Οι 5 μεγαλύτερες γέφυρες της Ελλάδας

Ποιες είναι οι 5 μακρύτερες οδικές γέφυρες στην Ελλάδα; Σίγουρα οι περισσότεροι θα γνωρίζετε την πρώτη. Ποιες όμως ακολουθούν και τι το μοναδικό έχει η καθεμία;

Από το γεφύρι της Άρτας, σε 5 σύγχρονα θαύματα της μηχανικής

Στην Ελλάδα θα βρούμε 100άδες γέφυρες πραγματικά θαύματα της μηχανικής, από πέτρινα γεφύρια με αιώνες ζωής που ένωναν ολόκληρους πολιτισμούς του παρελθόντος και μεταλλικές γέφυρες μεταφοράς τρένων ή ζώων που χτίστηκαν το 19ο και 20ο αιώνα, μέχρι θηριώδεις οδικές γέφυρες από σκυρόδεμα και χάλυβα, που φιλοξενούν ολόκληρους αυτοκινητόδρομους στο κατάστρωμά τους. Λόγω του μοναδικού ανάγλυφου της χώρας μας, μπορεί να διασχίζουν από θάλασσα και λίμνες, μέχρι ποτάμια ή φαράγγια βάθους πολλών εκατοντάδων μέτρων.

Ποιες είναι όμως οι 5 μεγαλύτερες σε μήκος γέφυρες της χώρας μας; Ποια είναι τα ρεκόρ που κατέχουν και ποια τα μυστικά της καθεμιάς;

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »

1) Γέφυρα Χαρίλαος Τρικούπης: 2.883 μέτρα (Ρίο-Αντίρριο)

Η 2η μεγαλύτερη καλωδιωτή γέφυρα στον κόσμο (μέχρι το 2013 είχε την πρωτιά) είναι η γέφυρα «Χαρίλαος Τρικούπης» και έχει συνολικό μήκος 2.883 μέτρα (κατάστρωμα 2.252 μέτρα). Ενώνει την Δυτική Πελοπόννησο με την Δυτική Στερεά Ελλάδα και αποτελεί ίσως το σημαντικό οδικό έργο της σύγχρονης Ελλάδας. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1998 και ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 2004. Στηρίζεται σε 4 πυλώνες ύψους έως 164 μέτρα, ενώ το θεμέλια φτάνουν μέχρι και 65 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Λόγω του χαλαρού εδάφους στον πυθμένα του Κορινθιακού και της εξαιρετικά σεισμογενούς περιοχής, η συμβατική θεμελίωση ήταν αδύνατη. Τα θεμέλια ουσιαστικά ακουμπούν πάνω στον ενισχυμένο (με μεταλλικές ράβδους και αμμοχάλικο) σε βάθος 30 μέτρων πυθμένα, χωρίς μόνιμη σύνδεση. Αυτό τους επιτρέπει να «χορεύουν» σε περίπτωση σεισμού ή ισχυρών ανέμων. Έτσι η Γέφυρα Χαρίλαος Τρικούπης μπορεί να αντέξει σεισμούς πάνω από 7,5 ρίχτερ και ταχύτητες ανέμου 265 χλμ./ώρα.

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »