Ποια εταιρεία έφτιαξε το πρώτο περίεργο «τιμόνι» πολύ πριν την Tesla;
- Δύο περιστρεφόμενα χειριστήρια στη θέση του τιμονιού
- Περισσότερος χώρος & καλύτερη ορατότητα του πίνακα οργάνων
- Υποσχόταν ευκολία στη χρήση & το παρκάρισμα
- Στην πράξη ήταν σαν καγκουρό με λόξιγκα
autotriti team
Ψηφιακή Έκθεση: «Τώρα που τα Ηλεκτρικά γίνονται φθηνότερα από τα βενζινοκίνητα...»
Αντίθετα με την Tesla, δεν μπήκε σε αμάξι παραγωγής γιατί δεν βόλευε!
Οι κατασκευαστές ανέκαθεν προσπαθούσαν να καινοτομήσουν και να ανακαλύψουν τρόπους και σχέδια που θα τους έκαναν να ξεχωρίσουν από τον ανταγωνισμό. Πολλές φορές όμως το κυνήγι της καινοτομίας «ξεφεύγει» και έχει ως αποτέλεσμα να «πετάνε» ένα πλήρως λειτουργικό και εύχρηστο σύστημα (όπως ένα κλασικό στρογγυλό τιμόνι) για κάτι τελείως νέο και… ξένο! Ένας από αυτούς και η Tesla.
Η αμερικανική φίρμα έχει δεχτεί μπόλικη κριτική τον τελευταίο καιρό, μεταξύ άλλων και για το τιμόνι α λα Formula 1 που χρησιμοποιεί στα Model S & Model X μοντέλα της. Και η αλήθεια είναι πως μόνο βολικό δεν το χαρακτηρίζουν όσοι ήρθαν σε επαφή μαζί του, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που το θεωρούν και… επικίνδυνο.
Και παρόλο που 2 χρόνια πριν η εταιρεία είχε ανακοινώσει πως όλα τα S & X θα εξοπλίζονται με το τιμόνι «yoke», οι αντιδράσεις οδήγησαν στην προσθήκη της επιλογής του κλασικού στρογγυλού τιμονιού. Όμως κάτι αντίστοιχο συνέβη πριν από 6 δεκαετίες, με πρωταγωνίστρια μια άλλη αμερικάνικη φίρμα, που έχει αγαπηθεί όσο λίγες για τα «τιμόνια» της.
Τα χειριστήρια της Ford που έφερναν σε… joystick
Στα μέσα της δεκαετίας του `60 λοιπόν, η Ford έψαχνε διακαώς το τεχνολογικό «next big thing» της αυτοκίνησης. Ανέθεσε στον Robert J. Rumpf, που είχε εργαστεί στη σχεδίαση του πυραυλικού συστήματος των ΗΠΑ, να σχεδιάσει έναν νέο τύπο χειρισμού του αυτοκινήτου, σαν να ήρθε από άλλο πλανήτη, που να ξεφεύγει από την πεπατημένη.
Το αποτέλεσμα ονομάστηκε «Ford`s wrist-twist» (στρίψιμο του καρπού). Παρουσιάστηκε μέσω της Mercury (υπομπράντας της Ford εκείνη την εποχή) και ουσιαστικά αποτελούσε ένα σύστημα που αντικαθιστούσε το γνώριμο στρογγυλό τιμόνι, με δύο μικρούς στρογγυλούς, περιστρεφόμενους μοχλούς, προσαρμοσμένους στην κλασική κολώνα τιμονιού. Οι μοχλοί αυτοί ήταν κλειδωμένοι μεταξύ τους, στρίβοντας ταυτόχρονα και σύμφωνα με τη Ford το σύστημα ήταν λιγότερο ογκώδες από ένα κανονικό τιμόνι, προσφέροντας ευρυχωρία στην καμπίνα, χωρίς να κρύβει πλέον καθόλου τον πίνακα οργάνων.
Στο σχετικό προωθητικό βίντεο της εποχής, ακούγεται ο αφηγητής να κάνει λόγο για ένα απλό άγγιγμα που αρκεί για να στρίψει τους μοχλούς, προσφέροντας πλήρη ορατότητα του πίνακα οργάνων, ενώ ο τυπικός σεξισμός της εποχής, αναφέρεται στην ευκολία που θα έχουν οι γυναίκες στο παρκάρισμα!
Ωστόσο τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά στην πράξη καθώς σε σχετική αναφορά δοκιμαστή της εποχής, το συγκεκριμένο «τιμόνι» ήταν τελείως ασυνήθιστο και άβολο. «Κάθε στρίψιμο των μοχλών ακολουθούταν από ένα τράνταγμα κάνοντας το αυτοκίνητο να θυμίζει καγκουρό με λόξιγκα» δήλωνε χαρακτηριστικά. Ωστόσο, με λίγη εξοικείωση παραδέχθηκε πως το ιδιόρρυθμο σύστημα του άρεσε, όμως σε περίπτωση που χανόταν η υποστήριξη του υδραυλικού τιμονιού, ο χειρισμός του γινόταν αδύνατος, σε αντίθεση με το κοινό τιμόνι.
Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι της Ford κατάλαβαν ότι το συγκεκριμένο σύστημα δεν αξίζει να μπει σε αυτοκίνητα παραγωγής και ότι το απλό στρογγυλό τιμόνι παραμένει η καλύτερη επιλογή. Αποτέλεσμα, να μείνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ως μια ιδιόρρυθμη και πρωτότυπη εφεύρεση.
