Ποιοι είναι οι βασικοί τύποι των αυτόματων κιβωτίων

Σχολιάστε

Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι αυτόματων κιβωτίων. Το παραδοσιακό αυτόματο κιβώτιο, το κιβώτιο τύπου CVT και τα αυτόματα κιβώτια διπλού συμπλέκτη. Αρκετοί στα αυτόματα κιβώτια κατατάσσουν και τα ημιαυτόματα μηχανικά, επειδή οι αλλαγές γίνονται από μόνες τους, ωστόσο αυτό είναι λάθος, διότι στην ουσία μιλάμε για ένα μηχανικό κιβώτιο, με συμπλέκτη και όχι πολλαπλασιαστή ροπής, που απλά είναι προγραμματισμένο να αλλάζει ταχύτητες βάσει στροφών. Τέλος να αναφέρουμε πως στα σκαριά βρίσκεται και αυτόματο κιβώτιο τριπλού συμπλέκτη, μια ευρεσιτεχνία που κατοχύρωσε η Honda πριν λίγο καιρό.

Είναι το παλιότερο σύστημα αυτόματου κιβωτίου και πλέον συναντάται όλο και πιο σπάνια. Κύριο ρόλο στη μετάδοση της κίνησης έχει ο μετατροπέας ροπής που παίρνει τη ροπή του κινητήρα, αλλάζει τις σχέσεις του κιβωτίου ανάλογα με την πίεση στο πεντάλ του γκαζιού και την περνά στους κινητήριους τροχούς.

Με απλά λόγια πρόκειται για κιβώτια που έχουν θεωρητικά άπειρες σχέσεις. Οι πιο απλές μορφές κιβωτίων CVT ενσωματώνουν δύο τροχαλίες. Η πρώτη τροχαλία ονομάζεται «τροχαλία-οδηγός» (drive pulley) και είναι αυτή που λαμβάνει τη ροπή από το στροφαλοφόρο, την οποία μεταφέρει μέσω του ιμάντα (ή καδένας σε κάποιες περιπτώσεις) στη δεύτερη «ακόλουθο-τροχαλία» (driven pulley), η οποία με τη σειρά της μεταδίδει την κίνηση στο διαφορικό. Η κάθε τροχαλία αποτελείται από δύο κώνους, ανάμεσα από τους οποίους περνάει ο ιμάντας (ή η καδένα) που τις ενώνει. Αυτοί έχουν την ιδιότητα να απομακρύνονται ή να πλησιάζουν μεταξύ τους, ανάλογα με την πίεση που ασκεί ο οδηγός στο γκάζι. Έτσι, όταν η απόσταση μεταξύ των κώνων της πρώτης τροχαλίας αυξάνεται, στην άλλη συγκλίνουν μεταξύ τους, διατηρώντας έτσι το ίδιο μήκος του ιμάντα. Με τον τρόπο αυτό, δημιουργούνται άπειρες σχέσεις μετάδοσης, κοντές ή μακριές, αλλά και άπειρα ενδιάμεσα στάδια. 

Υπάρχουν δύο τύπου κιβωτίων διπλού συμπλέκτη, αυτά με υγρό, και αυτά με ξηρό συμπλέκτη. Το κιβώτιο βασίζεται σε δύο πρωτεύοντες άξονες που ο καθένας έχει το δικό του συμπλέκτη. Ο ένας άξονας φέρει τις μονές σχέσεις (1,3,5) και ο άλλος τις ζυγές (2,4,6). Η λογική των σειριακών αλλαγών είναι ότι μπορεί να προετοιμάζεται η αλλαγή με προεπιλογή της επόμενης σχέσης, ακόμα και αν το αυτοκίνητο βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους επιτάχυνσης. H ενεργοποίηση των δύο συμπλεκτών γίνεται έτσι ώστε να μην παρουσιάζονται διακοπές ροής. Παράλληλα, το σύστημα είναι έτσι ρυθμισμένο ώστε να αποφεύγονται, όσο το δυνατόν περισσότερο, οι διπλές αλλαγές.