεί και αυτό συμβαίνει γιατί μπορεί τα αυτοκίνητα να διαθέτουν πλέον στο σύνολό τους εξελιγμένα αντικλεπτικά, όμως εξίσου εξελιγμένα συστήματα χρησιμοποιούν και οι σπείρες κλοπής που μπορούν να ακυρώσουν τη λειτουργία του συναγερμού ή συστημάτων όπως το immobilizer του εκάστοτε αυτοκινήτου. Η οργάνωση των συμμοριών απασχολεί σε μεγάλο βαθμό την αστυνομία, αφού η αυτοματοποίηση της διαδικασίας μετατροπής του κλεμμένου σε αυτοκίνητο έτοιμο προς "νόμιμη" πώληση έχει πλέον μορφή οργανωμένης επιχείρησης. Ένα σημαντικό κομμάτι της πίτας των οργανωμένων κυκλωμάτων αποτελούν οι εξαγωγές των παραποιημένων αυτοκινήτων στο εξωτερικό. Στο παρελθόν τα κλεμμένα ελληνικά αυτοκίνητα τροφοδοτούσαν τις αγορές της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, ενώ πρόσφατα τις αγορές της Αλβανίας, της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και αυτές των βαλκανικών χωρών. Οι αυστηροί ηλεκτρονικοί έλεγχοι που γίνονται στα σύνορα μέσω της συνθήκης του Σένγκεν έχουν κάπως ανακόψει το μεγάλο κύμα των εξαγωγών κλεμμένων αυτοκινήτων. Η χώρα μας όμως εξακολουθεί να αποτελεί τόπο προορισμού αλλά και ενδιάμεσο σταθμό διακίνησης κλεμμένων αυτοκινήτων κυρίως από τη Γερμανία και την Ιταλία. Η διακίνηση προς την Ελλάδα γίνεται κυρίως με επιβατηγά πλοία από την Ιταλία μέσω της Ηγουμενίτσας, της Πάτρας και του Πειραιά ή από τα χερσαία σύνορα. Το αντίστροφο δρομολόγιο, προς το εξωτερικό, γίνεται προς την Αλβανία μέσω των οδών στις εξόδους της Κρυσταλλοπηγής και της Κακαβιάς και προς τη Βουλγαρία μέσω των δρομολογίων που οδηγούν στις εξόδους των Ευζώνων και της Δοϊράνης.Η εξιχνίαση των υποθέσεων που αφορούν κλεμμένα αυτοκίνητα δεν είναι εύκολη και αυτό γιατί τα κλεμμένα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν δεν εντοπίζονται από έναν απλό έλεγχο της Τροχαίας και χρειάζονται εργαστηριακές έρευνες προκειμένου να διαπιστωθούν οι μετατροπές. Επίσης, ενδιαφέρον έχει, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, ότι την τελευταία διετία, οι ομάδες που δραστηριοποιούνται στις κλοπές αυτοκινήτων αποχωρούν από κάθε άλλου είδους εγκληματική δράση (διακίνηση ναρκωτικών, όπλων κ.λπ.). Η ενασχόληση τους δηλαδή με την κλοπή αυτοκινήτων αφήνει αρκετό κέρδος και δεν απαιτούνται παράλληλες δραστηριότητες. Υπολογίζεται ότι πανευρωπαϊκά, κάθε δύο λεπτά ένα αυτοκίνητο κάνει φτερά και ξεκινά αυθημερόν το... ταξίδι του έχοντας άγνωστο προορισμό. Κατά μέσο όρο δε, κλέβονται περίπου 700 οχήματα την ημέρα, ενώ μόλις το 15%-40% επιστρέφονται στους κατόχους τους. Πάντοτε, όμως, με μεγάλες υλικές ζημιές! Σύμφωνα, πάντως, με τα τελευταία στοιχεία της Europol (Έκθεση 2003), η χώρα μας δεν κατέχει τα πρωτεία στις κλοπές αυτοκινήτων (ως ποσοστό επί του κυκλοφορούντος στόλου), αν και γεωγραφικά αποτελεί τον "ενδιάμεσο σταθμό προς τις "πεινασμένες" αγορές, (Βαλκάνια, Ασία και Αφρική)". Τα σκήπτρα παραδίδονται σε Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία και Ισπανία, χώρες στις οποίες "το κύκλωμα διακίνησης κλεμμένων Ι.Χ. έχει μακρόχρονη παράδοση"!
Είδη και αιτίες κλοπής
Μεμονωμένα περιστατικά όπου οι δράστες κλέβουν αυτοκίνητα ή μοτοσικλέτες μεγάλου κυβισμού χρησιμοποιώντας τα για τις μετακινήσεις τους όταν διαπράττουν ληστείες και διαρρήξεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις η πιθανότητα να βρεθεί το όχημα είναι αρκετά μεγάλη. Δράση πιο οργανωμένων συμμοριών που κλέβουν επιλεκτικά αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες για τα ανταλλακτικά τους. Τα διαλύουν, παίρνουν τα εξαρτήματα που τους ενδιαφέρουν και τα διοχετεύουν στην αγορά. Πολύ συχνά το κλεμμένο αυτοκίνητο αποτελεί αντικείμενο εκβιασμού, αφού αυτοί που τα κλέβουν επικοινωνούν με τους κατόχους και τους εκβιάζουν απαιτώντας χρήματα για να τα επιστρέψουν. Η "κορυφαία" έκφραση του φαινομένου είναι οι οργανωμένες συμμορίες που ως επί το πλείστον έχουν διασυνδέσεις με το εξωτερικό και "επενδύουν" κυρίως σε ακριβές μάρκες αυτοκινήτων. Πρόκειται για μια καλοστημένη επιχείρηση όπου ο καθένας έχει το ρόλο του. Φανοποιοί, ηλεκτρολόγοι, κλέφτες, "διακινητές" και πλαστογράφοι αναλαμβάνουν να δώσουν "νέα ταυτότητα" στο κλεμμένο όχημα.
Τι να προσέξετε
Είναι γεγονός πως οι χώροι στάθμευσης στα αστικά κέντρα σπανίζουν και όλοι είμαστε αναγκασμένοι να τοποθετούμε τα αυτοκίνητά μας σε μεγάλη απόσταση είτε από το σπίτι μας είτε από το χώρο εργασίας. Εάν δεν διαθέτετε ιδιόκτητο γκαράζ, βρείτε κάποιο πάρκινγκ και μάλιστα κλειστό κοντά στο χώρο εργασίας ή διαμονής και σκεφθείτε ότι το κόστος ενοικίασης φυλασσόμενου χώρου είναι σαφώς μικρότερο από ένα καινούργιο αυτοκίνητο. Καλό είναι να ασφαλίζετε το όχημα σας και με μηχανικό μέσο (ακινητοποίηση των πεντάλ ή του λεβιέ ταχυτήτων) εκτός του συναγερμού που διαθέτει. Καλύπτετε το όχημα με κουκούλα, ιδίως όταν μένει ακινητοποιημένο για μεγάλο διάστημα. Το προστατεύετε από "αδιάκριτα" βλέμματα. Μην αφήνετε δεύτερα κλειδιά μέσα στο όχημα. Αποφεύγετε να αφήνετε το αυτοκίνητο σας σε ερημικά και χωρίς φωτισμό σημεία γιατί διευκολύνετε τη κλοπή. Kυκλοφορούν στην αγορά συστήματα συναγερμού με πομπό ανίχνευσης ώστε να παρακολουθείται η πορεία και η θέση του αυτοκινήτου μετά την κλοπή. Το κόστος τους είναι αυξημένο αλλά αποτελούν μια καλή λύση. Σε περίπτωση που το όχημά σας έχει κλαπεί και βάλατε αγγελία προσέξτε! Αν σας πάρουν τηλέφωνο ότι βρέθηκε συνεννοηθείτε πρώτα με την αστυνομία και μετά κάντε οποιαδήποτε κίνηση. Αν δείτε σε αγγελία ότι βρέθηκε το όχημα σας ή σας πάρουν τηλέφωνο, το πιθανότερο είναι να έχετε πέσει θύμα σπείρας που θα ζητήσει λύτρα για το επιστρέψει. Σχεδιάστε τις κινήσεις σας σε συνεργασία με την αστυνομία.
