Εσείς νομίζετε πως τυχαία η πινακίδα με αριθμό 1000 ή άλλο στρογγυλό είναι σε κάποιο ακριβό αυτοκίνητο; Και τελικά με τι κριτήριο και ποιος «κονομάει» από αυτή την επιλεκτική μεταχείριση.
Θα «τα έσκαγες» για να έχεις διαφορετική πινακίδα;
5.395 Επισκέψεις στο άρθρο (30/10/2020)
Εσείς τι λέτε; Δεν είναι καλύτερα να πωλούνται οι πιο ιδιαίτερες πινακίδες υπέρ του δημοσίου αντί να φεύγουν κάτω από το τραπέζι; Και τελικά εσείς θα ενδιαφερόσασταν να αγοράσετε μία προσωπική πινακίδα που να μένει μαζί σας σε όλη σας τη ζωή;
Στην μάχη για την εξεύρεση πόρων πέφτουν πολλές ιδέες στο τραπέζι. Μία από αυτές είναι η διάθεση από το Υπουργείο Μεταφορών πινακίδες κυκλοφορίας διαφορετικές από τις άλλες που με το αζημίωτο θα αποκτούν οι οδηγοί ώστε να κάνουν τα αυτοκίνητά τους ξεχωριστά. Εσείς θα πληρώνατε για κάτι τέτοιο;
Η μεγαλύτερη αγορά τέτοιων πινακίδων βρίσκεται στην Μ. Βρετανία. Ενόσω κόβονται πινακίδες για τις ταξινομήσεις, κάθε τόσο ο αρμόδιος φορέας κόβει και κάποιες διαφορετικές. Μπορεί ο καθένας να παραγγείλει μία προσωπική πινακίδα, με το όνομά του, τα αρχικά ή συνδυασμούς γραμμάτων και αριθμών που κάτι σημαίνουν. Όταν όμως περισσότεροι του ενός ζητούν την ίδια πινακίδα, το πράγμα αλλάζει. Πινακίδες που θεωρούνται δημοφιλείς μπαίνουν σε δημοπρασία και πωλούνται σε τιμές που συχνά αγγίζουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Ναι, υπάρχουν πινακίδες που πωλήθηκαν προς μισό εκατομμύριο ευρώ ή και παραπάνω. Ποιο διάσημη η περίπτωση αυτής που έγραφε «F 1».
Φυσικά ένα τέτοιο στοιχείο μάρκετινγκ από την πλευρά του υπουργείου θα απευθυνόταν στη ματαιοδοξία κάποιων να ξεχωρίζουν. Όμως και σήμερα δεν γίνεται κάτι τέτοιο; Δεν κρατούνται οι «καλές» πινακίδες με «στρογγυλούς» αριθμούς και δίδονται σε «εξέχοντα» πρόσωπα; Εσείς νομίζετε πως τυχαία η πινακίδα με αριθμό 1000 ή άλλο στρογγυλό είναι σε κάποιο ακριβό αυτοκίνητο; Και τελικά με τι κριτήριο και ποιος «κονομάει» από αυτή την επιλεκτική μεταχείριση.
Αφού λοιπόν υπάρχει ήδη μία άτυπη επιλογή της πινακίδας, μήπως θα ήταν καλύτερα να γίνεται πάνω από το τραπέζι και με όφελος υπέρ του δημοσίου έναντι «χαρτζιλικιού»; Αν η ματαιοδοξία είναι τόσο έντονη, μήπως θα ήταν καλή ιδέα στην Ελλάδα της ύφεσης να βρεθεί ένας τρόπος να «πληρώσει» μερικούς μισθούς και συντάξεις; Εξ άλλου, δεν αλλάζει τίποτα για τους περισσότερους οδηγούς. Πέραν της επιλογής μονού-ζυγού, δεν υπάρχει σήμερα και άλλη δυνατότητα επιλογής. Απλά όσοι θέλουν και διαθέτουν χρήμα, θα μπορούν να προβούν σε περεταίρω διαφοροποίηση. Πειράζει;
Κάποιο φοβούνται πως όπως και στη Μ. Βρετανία θα χαθεί η ομοιομορφία των πινακίδων. Αν και δεν φαίνεται να είναι πρόβλημα κάτι τέτοιο, θα μπορούσε η Ελλάδα να κρατήσει τα τρία γράμματα και τέσσερις αριθμούς και να βρεις συνδυασμούς που να είναι επιθυμητοί. Πάλι θα υπήρχε αγορά.
Εσείς τι λέτε; Είναι καλός τρόπος να κερδίσει το δημόσιο; Δεν είναι καλύτερα να πωλούνται οι πιο ιδιαίτερες πινακίδες υπέρ του δημοσίου αντί να φεύγουν κάτω από το τραπέζι; Και τελικά εσείς θα ενδιαφερόσασταν να αγοράσετε μία προσωπική πινακίδα που να μένει μαζί σας σε όλη σας τη ζωή;
