Εσύ ξέρεις πώς να βρεις τον αριθμό σε μια οδό; Γνωρίζεις ότι υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος ή κάνεις πέρα-δώθε ψάχνοντας, ειδικότερα σε δρόμους που τα νούμερα είναι… εξαφανισμένα;
Το κόλπο για να μην ψάχνεις τη διεύθυνση με τις ώρες
Όλοι μας λίγο πολύ όταν ψάχνουμε κάποιο συγκεκριμένο νούμερο διεύθυνσης κάνουμε πάνω κάτω την οδό για να το βρούμε. Το πρόβλημα μεγαλώνει όταν η αρίθμηση στα σπίτια και τα καταστήματα είναι ανύπαρκτη, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να περπατήσουμε ακόμα και δύο τετράγωνα μέχρι να καταλάβουμε αν το νούμερο που ψάχνουμε είναι πιο μετά ή πιο πίσω από εκεί που βρισκόμαστε.
Ωστόσο υπάρχει ένας απλός τρόπος να βρούμε το νούμερο. Πιο συγκεκριμένα, η αρίθμηση ξεκινά από το αριστερό χέρι (όπως πάει ο δρόμος) και συνεχίζει δεξιά. Έτσι όταν οι μονοί αριθμοί βρίσκονται στα αριστερά μας και οι ζυγοί δεξιά, τότε ξέρουμε ότι αυτοί αυξάνονται όσο προχωράμε, ενώ αν στο αριστερό μας χέρι έχουμε ζυγό αριθμό, τότε η αρίθμηση μειώνεται προς την κατεύθυνση που είμαστε στραμμένοι.
Το παραπάνω τρικ, ισχύει και για όλους τους παράλληλους δρόμους, καθώς και αυτοί θα έχουν το ίδιο «σημείο 0».
Τώρα που βρήκαμε τον τρόπο να ξέρουμε πότε αυξάνονται και πότε μειώνονται οι αριθμοί σε έναν δρόμο, είναι ώρα να μάθουμε πώς αποφασίζεται αυτή η αρίθμηση. Πώς αποφασίζεται δηλαδή ότι η αρίθμηση θα ξεκινά από το συγκεκριμένο πλευρό της οδού.
Η αρίθμηση ενός δρόμου δεν έχει να κάνει με την κατεύθυνση, αλλά με το άκρο του που ξεκινά από το κεντρικότερο σημείο. Αυτό μπορεί να είναι μια πλατεία, μια εκκλησία ή ένας κεντρικός δρόμος που διασταυρώνεται.
Για παράδειγμα, οι δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας έχουν ως σημείο εκκίνησης την πλατεία Συντάγματος. Τα παραδείγματα των Λεωφόρων Πανεπιστημίου και Σταδίου επιβεβαιώνουν το παραπάνω γεγονός, παρότι πολλοί θα πίστευαν ότι το κεντρικό σημείο εκκίνησης θα έπρεπε να είναι η πλατεία Ομονοίας. Σκεφτείτε το ζευγάρι οδών Σταδίου και Φιλελλήνων ή Πανεπιστημίου και Βασιλίσσης Αμαλίας που παρότι η μία λειτουργεί ως προέκταση της άλλης και οι δύο «μηδενίζουν» στην πλατεία Συντάγματος.
