Μήπως δουλεύει καλύτερα τώρα, οπότε να σταματήσουμε τη γκρίνια;
Τι άλλαξε για εμάς, τους επισκέπτες του αεροδρομίου, το δωρεάν δεκάλεπτο και οι μπάρες στο Ελευθέριος Βενιζέλος; Είναι όντως το απαράδεκτο χαράτσι που αρχικά λέγαμε, ή μήπως το σύστημα δουλεύει καλύτερα για όλους;
Στις 100 μέρες από τότε που το Ελ. Βενιζέλος απέκτησε μπάρες στις αφίξεις και αναχωρήσεις, η επίσκεψη στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας άλλαξε τρόπο. Βλέπεις όταν μπαίνεις, η πινακίδα σου διαβάζεται και σου εκδίδεται ένα εισιτήριο. Το δείχνεις κατά την έξοδο, και αν η παραμονή σου δεν ξεπεράσει τα 10 λεπτά, η μπάρα εξόδου ανοίγει και φεύγεις. Αν όχι, πληρώνεις επί τόπου, και μάλιστα ακριβά.
Με πρώτη ματιά τα 10 λεπτά είναι λίγα. Ειδικά στις αφίξεις. Στις αναχωρήσεις, πας, αφήνεις, χαιρετάς στο πεζοδρόμιο, φεύγεις. Το πρόβλημα είναι αν θες να συνοδέψεις μέσα, οπότε εκεί θα πρέπει είτε να πας στο πάρκιγνκ, είτε να έχεις ακόμη ένα άτομο, τον οδηγό, να κάνει μια γύρα μέχρι να μπεις και να βγεις από το κτίριο. Ναι, λίγο πιο δύσκολο, αλλά έτσι, με όλους να μένουν το πολύ ένα δεκάλεπτο για να μην πληρώσουν το «καπέλο» έχει πάντα θέση ακριβώς εκεί που θες.
Στις αφίξεις τώρα το πρόβλημα είναι άλλο. Ή μάλλον είναι πρόβλημα αν δεν αλλάξεις συνήθειες. Βλέπεις στις αφίξεις πρέπει να ξέρεις τι ώρα το αεροπλάνο «πάτησε» στον διάδρομο, να μαντέψεις πόση ώρα θα πάρει να βγουν οι επιβάτες, πόση ώρα να περάσουν διαβατήρια, πόση ώρα να μαζέψουν βαλίτσες. Και όλα αυτά αν δεν έχει η πτήση καθυστέρηση. Πως να φτάσουν 10 λεπτά για όλα αυτά;
Φτάνουν. Οι μπάρες και το δεκάλεπτο μπήκαν στο αεροδρόμιο το 2023, όχι το 1993. Που σημαίνει πως μπορείς να έχεις πληροφόρηση για όλα αυτά. Μπορείς να ξέρεις αν η πτήση έχει καθυστέρηση, ήδη από την ώρα που έφυγε. Μια αναζήτηση στο Google με τον αριθμό πτήσης αρκεί.
Το τι ώρα «πάτησε» το αεροπλάνο το μαθαίνεις με τον ίδιο τρόπο, ή από την ιστοσελίδα του αεροδρομίου. Ή τέλος πάντων λες στους ανθρώπους που ταξιδεύουν να σε πάρουν ένα τηλέφωνο όταν πατήσουν, ένα όταν περάσουν διαβατήρια ή όταν μαζέψουν βαλίτσες. Από τις βαλίτσες και μετά τα 10 λεπτά φτάνουν και περισσεύουν.
Βλέπεις σε αντίθεση με άλλα αεροδρόμια του κόσμου, το Ελ. Βενιζέλος έχει δίπλα του το εμπορικό πάρκο με το ΙΚΕΑ, που έχει δωρεάν στάθμευση. Πας λοιπόν εκεί, περιμένεις μέχρι να λάβεις το τηλεφώνημα ότι είναι έτοιμοι για παραλαβή, σου λένε και σε ποια θύρα βρίσκονται, και σε 2 λεπτά είσαι απΆέξω, παραλαμβάνεις, και με άνεση στο 10λεπτο, φεύγεις χωρίς να πληρώσεις τίποτα. Και το σημαντικότερο; Μπορείς να παρκάρεις εκεί που θες ακριβώς. Ούτε διπλοπαρκαρίσματα, ούτε τίποτα. Πολιτισμός.
Τι λες; Εσύ πως προσαρμόστηκες στο 10λεπτο; Και πώς το βρήκες; Βοήθησε;
