Η πατροπαράδοτη & ελληνική «μούτζα» που ο ΚΟΚ τιμωρεί

Πώς η μούντζα θεωρείται από πολλούς με διαφορά η καλύτερη προσβλητική, αλλά όχι χυδαία, χειρονομία στο δρόμο; Αρκεί να είναι η λιγότερο προσβλητική για να την... δεχτούμε;

Προσβάλει χωρίς να είναι χυδαία & εκτονώνει

Ποια πιστεύετε πως είναι η αγαπημένη χειρονομία πολλών όταν βλέπουν να γίνονται διάφορες σαχλαμάρες στο δρόμο; Και γιατί η μούντζα, που πρόσφατα βρέθηκε ξανά στο μάτι του ΚΟΚ, είναι για πολλούς η καλύτερη χειρονομία στο δρόμο;
 
Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε πως είμαστε κατά οποιαδήποτε εκδήλωσης εκνευρισμού στο δρόμο, ωστόσο δεν τάσσονται όλοι οι οδηγοί στη χώρα μας υπέρ αυτής της άποψης. Και κάπως έτσι, προκύπτει το μοναδικό ελληνικό αυτό προνόμιο, που πολλοί πιστεύουν πως μπορούν να προσβάλλουν κάποιον και να εκτονώνονται σε μια περίεργη κατάσταση στο δρόμο χωρίς να χάνουν το επίπεδό τους, χωρίς να γίνονται χυδαίοι, παρά το ότι ο ΚΟΚ το τιμωρεί ως προσβολή.
 
Βλέπεις η μούντζα είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς τι μήνυμα περνάει. Σίγουρα πάντως δεν έχει καμία σχέση, και ευτυχώς, με τις ξενόφερτες χειρονομίες που αφορούν το μεσαίο δάχτυλο, ή την παλινδρομική κίνηση της κλειστής αλλά χαλαρής παλάμης.
 
Και αυτό είναι το σημαντικό. Η έλλειψη χυδαιότητας είναι που κάνει τη μούντζα τόσο-όσο ενοχλητική προς τον αποδέκτη της. Γιατί είναι προσβλητική, σαν ένα «παράσημο» βλακείας που αποδίδεται επιτόπου.
 
Ανοίγεις την πόρτα την ώρα που περνάω; Η μούντζα επισφραγίζει το γεγονός ότι είσαι «τυφλός». Αλλάζεις λωρίδα χωρίς φλας και με κόβεις; Η μούντζα ξεκαθαρίζει το ότι είσαι γαϊδούρι. Περιμένω δυο ώρες να παρκάρεις ενώ χωράει τριαξονικό; Η μούντζα είναι η απόδειξη ότι δεν σκαμπάζεις και πολλά πράγματα πίσω από το τιμόνι.
 
Και όλα αυτά χωρίς να έχεις χάσει το δικό σου επίπεδο. Χωρίς να έχεις γίνει χυδαίος. Και χωρίς να έχεις εμπλακεί με τις προσωπικές συνήθειες του καθενός στο κρεβάτι του. Που στο κάτω κάτω δεν έχουν καμία σχέση με την οδήγηση, το δρόμο, ή την οδική συμπεριφορά.
 
Η μούντζα εξάλλου είναι η μόνη χειρονομία που μπορεί κανείς να κάνει στον εαυτό του. Ως αναγνώριση ότι (στιγμιαία) έκανες λάθος, πως δεν σκέφτηκες, ή πως πρεμουριάστηκες. Η μούντζα επίσης είναι η μόνη χειρονομία από την οποία μπορείς να επανέλθεις με ένα συγνώμη. Αν τον έχεις πήξει τον άλλο στα μεσαία δάχτυλα, τι να του πεις μετά; Συγγνώμη; Ενώ με τη μούντζα η προσβολή είναι πιο ειδική. Πιο στιγμιαία. Την άξιζε ο άλλος εκείνη τη στιγμή. Δεν τον χαρακτηρίζει, όπως χαρακτηρίζει κάποιον η παλινδρόμηση της κλειστής παλάμης.
 
Ο ΚΟΚ βέβαια δεν εξαιρεί τη μούντζα από τους καλούς τρόπους και έτσι όπως κάθε χειρονομία, μπορεί να τιμωρηθεί. Και αυτό δεν είναι καινούργιο, απλά τώρα συζητήθηκε. Όμως παραμένει το ότι η μούντζα δεν είναι άσεμνη, χυδαία, και δεν χαρακτηρίζει, ούτε τον αποστολέα, ούτε τον παραλήπτη της.
 
Τι λες λοιπόν; Μήπως είναι η μούντζα η αγαπημένη σου χειρονομία στο δρόμο; Και πως νιώθεις όταν γίνεσαι εσύ ο αποδέκτης; Πόσο σε «φουντώνει»; Και τελικά δεν είναι σίγουρα πολύ καλύτερη από τις άλλες χειρονομίες;

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »