Ένα παλιό αμάξι ίσως δεν έχει τεχνολογίες και ανέσεις, αλλά έχει τη δική του ιστορία
Πολλά παλιότερα μοντέλα έχουν επώνυμη σχεδίαση, κάτι που δε βρίσκεις πια
Αλλα αυτοκίνητα έχουν μοτέρ-διαμάντια που έγραψαν ιστορία και σαν αυτά δεν θα ξαναδούμε
Ενώ ορισμένα απλά είχαν φοβερή διαφήμιση ή έπαιξαν σε κάποια ταινία
Ένα παλιό αμάξι ίσως δεν έχει τεχνολογίες και ανέσεις, αλλά έχει τη δική του ιστορία
Μπορεί το καινούργιο να έχει τη μυρωδιά του, την καινουργίλα του και την εγγύησή του, όμως το δικό σου αυτοκίνητο έχει κάτι μοναδικό, που σε κάνει να νιώθεις περήφανος, και ας μην είναι και η τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Τι είναι;
Βλέπεις ότι και να λέμε για τα παλιότερα αυτοκίνητα, πολλοί τα έχουμε ακόμη, είτε από προτίμηση, είτε από ανάγκη. Και όμως, και στις δύο περιπτώσεις, τα χρόνια στην πλάτη τους, εκτός από απαξίωση, έχουν αφήσει και κάτι θετικό. Μια ιστορία, μια αξία, που τα καινούργια δεν έχουν ακόμη ή και δεν θα αποκτήσουν ποτέ. Από τη σχεδίαση, το μοτέρ, τον τρόπο που «βγήκαν» στην αγορά, το αγωνιστικό τους ιστορικό ή και απλά τη συμμετοχή τους σε μια ταινία. Κάτι καμαρώνεις. Τι;
Πολλά παλιότερα μοντέλα έχουν επώνυμη σχεδίαση, κάτι που δε βρίσκεις πια
Κάτι που συχνά βρίσκεις σε παλιότερα αυτοκίνητα, για παράδειγμα, είναι πως πίσω από το σχέδιο, δεν υπάρχει απλά ένα γκρουπ σχεδιαστών που απλά έτυχε να δουλεύουν εκείνη την εποχή σε μια μάρκα. Πολλά παλιότερα αυτοκίνητα έχουν επώνυμη σχεδίαση. Από τις παλαιότερες BMW του Chris Bangle, και την (πρώτη) Skoda Octavia του Donkerwolke (σχεδιαστή της Lamborghini), ή και μοντέλα ακόμη πιο παλιά με τα σήματα των Bertone και Pininfarina στο φτερό, τέτοια καταγωγή πιά δεν έχει σχεδόν κανένα μοντέλο μαζικής παραγωγής. Αλλο να λες πως το αυτοκίνητό σου το έχει σχεδιάσει ένας θρύλος, και άλλο μια ομάδα μάρκετινγκ.
Αλλα αυτοκίνητα έχουν μοτέρ-διαμάντια που έγραψαν ιστορία και σαν αυτά δεν θα ξαναδούμε
Φυσικά στα παλιότερα αυτοκίνητα μπορεί κανείς να «διαβάσει» την ιστορία του θερμικού κινητήρα των τελευταίων 20 χρόνων και παραπάνω. Από τα πρώτα 16βάλβιδα γιαπωνέζικα με τους twin-cam μαζικής παραγωγής, στα πρώτα turbo, όπως το το Golf 1.4 TSI. Έως πιο «κλασσικά» μοτέρ, σαν το οκταβάλβιδο 1,2 Fire της Fiat, ή μοτέρ που φορέθηκαν πολύ και αγαπήθηκαν ακόμη περισσότερο, και ας «αδειάζουν ταμεία» σήμερα, όπως ο 20βάλβιδος 1,8Τ του ομίλου VW. Και αν πας στα πιο γρήγορα, πολλοί γαλλόφιλοι και Hondaκηδες θα έχουν να λένε για δίλιτρα ατμοσφαιρικά με κόκκινα στις 8.000. Αλλες εποχές, που δεν θα ξαναέρθουν.
Κάποια μοντέλα απλά είχαν φοβερή διαφήμιση ή έπαιξαν σε κάποια ταινία
Σκέψου πόσο πιο κοντά ήταν το αυτοκίνητο στην κοινωνία 20 χρόνια πριν, και πως γίνονταν τα λανσαρίσματα. Μπορεί για παράδειγμα ένα Fiat Idea να μην έχει τίποτε σημαντικό να επιδείξει σήμερα, όμως η διαφήμιση με τον George Clooney είναι κάτι που κανένα άλλο μοντέλο δεν μπορεί να καυχηθεί πως είχε ποτέ παρόμοια. Και στη δεκαετία του `90 και 2000, αντίστοιχες διαφημίσεις-υπερπαραγωγές, ή συμμετοχές σε ταινίες που αγαπήσαμε, ήταν πολλές. Δεν μπορεί να μην καμαρώσεις.
Εσένα το δικό σου αυτοκίνητο τι «θησαυρό» κρύβει μέσα του; Τι είναι αυτό που παρά τα χρόνια του σε κάνει περήφανο που το οδηγείς, και ας μην είναι ο βασικός λόγος που το κρατάς; Τι λες;
