Ίσως το Tucson να είναι το πιο ευχάριστο και παιχνιδιάρικο όχημα στο χώμα όταν του ζητηθεί να κινηθεί γρήγορα.
Όπως προαναφέραμε ο βασικός στόχος για τα SUV είναι να παρέχουν καλή οδική συμπεριφορά στην άσφαλτο και ακολούθως στο χώμα. Ωστόσο, τα τέσσερα οχήματα της δοκιμής μας δεν ανήκουν (πρακτικά) σε εκείνη την κλάση των SUV που απαιτούν μαλακό, πατημένο χώμα για να κινηθούν εκτός δρόμου καθώς απέδειξαν (τα τρία παλαιότερα για πολλοστή φορά) ότι, χωρίς να μπορούν να συγκριθούν με κάποιο γνήσιο off-road όχημα, οι δυνατότητες που έχουν δεν είναι μικρές.
Ξεκινώντας από το Ford Maverick, η συμπεριφορά του στο χώμα είναι πολύ ευχάριστη με αξιοσημείωτα ουδέτερες με μικρές τάσεις υποστροφής αλλά και μια διακριτική πρόθεση υπερστροφής η οποία συνήθως εκδηλώνεται στην έξοδο μιας πιεσμένης στροφής. Θετικές είναι οι εντυπώσεις από την ανάρτηση η οποία παρέχει την απαιτούμενη άνεση και σταθερότητα χωρίς πολλές ταλαντώσεις. Το τιμόνι διατηρεί την καλή του λειτουργία με κάποιους κραδασμούς να φτάνουν στα χέρια του οδηγού.
Το Hyundai Tucson όπως προαναφέραμε έδειξε στην άσφαλτο ότι η ανάρτησή του είναι ένα από τα πιο θετικά στοιχεία του. Η πεποίθηση αυτή έγινε αισθητή και στο χώμα όπου το Tucson είναι ομοιογενές και ευχάριστο φτάνοντας να γίνει και διασκεδαστικό όταν του ζητηθεί να κινηθεί γρήγορα. Αιτία είναι η ομαλά εμφανιζόμενη υπερστροφή και η εύκολη διόρθωση με το καλό σε ακρίβεια τιμόνι. Οι κραδασμοί που φτάνουν στα χέρια του οδηγού είναι ανεπαίσθητοι.
Το όταν βρίσκεται στο χώμα είναι πολύ ευχάριστο διότι η ανάρτηση, η οποία στην άσφαλτο έδειχνε λίγο σκληρή, φαίνεται ότι "δουλεύει" καλύτερα εκτός αυτής. Η άνεση είναι ικανοποιητική, οι κραδασμοί στο τιμόνι πολύ λίγοι ενώ και η αντίδραση σε συνεχείς ανωμαλίες δε συνεπάγεται ενοχλητικές ταλαντώσεις. Σε γρήγορη κίνηση το όχημα θα ικανοποιήσει τον οδηγό όντας κατά βάση ουδέτερο με μικρές υπερστροφικές τάσεις. Όταν ο οδηγός "κλειδώσει" το κεντρικό διαφορικό, η ευελιξία περιορίζεται αισθητά, κάτι που ισχύει σε μικρότερο βαθμό για το Tucson (είναι τα μόνα που έχουν αυτή τη δυνατότητα καθώς το Maverick επανεξετάζει μόνιμα την κατανομή της ροπής έως 50:50 στους δύο άξονες, ενώ το RAV4 λειτουργεί μόνιμα με αυτή την αναλογία).
Κλείνοντας με το όχημα της Toyota RAV4, πρέπει να αναφέρουμε ότι η μόνιμη τετρακίνηση είναι εφαρμοσμένη με έναν πολύ θετικό τρόπο με αποτέλεσμα το όχημα να μην δείχνει σε καμία διαδρομή "βαρύ" ή δύσχρηστο. Πρακτικά το RAV4 εισέρχεται σε μια στροφή και εξέρχεται αυτής με ουδέτερο τρόπο. Μια ελαφρά υποστροφή η οποία μετατρέπεται σε εξίσου ομαλή υπερστροφή (στην έξοδο της στροφής περίπου όπως και το Maverick) είναι οι βασικές αντιδράσεις ενώ πολύ περιορισμένες είναι οι ταλαντώσεις από συνεχείς ανωμαλίες. Το VSC (σύστημα ελέγχου της ευστάθειας) επεμβαίνει προτού οι αντιδράσεις αυτές ενοχλήσουν, περιορίζει τις προθέσεις του οδηγού για "παιχνίδι" και συνοδεύεται από έναν αρκετά ενοχλητικό βομβητή. Το τιμόνι έχει πολύ καλή αίσθηση ενώ οι κραδασμοί είναι σχετικά αισθητοί.
Το Ford Maverick δείχνει σχετικά βαρύ στο χώμα. Είναι όμως σταθερό, άνετο και με μεγάλα αποθέματα ροπής.
Το Toyota RAV4 μεταφέρει και στο χώμα την ομοιογένεια που το χαρακτηρίζει στην άσφαλτο. Το VSC περιορίζει τις ορέξεις για παιχνίδι.
Το Nissan X-Trail παρά τη σχετικά σφικτή ανάρτηση συμπεριφέρεται φιλικά στο χώμα και παρέχει καλό επίπεδο άνεσης.
Hyundai Tucson 2,0 vs Ford Maverick 2,3, Nissan X-Trail 2,0, Toyota RAV4 2,0
