Η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι πλέον σενάριο μιας ταινίας του Χόλυγουντ, αλλά μία υπαρκτή πραγματικότητα, ακόμα και στην καθημερινότητά μας. Ήδη λειτουργεί σε πολλούς «backoffice» & «logistics» τομείς διαφόρων κλάδων ακόμη και στην χώρα μας. Μα τι προβλέπεται για τον κλάδο του αυτοκινήτου;
Oι «θεσμικοί» του παγκόσμιου κλάδου την προάγουν ή την αναμένουν ως top road safety λύση ενώ οι οδηγοί ετοιμάζονται να την καλωσορίσουν (ή όχι;) στην καθημερινότητα τους. Στην επερχόμενη εποχή των αυτόνομων οχημάτων, οι αλγόριθμοι και οι αισθητήρες φέρνουν την τεχνητή νοημοσύνη (Artificial Intelligence) κυριολεκτικά στη θέση του οδηγού.
Η μεγάλη πρόκληση φυσικά είναι η εγγύηση της ασφάλειας. Τα συστήματα που δοκιμάζονται σε αυτόνομα αυτοκίνητα έχουν εκπληκτικές δυνατότητες και είναι εξαιρετικά περίπλοκα. Τα περιβάλλοντα όμως που θα κληθούν να λειτουργήσουν τα συστήματα αυτά είναι απίστευτα πιο πολύπλοκα.
Σε κάθε περίπτωση, οι οδηγικές δοκιμές είναι ο απόλυτος κριτής ασφάλειας, αλλά αυτές συνήθως γίνονται μόνο στα τελευταία στάδια του κύκλου σχεδιασμού ενός μοντέλου και επιβαρύνονται με τους ίδιους κινδύνους για την ανθρώπινη ζωή που οι ερευνητές ελπίζουν να αποφύγουν. Κανένας μηχανικός δεν θα ήθελε να είναι υπεύθυνος για ένα test-drive που κόστισε μια ζωή, ή ακόμα και μιας μεγάλης ζημιάς, στο όνομα της απόδειξης ότι η τεχνολογία ήταν ασφαλής.
Οι σχεδιαστές αυτόνομων οχημάτων δοκιμάζουν συνεχώς νέες μεθόδους, που θα είναι αρκούντως αποτελεσματικές ώστε να προσφέρουν στην τεχνητή νοημοσύνη την ικανότητα να... οδηγεί με τέτοιο τρόπο ώστε να προσφέρει τον απαραίτητο βαθμό εμπιστοσύνης.
Η πιο πρόσφατη εξέλιξη με τους δοκιμαζόμενους αλγόριθμους είναι η προσπάθεια δημιουργίας αδυναμιών (!) και όχι η εύρεσή τους. Σαν ένα αντίστροφο videogame: Ο αλγόριθμος δοκιμών είναι ο παίκτης και η νίκη ορίζεται ως αποτυχία - συντριβή - αλλά σε έναν προσομοιωμένο κόσμο, φυσικά, χωρίς κίνδυνο για τη ζωή κάποιου.
«Με ένα αυτόνομο αυτοκίνητο που λειτουργεί σε αστικό περιβάλλον, πάντα θα βρεθεί κάποια κατάσταση που θα προκαλέσει σύγκρουση» λένε οι ειδικοί. Το επόμενο επίπεδο, λοιπόν, περιλαμβάνει την εύρεση των αστοχιών που είναι πιο πιθανό να συμβούν για να καθοδηγήσουν την ομάδα σχεδιασμού καθώς κάνουν τα συστήματά τους όσο το δυνατόν ασφαλέστερα. Η τρίτη βαθμίδα είναι η εκτίμηση της πιθανότητας διαφόρων μορφών αποτυχίας να εκτιμηθεί πόσο πιθανό είναι ένα αποτέλεσμα έναντι ενός άλλου.
Η έρευνα στα συστήματα που δοκιμάζονται αυτόν τον καιρό δεν έχει να κάνει με την κρίση των εργαλείων των «μαύρων κουτιών»(blackboxes) που αξιολογήθηκαν (και στο τι κατέγραψαν), αλλά αφορά στη σύγκριση του τρόπου αντιμετώπισης του ίδιου προβλήματος από το καθένα, ποιες υποθέσεις έχουν ενσωματώσει οι δημιουργοί στο σύστημά τους και ποιες είναι οι σχετικές δυνάμεις και αδυναμίες σε καθένα, έτσι ώστε οι σχεδιαστές αυτόνομων συστημάτων να μπορούν να επιλέξουν την προσέγγιση που ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες τους.
Κανένα από τα 9 συστήματα που δοκιμάζονται δεν είναι ακόμα έτοιμο για χρήση και στην τρέχουσα κατάστασή τους οι αλγόριθμοι είναι από μόνοι τους ανεπαρκείς για να πάρουν τη σχετική σφραγίδα έγκρισης.
Στην τρέχουσα κατάστασή τους, αυτοί οι αλγόριθμοι ολόκληρου του συστήματος από μόνοι τους είναι ανεπαρκείς για να τους βάλουν ακόμη μια επίσημη σφραγίδα έγκρισης. Ωστόσο στα επόμενα δυο χρόνια οι εξελίξεις θα είναι σημαντικές και θεωρούμε πολύ πιθανό την κυκλοφορία των πρώτων αυτό-οδηγούμενων ηλεκτρικών οχημάτων. ¶λλωστε ήδη κυκλοφορούν ήδη κάποια πειραματικά…
