Τι είναι η αντικοινωνική οδήγηση, το αντικοινωνικό παρκάρισμα, και οι αντικοινωνικές συμπεριφορές, και γιατί πρέπει να τις αναγνωρίσουμε πριν τις... πατάξουμε;
Παρκάρουν όπου να`ναι, «κάγκουρες» με εξατμίσεις, μεθυσμένοι & κοντράκηδες
Μέχρι τώρα έλεγες «γαϊδούρι» όποιον πάρκαρε πάνω σε πεζοδρόμιο, «τρελό» όποιον έτρεχε, και «κάγκουρα» όποιον ξυπνούσε το τρετράγωνο με την «φτιαγμένη» εξάτμιση στο παπί. Όλα αυτά όμως είναι αντικοινωνικές συμπεριφορές, και ως τέτοιες πρέπει να σταματήσουν. Πως;
Το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση ενός προβλήματος είναι η αναγνώριση του προβλήματος. Στην Ελλάδα έχουμε μάθει στην ανυπακοή, ο καθένας για την πάρτη του, και φυσικά την παντελή έλλειψη καταγγελιών αφού σε κάθε τέτοια περίπτωση ο καταγγέλλων «βαφτίζεται» καρφί, και η συμπεριφορά του αυτή αποδοκιμάζεται.
Όμως η συμπεριφορά που πρέπει να αποδοκιμάζεται πάντα πρέπει να είναι η αντικοινωνική. Και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται όλες αυτές οι συμπεριφορές στο δρόμο που δρουν κατά της κοινωνίας, είτε μιλάμε για ένα άτομο, είτε για όλους. Όταν καταλάβουμε ποιες συμπεριφορές είναι αντικοινωνικές, τότε ως τέτοιες πρέπει να τις περιθωριοποιήσουμε και να τις καταπολεμήσουμε, να τις καταγγείλουμε και να περιμένουμε από την πολιτεία να τις τιμωρήσει.
Είτε λοιπόν μιλάμε για το παράνομο/άνομο/άναρχο παρκάρισμα, είτε για τα «βελτιωμένα» μηχανάκια που ξυπνούν 50.000 ανθρώπους σε ένα πέρασμα τους, είτε μιλάμε για ντελιβεράδες που πάνε ανάποδα ή σε πεζόδρομους, είτε μιλάμε για μεθυσμένους οδηγούς, για φιγουρατζήδες, κοντράκηδες, και όποιον άλλο θέτει σε κίνδυνο τη ζωή μας, μειώνει ή δυσχεραίνει την ποιότητά της, και δεν σέβεται τις ελευθερίες και τα δικαιώματά μας, πρέπει να τον σταματήσουμε.
Το αντικοινωνικό παρκάρισμα είναι η πιο συνηθισμένη μορφή αντικοινωνικής συμπεριφοράς και το κάνουν σχεδόν όλοι. Αν σε ρωτήσουν ποτέ αν συμπεριφέρεσαι αντικοινωνικά, δεν θα πάει καν το μυαλό σου ότι παρκάροντας στο πεζοδρόμιο κάνεις ακριβώς αυτό. Με άλλο βάρος αντιλαμβάνεσαι τις πράξεις σου όταν το πρόβλημα έχει όνομα, και με άλλον όταν λές απλά «πάρκαρα όπου βρήκα».
Στην Ευρώπη το πρόβλημα της αντικοινωνικής συμπεριφοράς λύνεται κυρίως με κάμερες και αστυνόμευση. Η ενημέρωση και ο κοινωνικός αποκλεισμός αυτών των συμπεριφορών γίνεται από κει και πέρα αυτόματα. Μαθαίνουν οι κοινωνίες να το περιμένουν, να μην το ανέχονται, και τελικά να μην το κάνουν.
Εμείς δεν μπορούμε να το καταφέρουμε αυτό; Δεν μπορούμε να βελτιώσουμε την ασφάλεια και ποιότητα ζωής μας; Δεν το αξίζουμε; Αν καταλάβουμε πως όλες αυτές οι κακές συνήθειες που έχουμε στο δρόμο είναι βασικά αντικοινωνικές, μήπως είναι πιο εύκολο να τις αποφύγουμε; Τι λετε;