Ένας σταθμός ανεφοδιασμού με υδρογόνο ανά 150 χιλιόμετρα προβλέπεται να υπάρχει στην Ευρώπη από το 2035, φέρνοντας έτσι δυναμικά στο προσκήνιο μία ακόμα «καθαρή» λύση κινητικότητας πέραν του ηλεκτρισμού.
Το υδρογόνο αντεπιτίθεται; Μάλλον έτσι έχουν τα πράγματα σύμφωνα με τις νέες εξαγγελίες που έκανε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο του νέου πακέτου μέτρων «Fit For 55» που ουσιαστικά θέλει να καταργήσει τους κινητήρες βενζίνης και ντίζελ το 2035.
Στο πλαίσιο των νέων μέτρων που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης, υπάρχουν και τα αντίβαρα που θα έρθουν να αναπτύξουν ακόμα περισσότερο τις «πράσινες» λύσεις κινητικότητας. Όπως είναι γνωστό βασικό ρόλο σε όλο αυτό έχει η ηλεκτροκίνηση, τόσο με την απαιτούμενη αύξηση πωλήσεων των αμιγώς ηλεκτρικών αυτοκινήτων αλλά και των απαραίτητων υποδομών, όπως αντικατοπτρίζεται στο γεγονός πως απαιτείται από τις χώρες μέλη της ΕΕ να εγκαταστήσουν σε μεγάλος δρόμους σταθμούς φόρτισης ανά 60 χιλιόμετρα έως το 2030.
Ωστόσο οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πέραν από σταθμούς φόρτισης για ηλεκτρικά θα είναι υποχρεωμένες να δημιουργήσουν και σταθμούς ανεφοδιασμού για υδρογόνο. Όπως προβλέπεται ένας σταθμός ανεφοδιασμού με υδρογόνο θα είναι διαθέσιμος ανά 150 χιλιόμετρα κατά μήκος του ΤΕΝ-Τ (Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών) και σε κάθε αστικό κόμβο.
Συνέχεια του άρθρου >>>
Άλλωστε το υδρογόνο είναι γνωστό πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο, μεταφορέας ενέργειας ή ως πρώτη ύλη και θα μπορούσε να μειώσει τις εκπομπές σε δύσκολους τομείς, ιδιαίτερα στη βιομηχανία και τις μεταφορές. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές εταιρείες από το χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας, όπως για παράδειγμα η Toyota, η Hyundai και η Honda έχουν εξελίξει και συνεχίζουν να εργάζονται πάνω σε συστήματα κυψέλων υδρογόνου ή ακόμα και νέους κινητήρες καύσης αντί για βενζίνη ή πετρέλαιο, «καίνε» υδρογόνο.
Θυμίζουμε πως ο ανεφοδιασμός ενός αυτοκινήτου με υδρογόνο γίνεται σε ανάλογο χρόνο με τα βενζινοκίνητα και πετρελαιοκίνητα οχήματα, όντας ένα βασικό συν που έχει σε σχέση με τα ηλεκτρικά που για να φορτίσουν απαιτούν σήμερα πολύ περισσότερο χρόνο.
Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα το θέμα του υδρογόνου: από τη μία θα αναπτυχθεί ένα πλήρες δίκτυο πρατηρίων και από την άλλη έχει βρεθεί ήδη ο τρόπος οι κινητήρες βενζίνης να «καίνε» υδρογόνο μετά από την κατάλληλη μετατροπή (σ.σ. η Toyota έκανε μετατροπή στον 3κυλινδρο 1.600άρη του GR Yaris ώστε να καίει υδρογόνο και τον τοποθέτησε σε μια αγωνιστική Corolla). Άρα σε λίγα χρόνια το έδαφος θα είναι πρόσφορο για τη δημιουργία συστημάτων αεριοκίνησης με υδρογόνο, όπως ακριβώς έγινε με το υγραέριο (LPG) και το φυσικό αέριο (CNG) και έτσι όποιος έχει ήδη ένα βενζινοκίνητο αυτοκίνητο θα μπορεί να βάλει υδρογόνο και να ξεγνοιάσει.
