To Μini One "μιλάει" καλύτερα στον οδηγό, μέσω του συστήματος διεύθυνσης και του σπορτίφ στησίματος της ανάρτησης.
Διαφορετική είναι η φιλοσοφία των δύο αυτοκινήτων σε οδηγικό επίπεδο, κάτι που αντιλαμβάνεται κανείς άμεσα αφού το Mini παρουσιάζεται πιο σπορτίφ έναντι του πιο εναρμονισμένου με τα χαρακτηριστικά της κλάσης forfour. Η ανάρτηση έχει διαφορετική δομή, με τους πολλαπλούς συνδέσμους στον πίσω άξονα να δίνουν ένα σπορτίφ πάτημα του Mini στο δρόμο έναντι του κλασικού ημιάκαμπτου άξονα που υπάρχει στον πίσω άξονα του forfour.
Η ρύθμιση ωστόσο δε διαφέρει και σε κάθε περίπτωση χαρακτηρίζεται τόσο σφιχτή όσο πρέπει για να διατηρεί την άνεση σε αποδεκτά επίπεδα, ενώ παράλληλα να εξασφαλίζει και πολύ καλή σταθερότητα σε μεγάλες ταχύτητες. Το πλαίσιο και των δύο αυτοκινήτων υπερκαλύπτει τους κινητήρες σε δυνατότητες ενώ το σύστημα διεύθυνσης του Mini αποτελεί άλλο ένα σημείο που το κάνει να ξεχωρίζει έναντι του μέτριου σε αίσθηση ηλεκτρικού του forfour. Γεγονός είναι πάντως ότι και με τα δύο αυτοκίνητα ο οδηγός θα εκτιμήσει την σταθερότητα σε υψηλές ταχύτητες και τη συμπεριφορά τους στις στροφές.
Εκεί το forfour λόγω της μεγαλύτερης απόδοσης του κινητήρα -και οδηγούμενο στο όριο- θα ανοίξει προοδευτικά την τροχιά του εμπρόσθιου μέρους, όμως το ESP που επεμβαίνει όταν η κατάσταση γίνεται δύσκολη εξουδετερώνει την παρέκκλιση της πορείας. Το Mini είναι πιο ουδέτερο λόγω της μικρότερης ισχύος του κινητήρα του και του μεγαλύτερου βάρους του ενώ και τα φρένα του είναι πιο αποδοτικά και προσφέρουν καλύτερη αίσθηση κατά την πίεση του πεντάλ.
Ασφαλές ακόμα και στο όριο όπου το forfour θα υποστρέψει προοδευτικά, με το ESP να αφήνει περιθώρια "παιχνιδιού" στον οδηγό του.
